zaterdag 10 juni 2017

Konstantin von Wegerer 83 Stara Kamienica


protestant versus katholiek

Teraz on być dorosły, przejął zarządzanie wszystkimi ich posiadłości. Za to, wkrótce jedzie ze swoim kuzynem Bernhard  do Stara Kamienica. Ja tam też musi się prowadzić. Z tego Magdalena i ja byliśmy bardzo zaniepokojeni. Pewnej wieczorem przyszła do mojego pokoju i powiedziała: "Wiesz, najpierw był Hans Ulrich w podróży, teraz on zajmuje się dużo z nasze posiadanie. Kiedy to nie ty, który mi znajdę męża, wtedy zostaje z tobą. Pójdę z tobą do Stara Kamienica.' Byłem bardzo zadowolony z tego, bo separacja od niej byłoby bardzo trudne dla mnie. Więc prowadziliśmy się w lecie z całego naszego rzeczy, do zamek Kamienica, gdzie wżęliśmy dwa duże pokoje leżące obok siebie. Oba pokoje Magdalena wybrała w wcześniejszej wizyty. Byłem bardzo zadowolony z faktu, że ona podkreśliła, że między dwoma pomieszczeniami znajdowały się drzwi.Ani jeden bariera nie stanął na naszej drodze, możemy być razem, kiedy chcieliśmy.

Hans Ulrich bardzo zmienił się podczas studiów, a także podczas kolejnej przez wiele krajów europejskich. On nie tylko robił się starszy w ważnych latach, ale tez obudziło jego zainteresowanie w polityką i był zachęcony do tego przez swojego kuzyna Bernhard. Razem studiowali i badali zasady principiów prawne dla rządy i jak to wyglądało w rzeczywistości. Oni zauważyli, że dużo sprawę było zły, a oni dyskutowali o tym szczegółowo w Stara Kamienica. Rozmawiali o znaczenie i cel Unii Protestanckiej i o Ligi Katolickiej spodziewaliśmy nic prócz złych rzeczy. Ja nie rozumiałem wiele z tego, ale zauważyłem, jak Hans Ulrich wziął swój odpowiedzialność jako Pan o bardzo dużej własności bardzo poważnie. Jego posiadanie w wielkości odpowiadała tego że ​​z księcia, była dla niego w tym samym czasie, tylko częścią większego poziomu państwowego. Ale w swojej opinii musiało się jeszcze zmienić wiele. Cesarz miał ten obszar z jego siłą kształtować do jedności i zagwarantować wolności religijnej.


Nu hij volwassen was, nam hij het beheer van al hun bezittingen over. Daarvoor reist hij binnenkort met zijn neef Berhard naar Kemnitz. Ook ik moet daarheen verhuizen. Daarover maakten Magdalena en ik ons grote zorgen. Op een avond kwam ze in mijn kamer en zei: ‘Weet je, eerst was Hans Ulrich op reis, nu is hij heel veel met ons bezit bezig. Als jij het niet bent, die me ooit aan de man brengt, zoals het hoort, dan blijf ik bij je. Ik ga met je mee naar Kemnitz’. Ik was daar heel blij mee, want een scheiding van haar, zou heel zwaar voor me geweest zijn. Zo verhuisden we in de zomer met al onze spullen naar slot Kemnitz, waar we twee grote langs elkaar liggende kamers betrokken. De beide kamers had Magdalena bij een eerder bezoek uitgezocht. Ik was heel blij om het feit, dat ze er bij onze intrek er op wees, dat er tussen de beide kamers een deur was. Geen hindernis die ons in de weg stond, we konden samenzijn, wanneer me maar wilden.


Hans Ulrich was tijdens zijn studie en ook tijdens de aansluitende reis door vele landen van Europa erg veranderd. Hij was niet alleen in belangrijke jaren ouder geworden, maar zijn interesse in politiek was wakker geworden en werd door zijn neef Bernhard aangemoedigd. Ze hadden gezamenlijk de juridische grondbeginselen van regeringen en de uitvoer hiervan bestudeerd en onderzocht hoe daar in werkelijkheid naar gehandeld werd. Er was hun veel opgevallen, wat slecht was, en ze debatteerden hier in Kemnitz uitvoerig over. Ze discussieerden over de betekenis en het doel van de protestantse unie en verwachtten van de katholieke liga alleen maar slechte dingen. Ik begreep er niet veel van, maar merkte wel, hoe Hans Ulrich zijn verantwoording als heer van een zeer groot bezit ernstig nam. Zijn bezit dat in grootte overeenkwam met dat van een hertog, was voor hem gelijktijdig, slechts een deel van een groter staatsverband. Hier moest in zijn opinie nog veel veranderen. De keizer moest dit gebied met zijn macht, tot een eenheid smeden en geloofsvrijheid garanderen.





Geen opmerkingen: