zondag 26 juli 2015

Magdalena z Kwieciszowice 68

Zittau, 19 sierpnia
Ojciec wczoraj z jego podróży mediacji wrócił. Negocjacje były trudne, mimo to on zakończył ich z sukcesem, przed Jörg dotarł do niego. Natychmiast po przybyciu do Zittau poszedł do ratusza, aby zobaczyć co pisało w list wstydu przed o niego. Ale odmówiono było mu wejście, mówiąc, że przez działanie rady biskupiej on był zwolnione jako sędzia. W związku z tym nie ma już dostępu do aktualnych akt w ratuszu. Kiedy ojciec chciał porozmawiać z sekretarz urzędu miasta, ten udał czy nie jest w domu. Pan przybywał przez kilka dni poza Zittau, powiedziane był w swoim domu. Inni radni miasto tez nie wpuścili go. Od jednego usłyszał tylko krótkie słowo; że jego życie i życzę jego rodziny było dla niego ważniejsze, jak nic innego. Że ojciec ma to zrozumieć. On lepiej przyjdę do następnym posiedzeniu Rady, które odbędzie się w ciągu dwóch dni.


Tylko u jego przyjaciel, Peter von Maxen, który także Heinrich von Raussenberg pożyczył pieniądze, mógł wejść do środka. Usłyszał tam, że on Peter von Maxen  jest wymienione w liście wstydu od Heinricha von Raussendorf. Był oskarżony o dezercję w bitwie Aussig. A przez to znacząco przyczyniły się do utraty tej bitwie. To dałby najemnikiem po przesłuchaniu przez księdza Ignacego w klasztorze do protokołu. Ten najemnik, niestety nigdzie nie można znaleźć. On był jeszcze raz widziane w jakiś knajpa. Tam dużo pył, i pijane machał z dużą torebkę pieniądze, że mu spadł w reka na z nieba. Ponieważ von Raussenberg obecnie prawie nie ma funduszach, to on nie dał mu ten worek pieniędzy. Więc pieniędzy na fałszywego oświadczenia chyba pochodzi z klasztoru. Stąd zapewne komentarz "spadł z nieba."


Ojciec twierdził, Von Maxen, że wszystko jest kłamane. Najemnicy, z kim on rozmawiał w Lippe, dali bardzo inna wyjaśnienia o tej walce i byli na pewno gotów powtórzyć swoje oświadczenia w Zittau przed Rada. O zarzutach, które zostały wyrażone w liście do wstydu na mojego ojca, von Maxen wiedział tylko, że powiedziany był że ojcem w 1424 podczas oblężenia przez Husytów razem z Hansem Koschil chciał otworzyć bram miasta Zittau, z kluczy nocnych dla oblegających. Ojciec tylko pokręcił głową, gdy słyszał takie bzdury. Jak rada, może traktować cos takiego poważne? Tam było więcej do tego, niż ten wymyślone oszczerstw. Dlatego Ojciec poszedł do Hansa Koschil który jak radnym był obecny na przyjęciu tego pisma wstydu. Tu usłyszał, że Hans Koschil przez posłańca, jeden dzień przed posiedzeniem Rady został powołany do jego majątku, ponieważ tam pali. Kiedy tam dotarł, wynikło że został oszukany przez posłańca. Nic tam się nie stało. Ktoś najwyraźniej nie chcą go być obecne w radzie. Czy to było ten von Raussendorf lub Ojciec Ignacy? Posłaniec w każdym razie nie był do znalezienie.



Zittau, 19 augustus
Vader is gisteren van zijn bemiddelingsreis terug gekomen. De onderhandelingen waren zwaar, en hij heeft ze nog net met succes kunnen afronden, toen Jörg bij hem arriveerde. Hij is meteen na zijn aankomst in Zittau naar het raadhuis gegaan, om de schandebrief tegen hem in te zien. Men heeft hem de toegang geweigerd met de mededeling, dat hij door handelen van de bisschoppelijke raad als rechter afgezet is. Daarom heeft hij ook geen toegang meer tot de voorliggende aktes in het raadhuis. Toen vader de stadssecretaris wilde spreken, gaf deze niet thuis. Hij was voor meerdere dagen niet in Zittau, heette het in zijn huis. Ook andere stadsraadsleden lieten hem niet binnen. Van eentje hoorde hij slechts een kort woord; dat zijn leven en dat van zijn familie hem belangrijker was als al het andere. Dat moest vader toch begrijpen. Hij zou beter naar de komende raadszitting komen, die over twee dagen zou plaatsvinden.

Alleen bij zijn vriend, Peter von Maxen, die eveneens Heinrich von Raussendorg geld geleend had, mocht hij binnen komen. Hij hoorde daar, dat in de schandebrief van Heinrich von Raussendorf ook hij, Peter von Maxen genoemd is. Hij werd beschuldigt van desertie in de slag bij Aussig. En zou daarmee tot het verlies van deze slag wezenlijk hebben bijgedragen. Dat zou een huurling na een verhoor door pater Ignatius in het klooster ter protocol gegeven hebben. Deze huurling is helaas nergens meer te vinden. Hij zou nog een keer in een bierhof gezien zijn. Daar had hij rijkelijk veel gedronken en in zijn roes met een grote geldbuidel opgeschept hebben, die hem uit de hemel was komen vallen. Omdat von Raussenberg op dit ogenblik slecht bij kas zit, zal die hem de geldbuidel wel niet gegeven hebben. Dus zal het geld voor de valse verklaring wel uit het klooster stammen. Vandaar zeker de opmerking ‘uit de hemel gevallen.’

Vader bevestigde, von Maxen, dat alles gelogen was. De huurlingen, die hij in Lippe gesproken had, gaven heel andere verklaringen over die slag en waren zeker ook bereid, hun verklaringen in Zittau voor de raad te herhalen. Over de beschuldigingen, die in de schandebrief tegen mijn vader geuit werden, wist von Maxen alleen , dat er beweerd werd, dat vader in 1424 bij het beleg door de Hussieten samen met Hans Koschil de poorten van de stad Zittau, met nachtsleutels voor de belegeraars wilde openen. Vader schudde alleen zijn hoofd bij het horen van zulke onzin. Hoe kwam de raad erbij, om op zoiets in te gaan? Daar moest meer achter zitten, dan deze blijkbaar verzonnen laster. Vader ging daarom naar Hans Koschil, die als raadsheer aanwezig moest zijn geweest bij de aanname van de schandebrief. Hier hoorde hij, dat Hans Koschil door een bode, net één dag voor de raadszitting naar zijn landgoed geroepen werd, omdat daar brand was geweest. Toen hij daar aangekomen was, moest hij vaststellen, dat hij door de bode bedrogen was. Er was daar niets gebeurd. Iemand wilde hem blijkbaar niet in de raadszitting hebben. Was het die von Raussendorf of Pater Ignatius? De bode was in ieder geval niet meer te vinden.

zondag 19 juli 2015

Magdalena uit Blumendorf 67



Szkoła w Kwieciszowice przed 1913
 
Zittau, 10 sierpnia 1426
Ojciec znowu jest na drodze jako pośrednik w Bohemach, tym razem na zlecenie rady miasta Zittau. Najemnicy z Zittau zostali schwytani przez Husytów koło Lippa, a dopiero zwolnione po płacenie bardzo wysokiego okupu. Byli na droga s powrotem po wielkiej bitwie u Aussig, gdzie ponieśli ciężką klęskę przeciw armia Husytów. Armia Husytów tymczasem wędruje jako ogromną kolumnę przez kraj. W tej kolumnie są kompletny rodziny z kobiet i dzieci. Ich potrzeby rabują z okolicznych wiosek. W pobliżu obecność ich rodzin oraz bezpośrednie uzależnienie ich los w wyniku bitwy, w zbuduje o Husytów takie moralności walczenie, że żaden armia najemników, nie ważne jak wielki, może wygrać walka. Po Husycki cios na atak, pierwsze najemników już uciekają. Prawdopodobne tak poszło z wielką armią, który ogarnął cesarz Zygmunt jako krucjata przeciwko Husytów na wiosnę, w tym która również walczyli najemników z Zittau. Teraz siedzą najemników od tygodni w więzienie Lippa  i spodziewają od ojca z pewnością szybkie rozwiązanie. Jak przekonani są od ich sprawy, pokazuje list, który przekazali do miasta Zittau. Tam oni narzekają o ich wielkiego cierpienia, a zwłaszcza, o kaptur który stracili na ucieczka, i teraz miasto chcą dostać nowe od miasto. Jakby oni nie mają żadnych większych problemów z resztą!

Nieobecność ojca wykorzystał Heinricha von Raussendorf w celu dodania list wstydu do rady miasta. Gdyby ojciec był tu, natychmiast złożył protest, i zatrzymał założenie. Teraz list wstydu występuje i powinny być traktowane. Az do tej pory nie mieliśmy wiadomość, co jest pisane w tym liście wstydu, jednak obawiają się najgorszego, bo ojciec klasztoru również podpisał. Heinrich von Raussendorf, pożyczył dwa lata temu sporo pieniędzy z ojcem, kiedy chciał odnowić i powiększyć swoją własności. Poprosił natrętny o pieniądze u ojca i przedstawił mu list polecający od rady miasta. Pełny zwrot z określonymi terminami po zbiorach obiecano na piśmie. Po zbiorach, wysłał ojcu list, w którym poinformował, że ma dalsze plany z dochodów zbiorów i tymczasowo ojciec nie mógł liczyć na refundację. Ten von Raussendorf  jako dłużnik wziął sobie prawo samodzielnie decydować o swoich długów, nawet bez wymieniać słowo z jego wierzyciela na ten temat. Ojciec był bardzo zły, i wniosła sprawę do rady miasta, bo wciąż działał w odpowiedzi na zalecenie Rady Miejskiej. Oczywiście, ojcowie prawo było potwierdzone, i że von Raussendorf było przekazane w imieniu miasta, zapłacić swoje długi natychmiast.

Teraz odpowiedź na to jest list wstydu. Mam nadzieję, że ojciec wraca szybko i prostuje ta haniebnej sprawa. Matka jest bardzo zmartwiony i niespokojny, i zdanie, że musieliśmy wysłać Jörg do ojca, aby on przyjdzie z powrotem do Zittau. Dlatego ja bezpośredni zgadzałem, i Jörg wyjechał dziś rano.
 

Zittau, 10 augustus 1426
Vader is weer als bemiddelaar in Bohemen onderweg, deze keer in opdracht in opdracht van de Zittauer stadsraad. Zittauer huurlingen werden bij Lippa door Hussieten gevangen genomen, en zullen pas na betaling van een hoog losgeld vrij gelaten worden. Ze waren op de terugtocht van de grote slag bij Aussig, waarbij ze een zware nederlaag tegen een Hussietenleger leden. Het Hussietenleger trekt ondertussen met een reusachtige colonne door het land. In de colonne bevinden zich hele families met vrouwen en kinderen. Hun benodigdheden worden uit de omliggende dorpen geroofd. De nabije aanwezigheid van hun gezinnen, en de directe afhankelijkheid van hun lot als gevolg van een slag, wekken bij de Hussieten zo’n strijdmoraal op, dat daar geen huurlingenleger, hoe groot ook, tegen opgewassen schijnt. Zodra de Hussieten ten aanval blazen, vluchten de eerste huurlingen. Zo ging het waarschijnlijk ook met het grote leger, dat keizer Sigmund als kruistocht tegen de Hussieten in het voorjaar bijeen gebracht had, waarin ook de Zittauer huurlingen vochten. Nu zitten die huurlingen sinds weken in Lippa vast en verwachten van vader met zekerheid een snelle oplossing. Hoe zeker ze van hun zaak zijn, laat een brief zien, die ze aan de stad Zittau lieten overbrengen. Hierin klagen ze over hun groot leed en in het bijzonder, dat ze op de vlucht hun kaproen verloren hadden, en nu van de stad nieuwe wilden krijgen. Alsof ze voor de rest geen problemen hebben! 
 
De afwezigheid van vader heeft Heinrich von Raussendorf gebruikt om een schandebrief bij de stadsraad in te brengen. Was vader hier geweest, had hij meteen protest ingediend, en een aanname verhinderd. Nu komt de schandebrief voor en moet behandeld worden. Ik heb tot nu toe nog geen bericht gehad, wat er in deze schandebrief staat, vrees echter het ergste, omdat de pater uit het klooster er ook zijn handtekening onder heeft gezet. Heinrich von Raussendorf, had twee jaren geleden veel geld bij mijn vader geleend, toen hij zijn bezit vernieuwen en vergroten wilde. Hij had vader dringend om het geld gevraagd en hem een aanbevelingsbrief van de stadsraad voorgelegd. De volledige terugbetaling met vaste termijnen na de oogst was schriftelijk toegezegd. Na de oogst, stuurde hij vader een brief, waarin hij mededeelde, dat hij met de inkomsten van de oogst verdergaande plannen had en vader voorlopig niet op de terugbetaling kon rekenen. Die von Raussendorf, had als verschuldigde zichzelf het recht toe geëigend, eigenhandig over zijn schulden te beslissen, zonder daar tevoren er ook maar één woord met zijn schuldeiser over te wisselen. Vader was daar zeer boos over, en heeft die aangelegenheid voor de raad van de stad gebracht, want hij handelde toch naar aanleiding van de aanbeveling van de stadsraad. Uiteraard werd vaders recht bevestigd, en werd die von Raussendorf in naam van de stad medegedeeld, dat hij zijn schulden direct moest betalen.
 
Het antwoord daarop is nu de schandebrief. Ik hoop dat vader snel terug komt en deze schaamteloze aangelegenheid uit de wereld helpt. Moeder is zeer bezorgd en onrustig, en was van mening dat we Jörg naar vader moesten sturen, zodat hij meteen weer naar Zittau komt. Ik heb daarmee ook gelijk in gestemd, en Jörg is vanmorgen vertrokken.


zondag 12 juli 2015

Magdalena uit Blumendorf 66

Wcześnie rano, o zmierzchu, obudziłem się. Ania akurat też obudziła się. Oni pochlebiła sobie bardzo blisko mnie i powiedziała; "Od czasu do czasu potrzebuję mężczyzny." I rzuciła się z nieoczekiwaną pasją na mnie. Na początku nie było to przyjemne dla mnie, bo ciągle musiałem myśleć o Magdalenę. Ale trochę później spadłem również w burzy entuzjazmu, jakbym zostałem wciągnięty przez nią. Potem zasnęliśmy ponownie.

Później, kiedy staliśmy z naszym miejsce spanie, nie ubieraliśmy się, ale Ania proponowała, aby wziąć kąpiel w strumieniu. Obok domu było mały staw spiętrzony i ona z wesoły krzykiem skoczyła w wodzie. Ja poszłam trochę wolniej po nią, myśląc o moim ranny plecy. Uważałem ten chłodnej wody również bardzo orzeźwiający. Ania przyszła do mnie i delikatnie wcierała strupki krwi z moimi plecami. Nadal to bardzo bolało, ale silne ręce Ania, mogą być tak delikatne, że prawie nie czuje bólu. Teraz ja też raz widziałem ją zupełnie nagi obok mnie. Miała silne ciało, ale stosunkowo małe piersi. Patrząc na nią, uśmiechnęła się do mnie i zauważyła; "Tak, bardzo ładne, nie jestem mnie, wiem." Chciałem jeszcze odpowiedzi coś, ale ona zamknęła mnie buzia. "Nie musisz nic powiedzieć. Cieszę się, że cię znów widzę ci zdrowe przede mnie. Pierwszy dzień to nie wyglądała dobrze dla ciebie, i bałem się, że nie będzie to przetrwać. Myślę, że można jechać z powrotem do Zittau w ciągu kilku dni. "

s Morgens vroeg, tijdens de schemering, werd ik wakker. Ania was ook wakker geworden. Ze vleide zich zeer dicht tegen me aan en zei; ‘Van tijd tot tijd heb ik een man nodig.’ en gooide zich met onverwachte passie op me. In het begin was het voor mij niet aangenaam, omdat ik steeds aan Magdalena moest denken. Dan raakte ik eveneens in een storm van enthousiasme, alsof ik door haar meegesleurd werd. Daarna vielen we nog een keer in slaap.

Later, toen we van ons lager opstonden, kleden we ons niet aan, maar Ania deed het voorstel, om een bad in de beek te nemen. Langs het huis was een kleine vijver opgestuwd, en ze sprong er met een juichkreet in. Ik liep er iets langzamer achteraan, aan mijn gewonde rug denkend. Ik vond het koele water eveneens zeer verfrissend. Ania kwam bij me en wreef voorzichtig de bloedkorstjes van mijn rug. Het deed nog steeds veel pijn, maar Ania’s sterke handen, konden zo teder zijn, dat ik de pijn bijna niet voelde. Nu zag ik haar ook eens helemaal naakt langs me. Ze had een sterk lichaam, maar relatief kleine borsten. Haar zo bekijkend, lachte ze naar mij en merkte op; ‘Ja bijzonder mooi ben ik niet, dat weet ik.’ Ik wilde nog iets antwoorden, maar ze hield me de mond dicht. ‘Je hoeft niets te zeggen. Ik ben blij dat ik je weer gezond voor me zie. De eerste dag zag het er niet goed voor je uit, en ik was bang dat je het niet zou halen. Ik denk dat je binnen een paar dagen weer naar Zittau kunt rijden.’

zondag 5 juli 2015

Magdalena z Kwieciszowice 65

Potem przebywałem jeszcze kilka dni u Anią. Chciałem znowu spać w stodole. Ale ona już opróżniła moje miesce do spania. W domu był naprzeciwko miejsce ogień a szeroka miesce do spanie robione z kożuchy, które byli zszyte razem i rozpięty między pniami drzew. Na to znowu leżały kożuchy i łatwo możesz sobie wyobrazić, że w zimie, tam możesz mieć cieplutki. Teraz, w okresie letnim, to było używane jako miękki prześcieradło. Ania pokazała mi wszystko, co w jej małym domu, w garnku, ona przygotowała jakaś silnego zupy. Kiedy jedliśmy z łyżkami ta pyszny zupa z garnek, ona powiedziała mi, że jej rodzice zostali zabici w napad Husytów. Kiedyś miała długie rude włosy. Niektórzy ludzie w wiosce poważny uwierzyli, że ona była dlatego czarownicą, oraz bo wiedziała, dużo o ziole. W czasie napad Husytów ona ratowała kilka dzieci z płonącego domu we wsi. W tym ratunku spaliła włosy. Kiedy później podczas mycia w potoku zobaczyłem jej twarz, tej krótkie włosy też podobało. Od tamtej czasu ogoliła głowę.

Podczas spanie leżałyśmy bardzo blisko siebie, przed zdjęliśmy wszystkimi ubraniami, bo bylo bardzo gorąco w domu. Ania życzyła mnie dobranoc, i natychmiast odwrócił się plecami. I ja, jeszcze długo nie spałem, plecy mi bolały, i te same myśli jak na Bobru znów poszedli w mojej głowie. Czy ja, tak naprawdę podjęłam właściwą decyzję? Z myślą, że robiłem najlepszym dla Magdalena, na koncu, zasnąłem.


Daarna bleef ik nog een paar dagen bij Ania. Ik wilde eerst weer in de schuur slapen. Daar had ze echter mijn ziekenbed al helemaal opgeruimd. In het huis was tegenover de vuurplaats een breed slaaplager uit vellen, die samen genaaid tussen boomstammen opgespannen waren. Daarop lagen weer vellen, en men kon zich goed voorstellen, dat men in de winter, het daaronder warm kon hebben. Nu in de zomer dienden ze als een verdere zachte onderdeken. Ania liet me alles zien in haar kleine huis, ze had in een pot, een krachtige soep bereid. Toen we uit de pot lepelden, vertelde ze mij, dat haar ouders bij een Hussietenoverval gedood waren. Ze had vroeger lange rode haren gehad. Enkele mensen in het dorp waren daarom serieus van mening, dat ze een heks was, ook omdat ze veel van kruiden wist. Bij de Hussietenoverval had ze in het dorp enkele kinderen uit een brandend huis gehaald. Daarbij zijn haar haren verbrand. Toen ze later bij het wassen in de beek haar gezicht zag, had het korte haar, haar ook goed bevallen. Sindsdien scheerde ze haar hoofd.

Tijdens het slapen lagen we dicht bij elkaar, we hadden daarvoor alle kleren uit gedaan, het was ook zeer warm in huis. Ania wenste me goede nacht, en draaide me meteen de rug toe. Ik lag noch lang wakker, mijn rug deed pijn, en dezelfde gedachten als bij de Bober gingen weer door mijn hoofd. Had ik werkelijk de juiste beslissing genomen? Met de gedachte, toch het beste voor Magdalena gedaan te hebben, viel ik in slaap.