zaterdag 30 december 2017

Konstantin von Wegerer 108

Cesarz Ferdinand II od Austria

W sierpniu roku 1634 dwa cesarskie komisarze, Caspara Friedricha von Scherz i Friedricha von Knobelsdorf,  przyjechali do Stara Kamienica z cesarskiego rozkaz, aby odebrać dzieci hrabiego von Schaffgotsch i doprowadzić ich do Ołomuniec. Pani Anna Ursula osiągnął po trudnych negocjacjach, że dostała dwa dni aby pakować swoje rzeczy, i miała nadzieję, że w tym czasie stałoby się coś inaczej. Potem decydowała jechać do Ołomuńca razem z dziećmi i wysłała jej mąż z powrotem do Krośnice. Bibiana była w tych dniach pod opieką żony kierownika dominium. Cesarskie komisarze nie zobaczyli jej.  Tak została Bibiana, ta małym niepełnosprawnym dzieckiem w Stara Kamienica

Anna Ursula i reszta dzieci zostały umieszczone w Ołomuńcu w zamek kardynała. Otrzymali tygodniową sumę pieniędzy na ich utrzymanie. Anna Ursula planował podróż do cesarza w Wiedniu z mała Anna Elisabeth. Chciała zapytać go do opuszczenia jej z opieki nad dziećmi w Stara Kamienica, ponieważ pobyt w Ołomuńcu było ponure. Kiedy cesarz dowiedział się o tym planie, on zabronił ta podróży. Anna Ursula mógł tylko wysłać list żebractwa do dworze cesarskim, w który ona pisała jej i życzenia dzieci. Na ta pisma jednak nigdy nie był odpowiedział, ponieważ cesarski doradcy jezuickie już wcześnie zdecydowali: niszczyć Hans Ulrich i prowadzić swoje dzieci w jedynej błogosławiący Kościoła. Anna Ursula to usłyszała od powiernikiem z Wiedniu


In augustus van het jaar 1634 kwamen twee keizerlijke commissarissen, Caspar Friedrich von Scherz en Friedrich von Knobelsdorf, naar Kemnitz met het keizerlijke bevel, om de kinderen van de graaf von Schaffgotsch af te halen en naar Olmütz te brengen. Vrouwe Anna Ursula kon na taaie onderhandelingen bereiken, dat ze nog twee dagen kregen om hun spullen in te pakken, en ze hoopte, dat in die tijd er nog iets anders zou gebeuren. Daarop besloot ze, om samen met de kinderen naar Olmütz te gaan en stuurde haar man terug naar Wirschkowitz. Bibiana was tijdens deze dagen verzorgd door de vrouw van de beheerder van het dominium. De keizerlijke commissarissen hadden haar niet te zien gekregen. Zo bleef Bibiana, het kleine gehandicapte kind in Kemnitz achter.

Anna Ursula en de andere kinderen werden in Olmütz in het slot van de kardinaal ondergebracht. Ze kregen wekelijks een bepaalde som geld voor hun onderhoud. Anna Ursula plande om met de kleine Anna Elisabeth naar de keizer in Wenen te reizen. Ze wou hem vragen, om haar verder voor de kinderen te laten zorgen in Kemnitz, want het verblijf in Olmütz was voor iedereen naargeestig. Toen de keizer van dit plan hoorde, verbood hij de reis. Anna Ursula kon alleen nog een smeekbrief naar het keizerlijke hof sturen, waarin ze haar en de wens van de kinderen voordroeg. Dit schrijven werd echter nooit beantwoord, want de jezuïtische raadgevers van de keizer hadden al besloten, Hans Ulrich ten gronde te richten, en zijn kinderen in de alleen zaligmakende kerk te voeren. Anna Ursula hoorde dit van een vertrouweling uit Wenen.

Geen opmerkingen: