Cesarz Ferdinand II
Hans Ulrich ze swoim pułkiem już nie stosowali. On poprowadził ich od Bohemy porządkowy z powrotem do Śląsk. Potem wrócił zrozpaczony i przygnębiony do nas na Gryf. Barbara Agnes miał rację, on był teraz zadowolony, być ze swoją rodziną. To rozwesela go ponownie.
Cesarz Ferdynand robił w Bohemia straszliwą postepowanie sadowego. Wolność religijna przyznane przez jego poprzednika,: List Majesty, został osobiste rozszarpany przez niego. Wszystkie głównymi winowajcami stali przed specjalny trybunał, który szybko wydal wyroki na śmierć, i konfiskował wszystkich ich własności, cesarz pilnie potrzebne pieniądze. Potem on poszło do wygnanie, około dwie trzecie wszystkich mieszkańców Bohemy byli wypędzono. Mieli sprzedawać swoje właściwości dla jabłko i jajko. Zesłanie na takiej skala, nigdy nie widział. Hans Ulrich usłyszał to przerażający. Był bardzo dotknięty, kiedy usłyszał, że jego katolicki kuzyn Albrecht, który poznał na ślubie swojej matki w Stara Kamienica też bral udział w ten eksploatacji wygnańców. Albrecht nabył w krótkim czasie dużo pieniądze i dużo ziemi. Wśród nich było również księstwo Frydlandzie przylega do posiadania Hans Ulrich, który cesarz Ferdynand nadał mu w lenno.
Hans Ulrich
was met zijn regiment niet meer ingezet. Hij leidde ze ordelijk van
Bohemen terug naar Silezië. Daarna kwam hij radeloos en
terneergeslagen terug bij ons op de Greiffenstein. Barbara Agnes had
gelijk, hij was nu blij, bij zijn familie te zijn. Dat monterde hem
weer op.
Keizer
Ferdinand hield in Bohemen een verschrikkelijk strafproces. De door
zijn voorganger toegestane geloofsvrijheid, de Majesteitsbrief, werd
door hem persoonlijk verscheurd. Alle hoofdschuldigen liet hij voor
een speciaal tribunaal brengen, dat snelle ter dood vonnissen
uitsprak, en hun eigendommen aan de keizer liet toekomen; de keizer
had dringend geld nodig. Vervolgens ging hij over tot verbanningen,
ongeveer twee derde van alle inwoners van Bohemen werden uitgewezen.
Ze moesten hun onroerende goederen voor een appel en een ei verkopen.
Een verbanning van zo’n omvang was nog nooit gezien. Hans Ulrich
hoorde met afschuw hiervan. Hij was zeer betroffen, toen hij hoorde,
dat zijn katholieke neef Albrecht, die hij had leren kennen, op de
bruiloft van zijn moeder in Kemnitz, aan deze uitbuiting van de
bannelingen had mee gedaan. Albrecht had in korte tijd een groot
vermogen en veel landerijen verworven. Daaronder was ook het aan het
bezit van Hans Ulrich grenzende hertogdom Frydland, dat keizer
Ferdinand als leengoed aan Albrecht toekende.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten