góry wałbrzyskie
Podczas kolacji stało się jeszcze ciemniejsze w kuchni, tylko dał delikatny blask. Młody chłop pokazał mi, gdzie można się załatwić na potworku. Tu nie było specjalnego "instalacja" dla tego. Przykucnęli wzdłuż gnoju, tam gdzie był odpływ. Dzieci robili to po kolejce. Kiedy zapytałem chłopa czy to w zimie nie było trochę zimno, tylko odpowiedział, że w zimie, czasami przez kilka dni nie mogli wychodzić z domu, a za to mieli wiadra w kuchni.
Kiedy znowu wszedłem do domu, większość dzieci już wspinali na piec kuchence i przygotowali swoje miejsce do spania. Chłop przywołał mnie w przyjazny sposób, aby zrobić to samo. Więc wspinałem na ławce do piec, i położyłem się koło dzieci, który wkradli się bliżej siebie. Na końcu ojciec i matka położyli się, i ja musiałem się jeszcze troche wysuwać. Więc wszyscy byliśmy blisko siebie, i mogę sobie wyobrazić, że to było tak przyjemnie ciepłe w zimie. Nawet jeśli ogień zgasł, piec kaflowy całą noc trzymał ciepłości. Obok mnie była jedna z dziewcząt. Nieprzytomnie raz z ręką głaskała mój twarz, a potem odwróciła plecy do mnie. Na początku czułem się niewygodne czuć ciepłość jej ciała, tak blisko mnie, ale szybko zasnąłem z uczuciem zadowolenia. Obudziłem się wcześnie, i zauważyłem, że dziewczyna mnie w nocy wziął we śnie bezpiecznie na ramieniu, bo teraz ramiona były nadal u mnie. Kiedy ruszyłem się trochę, obudziła się i dała mi buziaka na czubku nosa. Otworzyła oczy i powiedziała ze zdziwieniem patrzenie: "Chyba dziś w nocy myślałem ze jesteś mojego braciszka" i uwolniła mi. Ponieważ inni jeszcze spali, my nadal leżeliśmy spokojnie i wesoły wyglądaliśmy nawzajem w oczy. I dla mnie było jasne, jak piękny musi być być jako chłopak być ochraniacz dla swoich sióstr i czuć ich siostrzanej miłości. Mnie jako jedynakiem, to brakowało.
Tijdens het
avondeten was het in de keuken nog donkerder geworden, alleen uit de
haard kwam nog een zwakke gloed. De jonge boer liet me zien waar je
in de hof je behoefte kon doen. Hier had je daar geen speciale
‘inrichting’ voor. Men hurkte langs de mesthoop, waar het
mestvocht wegliep. De kinderen deden dat ook na elkaar. Toen ik de
boer vroeg, of dat in de winter niet een beetje koud was, antwoordde
hij slechts, dat men in de winter soms enkele dagen het huis niet uit
kon, en dan had men daar een emmer in de keuken voor.
Toen ik
het huis weer binnen ging, waren de meeste kinderen al op de
tegelkachel geklommen, en hadden hun slaapplek al klaar gemaakt. De
boer wenkte me vriendelijk toe, om hetzelfde te doen. Zo klom ik over
de zitbank omhoog, en ging langs de kinderen liggen, die nog iets
dichter tegen elkaar aan kropen. Tenslotte klommen de vader en moeder
omhoog, waarbij ik nog iets meer moest opschuiven. Zo lagen we
allemaal dicht langs elkaar, en ik kon me goed voorstellen, dat het
in de winter zo aangenaam warm was. Ook als het vuur in de haard
uitgegaan was, bleef de tegelkachel de hele nacht de warmte
vasthouden. Langs me lag één van de meisjes. Ze had me onbewust een
keer met haar hand over het gezicht gestreken, en me dan haar rug
toegedraaid. In het begin was het me een beetje onaangenaam haar
lichaamswarmte zo dicht bij me te voelen, maar ik viel snel met een
tevreden gevoel in slaap. Ik werd vroeg wakker, en merkte dat het
meisje me ‘s nachts in haar slaap stevig in de arm genomen had,
want ook nu nog waren haar armen om me heen geslagen. Toen ik me een
beetje bewoog, werd ze wakker en gaf me een kus op het puntje van
mijn neus. Ze opende haar ogen en zei met een verbaasde blik: ‘Ik
moet je vannacht voor mijn broer aangezien hebben’, en ze liet me
los. Omdat de anderen nog sliepen, bleven ook wij rustig liggen en
keken elkaar vrolijk in de ogen. Mij werd duidelijk, hoe mooi het
moest zijn, om al als jongen een beschermer voor je zussen te zijn en
hun zusterliefde te voelen. Dat had ik als enigst kind gemist.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten