nad Smrkem kolo Nove Mesto
Podczas obiadu, słyszałem w różnych rozmowy wiele o Gryf i jego mieszkańców, nawet od dzieciństwa o które jeszcze nic nie wiedziałem. Oni najwyraźniej znali się bardzo dobrze. Poprosiłem wkrótce o pożegnanie, ponieważ miałem długą drogę przed mnie. Droga najpierw poszedł powoli pod górę, a mój nowy koń musiał najpierw przyzwyczaić się do moich rozkazów, aby oszczędzać swoje siły na stromych pod górki, a nie chodzić zbyt szybko. Chciałbym zjechać do źródła Lazne Libverda bo dziadek wiele cudownych rzeczy powiedział o tym, ale było niestety za późno.
Dla Nove Mesto dostałem specjalne zadanie. Pojechałem do pierwszego domu, i pytałem o mistrz wlewanie cyna Halbertal. To nie było trudne w tego nowego miasta, znaleźć jego dom i warsztat, bo wszystkie ulice były proste i skrzyżowane pod kątem prostym. Rynek też był duży prostokąt. Miasto było kilka lat temu dla górników budowany przez rodzinę von Redernu z Frydlandzie, który pracowali dla nich w kopalni cyna na góra Medenec i Rapicka. W mieście następnie osiedli inni rzemieślnicy, którzy cyna przetwarzali na dzbanki, kubki i talerze.
Tijdens het
middageten hoorde ik in de gesprekken nog veel over de Greiffenstein
en zijn bewoners, ook uit de kindertijd, waar ik nog niets van wist.
Men kende elkaar blijkbaar heel goed. Ik vroeg al snel om mijn
afscheid, want ik had nog een lange weg voor me. De weg ging eerst
langzaam bergop en mijn nieuwe paard moest eerst aan mijn bevelen
wennen, om zijn krachten voor de sterkere hellingen te sparen, en dus
niet te snel lopen. Ik had graag de afslag naar de bron van Liebwerda
genomen, omdat grootvader hier veel wonderbaarlijks over verteld had,
maar daarvoor was het helaas te laat.
Voor Neustadt
had ik een bijzondere opdracht gekregen. Ik reed naar het eerste
huis, en vroeg naar de tingietmeester Halbertal. Het was niet
moeilijk in de nieuwe stad zijn huis en werkplaats te vinden, want
alle straten liepen kaarsrecht en kruisten elkaar in rechte hoeken.
Ook het marktplein was een grote rechthoek. De stad was enkele jaren
geleden voor de mijnwerkers door de familie von Redern uit Frydland
aangelegd, die voor hun werkten in de tin groeves aan de Koper- en
Rapplitzberg. In de stad hadden zich vervolgens ook andere
ambachtslieden gevestigd die het tin verwerkten tot kannen, bekers en
borden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten