Magdalena z Kwieciszowice 46

rodzina Jaster

 

 



Zittau, 16 lipca 1425

 

Ojciec jest bardzo zajęty przygotowaniami nowego handel w ołowiu, i ja biorę dużo jego pracy na mnie, bo on ma jako radny miasta jeszcze wiele nowych problemów. Od rana do wieczora, ciągle myślę o moje Magdalena i każda myśl jest szczęśliwa myśl, ponieważ możemy zobaczyć siebie wiele razy dziennie, i mówić do siebie na naszej sposób. Ona jest zawsze szczęśliwy, gdy mówię jej, jak ona jest piękna i śmieje się serdecznie, kiedy dodaje, że dlatego lubię chce się z nią ożenić. Matka, o jej postępach w gotowania i szycia jest bardzo entuzjastyczny. Mówi, że nigdy nie widziała ktoś pracowac z taką dedykacją jak Magdalena. Ona ma bardzo szczęśliwą rękę.

Magdalena przychodzi co noc do mnie w moim pokoju i śpi ze mną. Czekam zawsze na nią. Możemy również w ciemności dobrze zrozumieć. Gesty jej dłoni, teraz znam tak dobrze, że mogę czuć ich na ciele i rozumie jego znaczenie. Ja też nie musi z nią porozmawiać i daje jej odpowiedź z jej własnych gestów. To jest wspaniale, jak zauważam, jak dobrze ona czuje się w pobliżu moja ciała. Więc to było dla nas oczywistością, że obudziliśmy się na jedną noc i obaj mieli chęć, jeszcze bliżej, ja w jej. Dla mnie to był pierwszy raz, a ona wyjaśniła mnie, że dla ona to był pierwszy raz, że ona sama chciała, i tego bardzo rozkoszowało.



 

 

Zittau, 16 juli 1425 

 

Vader heeft het heel druk met de voorbereidingen van de nieuwe loodhandel, en ik neem veel van zijn werkzaamheden over, want hij heeft ook nog bij de stadsraad veel nieuwe zorgen. Van ‘s morgens tot ’s avonds moet ik steeds aan mijn Magdalena denken, en elke gedachte is een gelukkige gedachte, want we kunnen elkaar vele malen per dag zien, en op onze manier met elkaar praten. Ze is steeds blij, als ik haar vertel, hoe mooi ze is en lacht hartelijk, als ik er aan toevoeg, dat ik daarom graag met haar wil trouwen. Moeder is over haar vooruitgang bij het koken en naaien helemaal enthousiast. Ze zegt, dat ze nog nooit iemand met zoveel inzet heeft zien werken, als Magdalena. Ze heeft een zeer gelukkige hand.

Magdalena komt elke nacht bij mij in mijn kamer en slaapt bij mij. Ik wacht dan al op haar. Wij kunnen ons ook in het donker heel goed verstaanbaar maken. De gebaren van haar hand ken ik nu zo goed, dat ik ze ook op mijn lichaam kan voelen en de betekenis ervan begrijp. Ik hoef ook niet meer met haar te praten, en geef haar antwoord met haar eigen gebaren. Het is prachtig, als ik merk, hoe goed ze zich bij de nabijheid van mijn lichaam voelt. Het was daarom voor ons als vanzelfsprekend, dat we op een nacht wakker werden en beide het verlangen hadden, elkaar noch naderder, in elkaar te zijn. Voor mij was het de eerste keer, en ze maakte mij duidelijk, dat het voor haar de eerste keer was, dat ze het zelf wilde, en er zeer van genoot.