zaterdag 29 juli 2017

Konstantin von Wegerer 90

general von Mansfeld

W 1618 roku, sprzeciwiali się Bohemski Państwa u cesarza, ponieważ opat od Braunau zakazał budowę kościoła ewangelickiego w Hrob. Kościół był zbudowany, ale arcybiskup Pragi skazał zamknąć go, a później nawet burzyć. W dniu 23 maja przekazali delegatom Bohemski Państwa, cesarskie namiestniku w zamku praskiego list protestacyjny i w dniu 26 maja po mocne sprzeczki, według staroczeska tradycja, wyrzucili obu namiestników ze swoim sekretarzem przez okno. Wszyscy trzej przeżyli, nawet dwa nieranny. Jednak to był znak protestu publicznego przeciw rozkazami cesarza. Bohemski Państwa utworzyła własną nowy rząd z trzydziestu członków z każdego państwa dziesięć. Jedną z pierwszych czynności urzędowych, był wygnany z niekochana Jezuitów z kraju. Bohemia uzbroili się, ale również arcyksiążę Ferdynand, możliwy następca cesarza Macieja ułożyła armię, która pod prowadzenie liderem najemników general Mansfeld najechał na Śląsk. Mieli być opatrywane przez ludność. To zasysał pusty miast i miasteczek, przez które poszli. Państwa Śląska zdecydował się stanąć po stronie Bohemski Państwa, przed wszystkim już z poczucia wspólnoty z przeszłości. Szybko postawili małą armię, Hans Ulrich z tym był dowódcą dobrze wyposażonej kompania jeździec, który on wkrótce rekrutował w swój państwa. O ślub, na razie nie był myśleć.



In 1618 bezwaarden zich de Boheemse standen bij de keizer, nadat de abt van Braunau de bouw van een evangelische kerk in Klostergrab verboden had. Het godshuis werd gebouwd, maar de aartsbisschop van Praag liet het sluiten en later zelfs afbreken. Op 23 mei overhandigden de gedelegeerden van de Boheemse standen de keizerlijke stadhouders in de Prager burcht een protestbrief en wierpen op 26 mei na een heftige woordenwisseling naar oud Boheems gebruik de beide stadhouders met hun secretaris uit het raam. Alle drie overleefden het, twee zelfs ongedeerd. Het was echter een teken van openbaar protest tegen de orders van de keizer. De Boheemse standen vormden een eigen nieuwe regering met dertig leden, uit elke stand tien. Een van hun eerste ambtelijke handelingen was, de ongeliefde Jezuïeten uit het land verbannen. De Bohemen bewapenden zich, maar ook aartshertog Ferdinand, de mogelijke opvolger van de keizer Matthias stelde een leger samen, die onder leiding van huursoldatenleider generaal Mansfeld Silezië binnentrok. Ze moesten door de bevolking verzorgd worden. Dat zoog de dorpen en steden waardoor ze trokken leeg. De Silezische standen besloten, om de zijde van de Boheemse standen te kiezen, alleen al uit een gevoel van vroegere saamhorigheid. Er werd snel een klein leger opgericht, Hans Ulrich had daarbij het bevel over een goed uitgeruste ruiterscompagnie, die hij snel in zijn uitgedunde heerschapsgebied had aangeworven. Aan trouwen was voorlopig geen denken aan.

zaterdag 22 juli 2017

Konstantin von Wegerer 89



Więc to było dla mnie radosne niespodziankę, kiedy Hans Ulrich po imprezie i turnieju rycerskim przyznał, że walczył na uwadze tylko i wyłącznie dla pięknej córki książę i dlatego wygrał. Jej wizerunek fruwał podczas walki przed nim jako Matki Boskiej. Książę był bardzo entuzjastyczny z jego walk. Tylko teraz chciał bardzo chętnie wiedzieć, czy Barbara Agnes czuje cos dla niego. Ja potajemnie musiałem śmiać, ponieważ nigdy nie widziałem Hans Ulrych w takim stanie, i tak nieśmiały też  nigdy nie widziałem Hans Ulrich. Barbara Agnes już wyjechała z ojcem. Dlatego przyszedł moja propozycja, młodej damy po prostu zadawać pytanie zbyt późno. Potem proponowałem aby skonsultować swoją siostrę. Obu byli razem przez kilka dni, a to byłoby jeszcze cud, kiedy dziewczyna może utrzymać swoje uczucia do siebie. Więc efektem tej rozmowy było, że Magdalena napisała jasny list do swojego nowego przyjaciela Barbary, a odpowiedź przyszła również zgodnie jak oczekiwany bardzo jasne. Magdalena i Hans Ulrich byli kilka tygodni później zaproszeni na dwór księcia, a na ta wizyta była widoczne już przedstawione przełącznikami na przyszłości.

Przed obydwoje na wreszcie w 1620 roku, więc dopiero po około trzech lat mogli brać ślub, przyślij jeszcze kilka przeszkód o różnym charakterze na ich drodze.



Het was voor mij dan ook een vreugdige verrassing, toen Hans Ulrich nadat het feest en het riddertoernooi was afgelopen toegaf, dat hij in gedachten alleen voor de mooie hertogsdochter gevochten en gewonnen had. Haar beeltenis had tijdens de strijd voor hem gezweefd als bij een heilige maagd. De hertog was ook zeer enthousiast over zijn gevechten geweest. Hij wist nu maar al te graag, of hij iets voor Barbara Agnes betekende. Ik moest stiekem lachen, want ik had Hans Ulrich nog nooit in zo’n toestand meegemaakt, en zo verlegen had ik Hans Ulrich nog nooit gezien. Barbara Agnes was al met haar vader afgereisd. Daarom kwam mijn voorstel, om de jongedame er gewoon naar te vragen te laat. Ik sloeg hem echter voor, om zijn zus te consulteren. De beiden waren toch alle dagen samen geweest, en dan was het toch een wonder, als een meisje haar gevoelens voor zich kon houden. Het resultaat van dit gesprek was dan ook, dat Magdalena een duidelijke brief aan haar nieuwe vriendin Barbara schreef, en het antwoord kwam dan ook zoals verwacht heel duidelijk. Magdalena en Hans Ulrich werden enkele weken later uitgenodigd aan het hof van de hertog, en bij dit bezoek werden blijkbaar al, alle wissels voor de toekomst gezet.


Voordat beiden eindelijk in 1620, dus pas na ongeveer drie jaar konden trouwen, kwamen er nog enkele hindernissen van andere aard op hun pad.

zaterdag 15 juli 2017

Konstantin von Wegerer 88





Na szczycie tego wspaniałość , który obiecał jeszcze lepsze widowisko, też niebo darował piękny dzień. Słońce, ciepło i słodko promieniejący, rzuciła jej złoto na ziemnie i okolice, i niebieskie jak kształt góry była ozdobiona niebo. Okoliczne ulice były pełne z zbliżający koni i pieszych, a międzyczasie tysiące gapie już siedzieli gadający na ogrodzenie koło hipodrom i w pełnych namiotach piwnych często pili na zdrowie splendor kochający rycerz Ulrich.

Na reszcie poszli rycerskiego panie, a wśród nich specjalnego, akurat kwitnących księżniczkę od Legnicy, Barbara Agnes, łagodny, miły i przystojne, która dostała i trzymała uwaga i podziw wszystkich. Potem przysiedli rycerza zony, stowarzyszone przez stare rycerzy, którzy nie mogli już uczestniczyć w walki i obejmowali dla nich budowany trybunę honorowe. Wkrótce po nich, kolejny błyszczący pochód od wojowniczy rycerzy. Turniej rozpoczął się i odróżnili od zręczności i odwagi, książę od Legnica: Georg Rudolf,  Hans Ulrich von Schaffgotsch, Melchior von Schellendorf,  Niklas von Burghaus Friedricha von Gellhorn, Franza von Üchtritz Friedricha von Salza i innych."

Magdalena zaprosiła córką księcia von Legnicy, Barbary Agnieszki, który w wieku była zaledwie rok starszy od niej, aby nocować u nas w zamku. Barbara zgodziła się bezpośrednio. Ta dwie młode panie,w pokoju Magdalena postawili dodatkowe łóżko. Teraz oni próbowali różne ubrania, które zostały wykonane specjalnie na tę okazję. Musiałem działać jako bezstronny sędzia, mimo ja naprawdę musiałem zrobić jeszcze wiele innych rzeczy dla festyn. Ale Magdalena musiała mi, a ona też już poinformowana Barbara, o roli, jaką ja grałem w jej życiu.Tak poznałem też, przez wszystkich kochana córkę księcia. Tak zrozumiałem z ich chichoty i szepty, że Barbara była bardzo zakochana w troche młodszym Hans Ulrich. Barbara nie mogła się nacieszyć usłyszeć o niego i myśleć o nim.



Bovenop al deze pracht, die een nog mooier schouwspel beloofde, had ook de hemel een mooie dag geschonken. De zon, warm en lieflijk stralend, strooide haar goud op het land en omgeving, en blauw als de vorm van het gebergte had zich de hemel getooid. De omliggende straten waren vol van de zich nabij spoedende paarden en voetgangers, terwijl al duizenden gapers het hekwerk om de renbaan zoemend bezetten en in het gedrang van de volle biertenten vaak op de gezondheid van de pracht en praal liefhebbende ridder Ulrich gedronken werd.


Daar kwamen eindelijk de ridderlijke jonkvrouwen, onder hen de bijzondere, net opbloeiende prinses van Liegnitz, Barbara Agnes, zacht, vriendelijk en knap, die de opmerkzaamheid en bewondering van allen kreeg en behield. Daarna volgden de riddervrouwen onder begeleiding van oude ridders, die niet meer aan de kampen konden deelnemen en bestegen de voor hen gebouwde eretribunes. Kort daarop gevolgd door de glanzende stoet vechtlustige ridders. Het toernooi begon en zich onderscheidden door behendigheid en moed, de hertog van Liegnitz Georg Rudolf, Hans Ulrich von Schaffgotsch, Melchior von Schellendorf, Niklas von Burghaus, Friedrich von Gellhorn, Franz von Üchtritz, Friedrich von Salza en anderen.’

Magdalena had de dochter van de hertog von Liegnitz, Barbara Agnes, die slechts één jaar ouder was als zij, uitgenodigd, bij ons op de burcht te wonen. Barbara had daar direct mee ingestemd. De beide jongedames hadden in de kamer van Magdalena een extra bed laten zetten. Nu probeerden ze de diverse kleren uit, die voor deze gelegenheid gemaakt waren. Ik moest als onpartijdige rechter fungeren, hoewel ik eigenlijk zoveel andere dingen voor het feest moest doen. Maar Magdalena stond er op, en ze had ook al Barbara ingelicht, over welke rol ik in haar leven speelde. Zo leerde ik eveneens de door allen bewonderde hertogsdochter goed kennen. Zo begreep ik uit hun gegiechel en gefluister, dat Barbara zeer verliefd was op de iets jongere Hans Ulrich. Barbara kon er niet genoeg van krijgen, om van hem te horen en aan hem te denken.

zaterdag 8 juli 2017

Konstantin von Wegerer 87



Wokół z piasku i żwiru wyrównany arenie zatrzepotała w równych odległościach sztandary rycerzy. Ale wysoko nad obrazy i banerów władzy były pomieszczenie honorowe i trybunów dla widzów, z którego kwiaty z społeczność, piękne dziewczęta i żony rycerzy mogli oglądać mecze i  przez ich majątki dekorowane w piękne dywany z bronią i hasłami, wisiały aż do ogrodzeniu. Niższe siedzenia byli dla sędziów i sponsorów, trębacze w każdym rogu areny, małe gustowne altany przy bramach i w sługi do walki dołączony godne przez ich błyszczące, prosty wygląd koło miejsce dla ważnych Panow. Każdy wejście do miejsc, każde schody prowadząca na trybunach było strzeżone przez trabantów, częściowo na piechotę, opierając się na swoich partyzantów, niektóre na koniu w lśniącej zbroi, wiązane do pięść. Sędziowie siedzieli z ich białe sztabki za dla ich postawione baldachimy, wykonane z halabardy. Sługi do walki w swoich obcisłych skórzanych ubrań i kapelusze, ostrze nóź zawiezione na pasa, już napięli linie, i wzięli swojego miejsca.

U podnóża schodów prowadzących do przewodniczących sędziów, stanął w błyszczącym stroju i kolorowy broniowe płaszcz herolda turnieju, otoczony przez jego asystentów, którzy wisieli tarczach rycerzy biorących udział w turnieju na ogrodzenie. Nagrody; srebrny i zloty klejnoty, szlachetnych noży i innych wybitnych broni, były przepychowe wystawione w specjalnym pomieszczeniu. Muzycy tez byli już na miejscu, i za każdym razem kiedy nowy herb był radosny przyniesione, aby być  oceniane i wieszane koło reszta, brzmiał towarzyszono przez kotły, trąbki i kornety, radosnym okrzyk turniejowe.


Rondom de met zand en grind geëgaliseerde arena wapperden in gelijke afstanden de banieren van de ridders. Echter hoog boven deze afbeeldingen en vanen der macht bevonden zich de ereloges en de tribunes voor de toeschouwers, vanwaar de bloemen van het gezelschap, de mooie jonkvrouwen en riddervrouwen naar de spelen konden kijken, en door hun landgoederen met prachtige kleden met wapens en lijfspreuken versiert, tot op het hekwerk afhingen. De lager gelegen zitplaatsen voor de jury en sponsoren, de trompetters in elke hoek van de arena, de kleine smaakvolle hutjes bij de poortjes en de steekknechten sloten zich waardig aan door hun glanzend, eenvoudig uiterlijk bij de plaatsen voor het voorname heerschap. Elke ingang naar de plaatsen, elke trap naar de tribunes werd door trabanten bewaakt, deels te voet op hun partizanen leunend, deels te paard in een glanzend kuras, de morgenstern aan de vuist geknoopt. De scheidsrechters zaten met hun witte staven achter de voor hen opgezette schermdaken, gemaakt van hellebaarden. De renknechten in hun strakke leren kleding en kappen, het mes aan de riem hangend, hadden de touwen al gespannen, en hadden daar hun plek opgezocht.

Aan de voeten van de treden die naar de stoelen van de scheidsrechters voerde, stond in een glanzende uitrusting en bonte wapenstapulier de toernooi heraut, omgeven door zijn helpers, die bezig waren rondom de borstwering de schilden van de aan het toernooi deelnemende ridders op te hangen. De prijzen; zilveren en gouden kleinoden, kostbare steekwapens en andere uitmuntend wapentuig, waren in een speciaal daarvoor ingerichte ruimte pralend opgesteld. Ook de muzikanten waren al op hun plaats, en telkens als een nieuw wapenschild feestelijk binnengedragen werd, om gekeurd en langs de overige opgehangen te worden, klonk begeleid door pauken, trompetten en kornetten een vrolijke toernooikreet.

zaterdag 1 juli 2017

Konstantin von Wegerer 86



Były też dla nas miłe dla i bardzo wesoły doświadczenia. Hans Ulrich zaplanował, po raz kolejny zapraszać wszystkich naszych przyjaciół i rodziny na impresa, który tym razem nie jak ślubie swojej matki w Stara Kamienica, miała odbywać, ale w zamku Gryf. Rozmawialiśmy o cały przebiegu i ja musiałem zacząć przygotowania. Najchętniej znowu, jak w stary czasy, siadałem na moim koń i sam  przyniosłem zaprószenie. Chętnie wspomnę  tych wyjazdów, moje pierwsze zadanie na zamek Gryf. Teraz musiałem zostawić to innym sług jeźdźca, ponieważ przegotowanie były rozległe i moja obecność na Gry było konieczne do tego celu.

Impreza odbyła się wiosną 1617 roku w pięknej pogodzie.
Państwowe pisarzem od Hans Ulrich pisała artykuł od tego, które jeszcze mam, a teraz będzie to po prostu kopiować: "W dniu 17 kwietnia 1617 Hans Ulrich dał u podnóża Zamku Gryf duży, pięknie gry walk i rycerski, turniej i gier pierścień przeszywający, na które szlachta z bliska i z daleka, przyjechali w dużych ilościach. Gdzie wszystko było tak dobrze zorganizowane, jak rzadko było widziane.Przygotowania do tej wielkiej gry rycerskie który zostały robione w ciągu ostatnich dni, przerosła ich wspaniałość, która może być oczekiwane od napiętej ciekawość. Szerokie arena został otoczony ozdobnymi balustradami, malowane w kolorze czerwonym i białym. W lśniące zawiasy, bramy otwierali się, ozdobione z białe tarcze, łańcuchy i haki zostały szlabanie, przez które zawodnicy musieli jechać w środku.



Er waren voor ons ook mooie en zeer vrolijke belevenissen. Hans Ulrich was van plan, weer eens alle bekenden en familie voor een feest uit te nodigen, dat dit keer echter niet zoals de bruiloft van zijn moeder in Kemnitz, maar op burcht Greiffenstein zou moeten plaatsvinden. We bespraken het hele verloop en ik moest met de voorbereidingen beginnen. Het liefste was ik weer als vroeger met mijn paard er op uit gereden en de uitnodigingen zelf rond gebracht. Ik dacht graag terug aan deze reizen, mijn eerste opdracht op de Greiffenstein. Nu moest ik dat aan andere ruitersknechten overlaten, want de voorbereidingen waren omvangrijk en mijn aanwezigheid op de Greiffenstein was hiervoor noodzakelijk.


Het feest vond plaats in het voorjaar van 1617 bij prachtig weer. De heerschappelijke schrijver van Hans Ulrich heeft er een bericht over geschreven, dat ik nog heb, en nu eenvoudig weg zal overschrijven: ‘Op 17 april 1617 gaf Hans Ulrich aan de voet van burcht Greiffenstein een groot, prachtig vecht- en ridderspel, toernooi en ringsteken, waarvoor de adel uit de buurt en de verre, in grote getale gekomen waren. Waarbij alles zo goed geregeld was, zoals zelden tevoren ooit gezien was. De voorbereidingen die voor deze grote ridderspelen in de laatste dagen getroffen waren, overtroffen door hun pracht alles, wat de gespannen nieuwsgierigheid kon verwachten. De brede renplaats was omgeven door sierlijke hekken, geschilderd in rood en wit. In blinkende scharnieren draaiden de poorten, met blanke schilden, kettingen en haken waren de slagbomen versierd, waardoor de strijders binnen moesten rijden.