Konstantin von Wegerer 95

Pewnego dnia Hans Ulrich rozmawiał ze mną o to, że chciał  jeden z pokoi w swoim  przestrzeń zostałyby odnowione. Jego twarz rozjaśniła się, z pogodnym uśmiechem, kiedy objawił mi, że Barbara Agnes była w ciąży. W lutym 1662 pierwszego dziecka, Anna Elisabeth urodziła. To była długa i trudna poród, ponieważ Barbara Agnes już nie była najmłodsza, a dziecko było bardzo duże. Ale wrodziła szybko do normy, a Anna Elisabeth kwitła pięknie. Hans Ulrich bardzo się zmieniło. Do tej pory miał zawsze mówił i postępował merytoryczne. Często krótkie i do tematu, jak to zwykle bywa miedzy żołnierzami. Teraz przytulił córkę i rozmawiałem niespójne nonsensy. Ta zmiana u niego udała się robić mala dziewczynka z jej wesołych oczach.

W następnych latach, urodzili się czterech synów: Christoph Ulrich , Hans Ulrich, Georg Rudolph i Adam Gotthard. Hans Ulrich i Barbara Agnes byli najszczęśliwsi rodzice i wychowała swoje dzieci z miłością.

Op een dag besprak Hans Ulrich met me, dat hij graag één van de kamers in zijn woonruimte opnieuw ingericht wilde hebben. Zijn gezicht lichtte daarbij op met een vrolijk lachje, toen hij me verklapte, dat Barbara Agnes zwanger was. In februari 1662 werd hun eerste kind Anna Elisabeth geboren. Het was een lange en zware bevalling, want Barbara Agnes was niet meer de jongste, en het kind was heel groot. Ze herstelde echter snel, en Anna Elisabeth gedijde prachtig. Hans Ulrich was erg veranderd. Tot dan toe had hij altijd zakelijk gesproken en gehandeld. Vaak kort en krachtig, zoals het bij soldaten gebruikelijk is. Nu knuffelde hij met zijn dochter, en praatte onsamenhangende onzin. Dat had een klein meisje met haar vrolijke oogjes bij hem voor elkaar gekregen.

In de jaren daarop werden vier zonen, Christoph Ulrich, Hans Ulrich, Georg Rudolf, en Adam Gotthard geboren. Hans Ulrich en Barbara Agnes waren overgelukkige ouders en voedden hun kinderen liefdevol op.