Magdalena uit Blumendorf 70

szkoła i 2 kościoły w Proszowa

 

Po przeczytaniu tego listu, napisanego w mocnych słowach, panowało duszący cisza w sali jak Hans Koschil powiedział mi później. Ojciec siedział skamieniały na miejscu. Burmistrz zapytał go, czy chce coś powiedzieć na to. Ojciec wstał powoli, jakby miał do odzyskania z ciosem w plecy, wyprostował się i powiedział;

"Panie Burmistrzu, panowie rady. Burmistrz poprosił mnie, aby odpowiedzieć. Cóż, nie jestem radnych, byłem wasze sędzia. Dlatego oczekiwałem , że jeden z pan radnych natychmiast coś powie o tych dwóch listy, bo to przeczesz jest jasny, że nie są one oparte na prawdzie. Zamiast zapłacić swoich długów von Raussenberg, teraz wychodzi z taką niesamowitą odpowiedź oszczerstwa, to nie zdziwiła mnie. Wiem, że on często ja i inni okłamał i oszukał. Nie pożyczyłem mu pieniędzy, gdyby rada miasta mnie pytała o to i napisał rekomendację dla tych Raussendorf. Ale nie chce tu mówi o pieniądzach, ale o oskarżeniu, że chciałem otworzyć z Hansem Koschil bramy miasta dla Husytów. Hans Koschil tu siedzi i będzie potwierdzić, że nie ma ani jednego słowa jest prawda. Jeśli ktoś rzeczywiście miał jakikolwiek informacji, że ja dwa lata temu chciałem otworzyć bramy, dlaczego, on to nie wtedy natychmiast przekazywał rada? Czy to nie było jego obowiązkiem? Dlaczego von Raussendorf informuje od tego dopiero teraz, kiedy on robi wątpliwy sprawach pieniężnych i innych podejrzanych mu dają uwagi? Jest ten von Raussendorf  niezawodne obywatelem tego miasta, czy nie? Dlaczego ja w ciągu ostatnich dwóch lat, kilka razy w ważnych negocjacji w sprawie uwolnienia więźniów byłem wysłany do Bohemy, jeśli nie miałem zaufaniem miasta?

 

Na het voorlezen van deze in scherpe bewoordingen geschreven brief, heerste er eest een bedrukkende stikte in de zaal, zoals Hans Koschil me later vertelde. Vader zat als versteend op zijn plaats. De burgemeester vroeg hem, of hij hierop iets wilde zeggen. Vader stond langzaam op, alsof hij zich moest herstellen van een steek in de rug, rechtte zijn rug en sprak;

 

‘Mijnheer de burgemeester, heren van de raad. De burgemeester heeft me gevraagd om hierop te reageren. Wel, ik ben nu geen raadsheer, ik was jullie rechter. Daarom had ik verwacht, dat één van de raadsheren meteen iets over deze beide brieven zou zeggen, want het is toch helemaal duidelijk, dat ze niet op waarheid berusten. Dat deze von Raussenberg in plaats van zijn schulden te betalen, nu met zulke ongeloofwaardige laster antwoord, dat verwondert me niet veel. Ik weet dat hij al vaker mij en ook anderen belogen en bedrogen heeft. Ik had hem ook geen geld geleend, ware het niet dat de raad van de stad mij daarom gevraagd heeft en een aanbeveling voor die van Raussendorf heeft geschreven. Ik wil hier echter niet over geld praten, maar over de beschuldiging, dat ik met Hans Koschil de poorten van de stad voor de Hussieten wou openen. Hans Koschil zit hier, en zal bevestigen, dat er geen enkel woord van waar is. Als er daadwerkelijk iemand enigerlei informatie had, dat ik twee jaar geleden de poorten wilde openen, waarom had hij dat toen niet meteen aan de raad medegedeeld. Was dat niet zijn plicht geweest? Waarom meldt von Raussendorf dat nu pas, nu hij dubieuze geldzaken doet, en andere hem daarop wijzen? Is die von Raussendorf dus een betrouwbare burger van deze stad of niet? Waarom heeft men mij, in de laatste twee jaren, meermaals voor belangrijke onderhandelingen over de vrijlating van gevangenen naar Bohemen gestuurd, als ik niet het vertrouwen van de stad zou genieten?



 



Magdalena z Kwieciszowice 69

Zittau, 23 sierpnia 1426
Wczoraj był siedzibą sędziów, na których ojciec tak czekał. Ponieważ ojciec został zdetronizowany jako sędzia, on właściwie nie miał dostęp do sala radzie. Ale nikt nie zatrzymał go, gdy przyszedł. Najpierw miałby nowy radny wybrany, ponieważ kadencja Hans Koschil skończył. Chociaż wszyscy członkowie rady wiedzieli o skierowanego przeciwko niemu oskarżenia, był jeszcze raz jednogłośny wybrany na radnego. Ojciec widział to jako dobry znak dla już udanej uznania rada.

Następny pismo wstydu od von Raussendorf było przeczytane, i towarzyszącego list Ojca Ignacego. Niektórzy radny śmiali się głośno, kiedy zarzut o otwieranie brama została odczytana, a burmistrz musiał prosić o spokój.

Jednakże w piśmie Ignacego, zarzut ten został pisane jako fakt. Przedstawione jaki dowodów na to był, że w mieście był znane:;

1. żona Hansa Feuring jest dochodzace obce, prawdopodobnie z Bohemach, i dlatego należy do Husytów. Jej mąż robi jej wskazanie.
2. żona Hansa Feuring jest nieochrzczone, i  dlatego nie jest objęte przez chrzestny chrześcijanin mieszkańców złożone przysięga dotyczące posłuszeństwo do papieża. Ona jest dlatego wolno działać nawet przeciw papieżowi.
3. nieochrzczonych zona Hansa Feuring stała uznana za czarownicę. Dziewica na posesja jednego z dzierżawca Hansa Feuring widziała, jak jego żona krowa, która nie dawała mleko, coś szepnęła w ucha. Dlatego krowa, tydzień później znowu zaczynała dać mleko.

On, Ojciec Ignacy, zostało zlecone przez radę biskupią, aby zebrać dowody przeciwko żona Hansa Feuring oraz dokonać werdykt. W tym zarządza się, że głównym hetman miastem, jak w przysiędze jest pisane, aby aresztować żona Hansa Feuring, i przynieść ją do przesłuchań do klasztoru. Kiedy rozkaz te nie jest wykonywane natychmiast, to on bezpośredni pisze wiadomość o mieście Zittau, zawierający nazwie sędziów , do papieża. Żaden z sędziów w tym przypadku może opuścić miasto bez jego zgody. Uznano to za łamanie przysięgi wobec papieża Marcina w Rzymie, i tak będzie ukarane.

Zittau, 23 augustus 1426

Eergisteren was de zitting van de raadsheren, waarop vader zo gewacht heeft. Omdat vader als rechter afgezet was, had hij eigenlijk de raadszaal niet binnen gemogen. Maar niemand hield hem tegen, toen hij kwam. Als eerste moest er een nieuwe raadsheer gekozen worden, omdat de ambtstijd van Hans Koschil zou aflopen. Hoewel alle raadsleden van de beschuldiging tegen hem wisten, werd hij toch nog een keer éénstemmig tot raadsheer gekozen. Vader zag dat zeker als een goed teken, voor een reeds succesvol inzicht van de raad.

Toen werd de schandebrief van von Raussendorf voorgelezen en aansluitend een daarbij gevoegde brief van Pater Ignatius. Enige raadsheren begonnen luid te lachen, toen de laster van het openen der stadspoorten voorgelezen werd, en de burgemeester moest eerst om kalmte vragen.

In de brief van Ignatius, werd deze bewering echter als feit neer gezet. Als bewijs werd aangevoerd, dat in de stad bekend was;

1. De vrouw van Hans Feuring is een aangelopene, waarschijnlijk uit Bohemen en hoort daarom bij de Hussieten. Haar man volgt haar aanwijzingen.

2. De vrouw van Hans Feuring is ongedoopt, en valt daarom niet bij de door de gedoopte, christelijke bevolking afgelegde eed wat betreft de gehoorzaamheid aan de paus. Ze is daarom vrij, ook tegen de paus te handelen. 

3. De ongedoopte vrouw van Hans Feuring is als een heks herkend geworden. Een maagd op de hof van één van de pachters van Hans Feuring heeft gezien, hoe zijn vrouw een koe, die geen melk meer gaf, iets in het oor gefluisterd heeft. De koe is daardoor een week later melk gaan geven.

Hij, pater Ignatius, heeft van de bisschoppelijke raad de opdracht gekregen, bewijs tegen de vrouw van Hans Feuring te verzamelen en een oordeel te vellen. Bij deze is de stadshoofdman bevolen, in navolging van de afgelegde eed, de vrouw van Hans Feuring gevangen te nemen, en voor verhoor naar het klooster te brengen. Worden deze bevelen niet direct uitgevoerd, zo zou hij per ommegaande een bericht over de stad Zittau, met daarin de raadsheren bij naam genoemd, aan de paus sturen. Geen van de raadsheren mocht in dat geval de stad verlaten zonder zijn toestemming. Dat werd als eedbreuk gezien tegenover de paus Martin in Rome, en als zodanig bestraf worden.