zondag 13 december 2015

Konstatin Wegerer 9


Jeszcze rok nie minął, kiedy Magdalena urodziła zdrowego syna. Nazywany był Hans po ojca. Jednak, dawali mu na drugi imię "Symon". Imię który był w pobliżu Bober prawie nieznany. Tu należy następujące wyjaśnienie; Matka Magdaleny nosiła złoty pierścień na dłoni, która nigdy nie zdjęła. Tylko raz, krótko po ślubie Magdaleny, osa gryzła ją w palec. To było tak spuchnięte, że trzeba było wyciąć pierścień z szczypiec, aby mu zdejmować z palcu. Kiedy Magdalena spojrzała na rozcięty pierścień, zobaczyła, że ​​nazwa "Symon" została wygrawerowana. Pytała matkę, czy to imie jej ojca. Matka pokiwała głową i zaczęła płakać. Magdalena potem nie chciała więcej pytać, bo nigdy nie słuchała to imię w związku z jej zmarłego ojca. Ale teraz jej syn musiał nosić tę imię.

Na jego narodzin miała mały Hans Symon już potężny wzrost włosów. To byli czarny jak smoła włosy od matki. Nie były one gładkie, lecz dzikie zakręcony tak, że to było prawie niemożliwe, aby czesać lub szczotkować. Wkrótce, nazywano go w całym okolice po prostu "Hans Pechkopf". (smołowa głowa)


Er was nauwelijks een jaar verstreken, toen Magdalena beviel van een gezonde zoon. Men noemde hem Hans naar zijn vader. Hij kreeg echter als tweede naam ‘Symon’ toegevoegd. Deze naam was in de omgeving van de Bober bijna niet bekend. Hier hoorde de volgende uitleg bij; Magdalena’s moeder droeg aan haar hand een gouden ring, die ze nooit afdeed. Slechts één keer, kort na Magdalena’s bruiloft, had haar een wesp in deze vinger gestoken. Die was zo sterk gezwollen, dat men met een tang de ring kapot moest knippen om hem van de vinger te krijgen. Toen Magdalena de opengeknipte ring bekeek, zag ze, dat er de naam ‘Symon’ in gegraveerd was. Ze vroeg haar moeder, of dat de naam van haar vader was. Haar moeder knikte met haar hoofd en begon te huilen. Daarna wilde Magdalena niet verder vragen, want ze had deze naam in samenhang met haar dode vader nog nooit gehoord. Nu echter moest haar zoon ook deze naam dragen.

Bij zijn geboorte had de kleine Hans Symon al een krachtige haargroei. Het waren de pikzwarte haren van zijn moeder. Ze waren echter niet glad, maar wild gekruld, zodat het bijna onmogelijk was, ze te kammen of te borstelen. Weldra noemde men hem in de hele omgeving alleen maar ‘Hans Pechkopf’

zondag 6 december 2015

Konstatin Wegerer 8


Siedlecin - Boberrohrsdorf


Teraz można sobie wyobrazić, że to byłoby trudne, bo matka była głusi i niemi, więc nie mógł mówić. Ale matka Magdaleny dowiedział się w jej życiu, komunikować się bardzo dobrze z innymi ludźmi, z gestów i znaków. Zaskoczenie matki był wielki, dostać bez zastrzeżeń, radosne zgody z Magdaleny. Magdalena przyznała, że w ciągu czasie coraz bardziej zakochała sie w Hansa von Zedlitz. Wierzyła w tym, że ​​jeśli ktoś może zmienić tak mocno, aby wygrać kogoś dla siebie, to, że miłość musi być bardzo silna. Chciałaby, odpowiedzieć na tę miłość i stać się jego żona.

Hans zorganizował wesoły ślub. Cały Siedlęcin i cała ludność wieży rycerski zostali zaproszeni, a też rodziny z dwóch braci von Zedlitz. Również brat Adam przyszedł. Stara walka została zapomniana, ponieważ Adam, starając o ręka młoda dama z wyższej szlachty wielokrotnie słyszał  zachwalający slow o jego brat, Hansa. Cała rodzina była szczęśliwa, aby usłyszeć, że tak często u ręka proszone Magdalena, na końcu powiedziała tak.



Nu kon men zich voorstellen, dat dit moeilijk was, omdat de moeder doofstom was, en dus niet kon praten. Maar Magdalena’s moeder had in haar leven geleerd, om met gebaren en tekens heel goed met andere mensen te communiceren. De verbazing van moeder was groot, om zonder verdere bedenkingen van Magdalena een blijde toestemming te krijgen. Magdalena gaf toe, dat ze in de loop van tijd steeds verliefder op Hans von Zedlitz geworden was. Ze geloofde dat als iemand zich zo sterk kon veranderen, om een ander voor zich te winnen, dan moest die liefde wel heel sterk zijn. Ze wilde nu graag deze liefde beantwoorden en zijn vrouw worden.


Hans organiseerde een vrolijke bruiloft. Heel Rüdersdorf en de hele bevolking van de riddertoren waren uitgenodigd, daarbij ook de hele familie van de beide broers von Zedlitz. Ook broer Adam was gekomen. De oude strijd was vergeten, want Adam had bij zijn pogingen om een jonge dame uit de hogere adel steeds weer lovende woorden over zijn broer Hans gehoord. De hele familie was gelukkig te horen, dat de zo vaak het hof gemaakte Magdalena nu ook ja gezegd had.