Kilka dni później odjechała całą rodzinę Schaffgotschów z Gryfów do Stara Kamienica. Kilka wozów zostały załadowane z szafami do ubranie. Na innych wozów była naczynia, sztućce, garnki i patelnie, prawie cały inwentarz kuchenne poszło na trasie, w tym personel. Tylko bardzo mała grupa z załoga została aby chronić zamek. Wszyscy byli starcze mężczyzn. Młoda dziewica, którzy tak dobrze zadbała u mnie wyciągała smutną twarz, bo musiała zostać w zamku. Dlatego rozmawiałem z Pani Eleanora. Powiedziałem jej, że moge się już troche opiekować sam siebie. W nagłych przypadkach wódz zamku i jego żona byli, który mógłby mi pomóc. Poradziłbym się dobrze bez dziewicy, bo ona chciała być z innych sług iść na weselu w Stara Kamienica. Pani Eleanora chętnie się zgodziła, bo w Stara Kamienia można wykorzystać każdą parę rąk. Więc na końcu byłem sama w zamku górnego. Tylko jeden stary strażnik siedział przy głównej bramie. Od czasu do czasu, zamknął ją i zrobił rundę podczas całego górnego zamku. Tak to czasem zdarzało się, że musiałem czekać godzinę, zanim udało mi się przejść przez bramę do zamku dolnego, aby iść na kolację u wódz zamku.
Dit deel van
de burcht lag op het zuiden en door een klein raampje scheen de zon
in mijn kamer. Hans Ulrich had ook al mijn schrijftafel laten
brengen. Ik liet me een beetje vermoeid op mijn stoel zakken. Toen
werd er op de deur geklopt, en voor ik iets kon zeggen, werd de deur
geopend. Magdalena en Eleonora kwamen naar binnen. Beiden waren
schijnbaar verrast, om zo’n jongeman voor zich te hebben. Ze hadden
waarschijnlijk tijdens de gesprekken aan tafel weliswaar veel over
Hans Ulrich en mij gehoord, maar zich daarbij een oudere man
voorgesteld. Magdalena drukte dat daardoor uit, dat ze zei: ‘ Ik
dacht, dat je al een echte baard had, je bent echter nog een jongen.’
Ik begroette ze met een paar grappige woorden. Ze begonnen te
giechelen en te lachen, en vertrokken weer. Een paar weken geleden
wilde ik niet naar de bovenste burcht, en nu begon ik me hier al thuis te
voelen.
Enkele
dagen later reisde de hele familie Schaffgotsch van Greiffenberg naar
Kemnitz. Meerdere wagens werden met kleerkasten beladen. Op andere
wagens kwam serviesgoed, bestek, potten en pannen, bijna de hele
keukeninventaris ging op reis, inclusief het personeel. Slechts een
heel kleine bezetting bleef ter bescherming van de burcht achter. Het
waren allemaal oude mannen. De jonge maagd, die me tot dan toe zo
goed verzorgd had, trok een droevig gezicht, omdat ze ook op de
burcht moest blijven. Daarom sprak ik met Vrouwe Eleonora. Ik
vertelde haar, dat ik nu al vrij goed voor mezelf zorgen kon. In
geval van nood waren de burchthoofdman en zijn vrouw er nog, die me
helpen konden. Ik kon goed zonder de maagd, want zij wilde graag met
de andere bedienden bij het huwelijk in Kemnitz zijn. Vrouwe Eleonora
stemde graag toe, want in Kemnitz kon elk paar handen gebruikt
worden. Zo was ik tenslotte helemaal alleen in de bovenste burcht.
Slechts één oude wacht zat bij de hoofdpoort. Van tijd tot tijd
sloot hij die en maakte een ronde door de hele bovenburcht. Zo kwam
het wel eens voor dat ik een uur moest wachten, voor ik door de poort
naar de beneden burcht kon gaan, om daar bij de burchthoofdman naar
het avondeten te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten