zondag 29 november 2015

Konstatin Wegerer 7

Jego brat Adam obserwował to wszystko z wielką podejrzliwością, bo nie podobał mu, że Hans robił tyle trudów dla nie szlachetnego dziewczyny. On sam planował poślubić w bogatej i wyjątkowej rodziny. Wtedy takie zachowanie brata byłoby bardzo szkodliwe. W związku z tym nie było dziwnego, że dwaj bracia wzrosła od siebie. Hans von Zedlitz odprowadził się od wieży do sąsiedniego starych i zaniedbanych gospodarstwo, co było również własność rodzina von Zedlitz. Pracował tam z cały jego siły, orał nowe przygotowane pole, robił drainage na mokry pastwisk. na tej  pracowników znaleźć bardzo dobrą pracę, i chwalił ich rzetelnego pracodawcy.

Hans, jednak nie wytrzymał skusić Magdalena. Często odwiedzał wieży na Bóbr i przyniósł Magdalena i jej matkę, warzyw, owoców lub kwiatów z jego ogrodzie. Czasami został też inny mały prezenty dla Magdalena.

W ten sposób minął cały rok. Wtedy Hans von Zedlitz wysłał swat do matki panny młodej i powiedział jej, że Hans kochać Magdalena i chciał się z nią ożenić, i jak jego żona chciała jej przeprowadzić do swojej nowej posiadłości. W każdym razie, ona jej matka była również mile widziane. Swat miał również przeczytać od razu przygotowane umowy małżeńskiej, gdzie było pisane dla Magdalena i jej matka wszystkich pewniki na przyszłość. Matka zapytała tydzień czasu do myślenia i rozmawianie z córką.


Zijn broer Adam bekeek dit alles met grote argwaan, want hem beviel het niet dat Hans zoveel moeite deed voor een niet adellijk meisje. Hij zelf was van plan om in een rijke en voorname familie in te trouwen. Dan zou zulk gedrag van zijn broer zeer schadelijk zijn. Het was daarom niet verwonderlijk dat de twee broers uit elkaar groeiden. Hans von Zedlitz trok weg uit de toren, naar een in de buurt gelegen oud en verwaarloosd boerengoed, dat ook van de familie von Zedlitz was. Hij bewerkte dit landgoed met al zijn kracht, legde nieuwe velden aan en draineerde de moerassige weiden. Steeds meer arbeiders vonden daar een zeer goede baan, en loofden hun vlijtige werkgever.

Hans hield echter niet op, Magdalena te verleiden. Vaak kwam hij naar de toren aan de Bober gereden en bracht voor Magdalena en haar moeder van zijn veldvruchten of bloemen uit zijn tuin mee. Soms liet hij ook een ander klein geschenk voor Magdalena achter.

Zo verstreek een heel jaar. Toen stuurde Hans von Zedlitz een bruidspleiter naar Magdalena’s moeder en deze vertelde haar, dat Hans graag met Magdalena wilde trouwen en haar als zijn vrouw naar zijn nieuwe landgoed wilde voeren. Ook zij, haar moeder was van harte welkom. De bruidspleiter moest ook meteen een voorbereid huwelijkscontract voorlezen, waarin voor Magdalena en haar moeder alle zekerheden voor de toekomst opgeschreven waren. De moeder vroeg een week bedenktijd en besprak dit met haar dochter.

zondag 22 november 2015

Konstatin Wegerer 6



Dziadek powiedział mi również o Panu i Hansa i Adama von Zedlitz, przyszłych właścicieli wieży rycerskiej na Bobrze. Staram się powtórzyć tę historię dosłownie z mojej pamięci, jak mój dziadek powiedział; "Hans von Zedlitz był w młodości prawdziwy łajdak, i miał na sumieniu wiele figli i występków, a więc obawiano się go wszędzie. Jednak, kiedy wyjechał z bratem w wieży rycerskiej na Bobru, zakochał się w pięknej niewiasta o imieniu Magdalena. Miała długie włosy czarne jak smoła, którą zwykle nosił zwinięty w ślimak nad uszami. Jej ojciec był sługą konni dla poprzedni panów, ale zginał podczas napadzie. Wciąż mieszka razem z matką w wieży rycerski, który tam, tak jak Magdaleny samej, pracowała w kuchni. Hans von Zedlitz próbował uwieść tę dziewczynę, ale ona nie odpowiedziała na jego awanse. Jego występki były tak znane, że żadna dziewczyna nie chce zacząć coś z nim. Również jej matka była bardzo przeciwne. Ona ukryła Magdalena najlepiej jak potrafiła. Ponad to, matka była głusi i niemi, i może wyrażać się jedynie za pomocą gestów. (Magdala z Kwieciszowice) To widoczny zrobiła z całą wyrazistością.

Przez to ​​Hans von Zedlitz zmienił jego życie całkowicie. On zmienił w opiekuńczy Pan dla swoich poddanych w wieży, i martwił się o rolników we wsi, i pomógł nim, tam gdzie mógłby pomóc. Wszyscy byli zaskoczeni zmianami. Hans von Zedlitz nie ukrywał, że zrobił to wszystko z miłości, a nadal próbował uwieść młodą Magdalena.


Grootvader vertelde me ook over de Heren Hans en Adam von Zedlitz, de latere eigenaren van de riddertoren aan de Bober. Ik probeer dit verhaal woordelijk uit mijn geheugen te herhalen, zoals mijn grootvader het verteld heeft; ‘Hans von Zedlitz was in zijn jeugd een echte schurk, en heeft veel streken en wandaden uitgehaald, en werd daarom overal gevreesd. Toen hij echter met zijn broer in de riddertoren aan de Bober trok, werd hij verliefd op een heel mooie maagd die Magdalena heette. Ze had lange pikzwarte haren, die ze meestal in een slak opgerold over de oren droeg. Haar vader was ruitersknecht bij de vroegere heren geweest, maar was bij een overval gedood. Ze woonde nu nog alleen met haar moeder in de riddertoren, die daar, net als Magdalena zelf, in de keuken werkte. Hans von Zedlitz maakte dit meisje het hof, maar vond helemaal geen tegenliefde. Zijn wandaden waren zo bekend, dat geen enkel meisje iets met hem wilde beginnen. Ook haar moeder was heel afwijzend. Ze verborg Magdalena zo goed als ze kon. Daarbij kwam, dat de moeder doofstom was, en zich alleen met gebaren kon uitdrukken. (Magdalena uit Blumendorf?) Dat deed ze dan kennelijk ook met alle duidelijkheid.


Hierdoor veranderde Hans von Zedlitz zijn leven volledig. Hij werd nu een zorgzame Heer voor zijn onderdanen in de toren, en was bezorgd om de boeren in het dorp, en hielp waar hij maar helpen kon. Iedereen was verbaasd over deze verandering. Hans von Zedlitz verborg niet, dat hij dit alles uit liefde deed, en probeerde verder de jonge Magdalena te verleiden.

zondag 15 november 2015

Konstatin Wegerer 5

Jan Hus


Mój dziadek opisane bardzo wyobrażalny, okrucieństwa w wioskach i miasteczkach. Czasami musiałem przerwać i powiedzieć mu, że ja nie mogę dalej usłyszeć. To było dla mnie za straszne. Wtedy dziadek powiedział kopany w jego myśl jeszcze: "Jak tylko cesarz Zygmunt był trochę bardziej tolerancyjni dla ludzi w Bohemy i ich pytania religijne, to było można uniknąć cały ta wojna Husytów. Ale cesarz był w tym czasie pod złym wpływem uparty, fanatyków religijnych.

Jednak dziadek opowiedział także, jak w tym strasznym czasie pozostawała dobrych charakterów, a ludzie pomogli się między sobą. Kiedy zapytałem go, dlaczego jeden człowiek okrada, a drugi człowiek pomaga bliźniego, on próbował wyjaśnić to bardzo prosto: "indywidualny człowiek może myśleć w pokoju, a to oznacza, że ​​on pomaga innym. To czyni go szczęśliwym. Jeśli człowiek jest jednak w dużej grupie, zaczyna krzyczeć. Krzyczenie blokuje myślenie i człowiek działa zgodnie z jego pierwotnym instynktem. Zabija bliźniego, bo stoi mu na drodze."

Później Często myślałem o tym dość proste wyjaśnienie. Ale trochę prawdy było w tym, na pewno



Mijn grootvader beschreef zeer beeldend de wandaden in de dorpen en steden. Soms moest ik hem dan onderbreken en zeggen dat ik het niet verder kon aanhoren. Dat was me te gruwelijk. Dan zei grootvader in zijn gedachten verzonken nog: ‘Als keizer Sigismund slechts een klein beetje toleranter tegenover de Boheemse bevolking en hun geloofsvragen was geweest, dan had die hele Hussietenoorlog vermeden kunnen worden. Maar de keizer stond destijds onder de slechte invloed van stijfkoppige, religieuze fanatici.


Grootvader vertelde echter ook, hoe er in die vreselijke tijd toch goede karakters bleven, en de mensen zich onder elkaar hielpen. Toen ik hem vroeg waarom de ene mens rooft en de andere mens zijn naaste helpt, probeerde hij me dit heel eenvoudig uit te leggen: ‘de individuele mens kan in alle rust nadenken, en dat leidt ertoe dat hij een ander helpt. Dat maakt hem tevreden. Als de mens zich echter in een grote groep bevindt, dan begint hij te schreeuwen. Het schreeuwen blokkeert het denken en de mens handelt alleen nog volgens zijn oerdrift. Hij vermoordt zijn naaste, omdat hij hem in de weg staat’.


Ik heb later vaak aan deze toch wel eenvoudige verklaring gedacht. Maar een kern van waarheid zat er zeker in.

zondag 8 november 2015

Konstatin Wegerer 4





Hus był zaproszone przez cesarza Zygmunta, na koncylia w Constance wyjaśnić jego teorie. Pisane mu było zapewnione bezpieczne przejście dla tej podróży. Mimo to aresztowali za zbrodniarza, uwięziony, przesłuchiwany i ostatecznie nawet zabity. To doprowadziło do poważnego buntu w cały Bohemia. Małe grupy rolników napadli wyznanie cesarze i władz kościelnych, którzy byli w ich oczach odpowiedzialni za ich ubóstwa i splądrowali i zrabowali ich. Dosyć szybko mieszały banici między tymi grupami, które były zainteresowane w tych napadów, bez względu na to, dlaczego to poszło. Tak zaczęła się coraz pogorszenie grabieży i mordów w dotychczas przyjaznych krajów Bohemia.

Cesarz Zygmunt chciał zakończyć z swoją moc, to co się stało i wysłał silną armię do Bohemy. Jednak w międzyczasie Husytów połączyła pod wysoko wykwalifikowanych przywódców i wygonili z ich lepiej walka moralnie i swoje nowoczesne taktykę, wyznanie cezara łatwe do ucieczka. Dwa inne armie, którzy walczyli przeciwko Husytów wysłane przez cesarza i przez papieża Marcina V, nawet błogosławiony, zostali pokonani. Wściekłość Husytów teraz koncentrowało się również na inne kraje cesarza. Zniszczyli Śląsk, Saksonia, Brandenburgia i Bawaria.


Hus was door keizer Sigismund voor het concilie in Konstanz uitgenodigd, om zijn theorieën daar uit te leggen. Hem was schriftelijk een vrijgeleide voor deze reis verzekerd. Maar men heeft hem toch als een misdadiger, gevangen genomen, verhoord en tenslotte zelfs gedood. Dat leidde tot een groot oproer in heel Bohemen. Kleine groepen boeren overvielen de keizergezinden en de kerkelijke autoriteiten, die ze voor hun armoede verantwoordelijk maakten en plunderden en beroofden hen. Snel genoeg mengden zich echte rovers tussen deze groepen, die in deze overvallen geïnteresseerd waren, om het even waarom het ging. Zo begon een steeds erger wordend roven en moorden in de tot dan toe vriendelijke Bohemische landen.

Kaiser Sigismund wou met zijn macht een einde aan dit gebeuren maken en stuurde een sterk leger naar Bohemen. De Hussieten hadden zich intussen echter onder zeer vaardige aanvoerders samengevoegd en sloegen met hun wezenlijk betere strijdmoreel en hun moderne tactiek de keizergezinden gemakkelijk op de vlucht. Ook twee andere legers die door de keizer tegen de Hussieten werden ingezet, door paus Martin V als kruistocht gezegend, werden verslagen. De woede van de Hussieten richtte zich nu ook op andere landen van de keizer. Ze verwoestten Silezië, Saksen, Brandenburg en Beieren.

zondag 1 november 2015

Konstatin Wegerer 3

 wewnetrze wieza w Siedlecin


W opowieści dziadka zazwyczaj nie stało dużo, ale później doszedłem do wniosku, że w każdej historii osiągnęła ważną doświadczenie życiowe lub przykład dobrych zachowani ludzkich. Teraz uważam, że całe moje stosunek do życia, pochodzi z opowieści mojego dziadka opowiadanych mniej nie więcej jako zabicie czas..

Powiedział o rycerz Hans Wesin, który mieszkał kiedyś w wieży ż dużo jazdy konny i ochraniał kolumny handlowe który wędrowali przez kraj.  Tak, poznałem straszny czas napady Husytów, w którym cały kraj został zniszczony, a ludzie musieli cierpieć wiele.

On mówił o tym Husytów z wielką obrzydzeniem, i również przetłumaczył powodu dlaczego tego ludzi, jak gangi rabusiów, wędrowali przez kraj. Na początku chcieli tylko pokazać niesprawiedliwe i bezlitosnego wykorzystywania przez niektórych duchownych swój Kościół, który szczególnie mocno uderzyć w ich nędzy. W nauczyciela akademickiego Jan Hus znaleźli znajome, werbalne silne obrońca ich przyczyny. Hus chciał kierować kościół  powrotem do wykonywania swoich naprawdę ważne wartości, jak to jest opisane w Biblii. W związku z tym, on był przeciwny, że biedni ludzie zostali zmuszeni przez duchownych, aby przekaz pieniężny do tych panów, i przede wszystkim do papieża w Rzymie aby postawiać pięknych budynków. Posunął się nawet tak daleko, by twierdzić, że w ogóle papież nie było potrzebne. Taka funkcja nie zostało wymienione w Biblii.


In de verhalen van grootvader gebeurde meestal niet veel, maar later kwam ik tot de conclusie dat er in elk verhaal een belangrijke levenservaring of een voorbeeld van goed menselijk handelen stak. Nu geloof ik, dat mijn hele instelling tot het leven, stamt uit de verhalen die mij grootvader min of meer als tijdverdrijf vertelde.

Zo vertelde hij over de ridder Hans Wesin, die vroeger met een grote ruitersschare in de toren woonde en de handelstochten door het land bescherming bood. Ik leerde zo de verschrikkelijke tijd van de Hussietenovervallen kennen, waarin het hele land verwoest werd, en de mensen veel moesten lijden.

Hij sprak over de Hussieten met grote walging, en verklaarde me echter ook, wat deze mensen er toe bracht, als roverbendes door het hele land te trekken. In het begin hadden ze alleen de oneerlijke en onbarmhartige uitbuiting door enkele geestelijken van hun kerk kenbaar willen maken, die hen in hun armoede bijzonder hard trof. In de universiteitsleraar Jan Hus hadden ze een bekende en woordsterke verdediger van hun zaak gevonden. Hus wilde de kerk weer tot zijn werkelijk belangrijke waarden terugvoeren, zoals het in de bijbel beschreven is. Hij was er daarom tegen, dat de arme bevolking door de geestelijkheid tot geldafdracht werd gedwongen, om deze heren, en in het bijzonder de paus in Rome prachtige gebouwen te kunnen laten oprichten. Hij ging zelfs zover, om te beweren dat een paus helemaal niet nodig was. Zo’n ambt werd in de bijbel niet genoemd. 

Konstatin Wegerer 14

zamek Czocha

Ona mi powiedziała o wielkie przyjęcie, który jej ojciec organizował pięć lat temu w zamek Gryf. Ona miała możliwość obejrzenia, jak rycerze organizowali małe walki, i mogli wygrać jakiś nagrodzenie, rycerze mieli jej wdzięczność podniośli jej, a ona pocałowała jch na czole. Ale ona nie zrobiła tego z przyjemnością, ponieważ rycerze śmierdzieli z ich ust pachnieli na piwa i wina. Niestety w tym pocałowanie nie mogła uszczypnąć nos .

Późnej, wieczorem matka włożyła ją do łóżka, ponieważ impreza coraz było głośniejsze i to nie nic dla małych dziewczynek. Mimo to ona raz wychodziła z lóżko i patrzyła przez małe okienko w wielki sala. Pan od Czocha wspiął się na stole i chciał wiadro z winem w jednym raz wypić do dno. Jednak, w trakcie nagle upadł na plecy i spadł ze stołu na podłogę. Wstał jeszcze raz, spadł do tylu, przez drzwi z dużo hałasu z schody na dole. wtedy zauważyli, że Pan od Czocha w ostatnim upadku złamał sobie kark i umarł. W ten sposób impreza sie skończyła. 

Magdalena, którzy śmiali się głośno w pierwszej części swojej historii, robiła się poważna na końcu. Rozmawialiśmy o śmierci. Moim zdanie, Pan od Czocha zmarł dobrze, pełne zabawy i bez strachu. Magdalena widziała to nie więcej to samo. Przynajmniej nie widziałem żadnej kary od Boga z powodu zuchwały, taki jak katolickiego proboszcza z Gryfów powiedziała z ambony.



Zo vertelde ze me over een groot feest, dat haar vader vijf jaar geleden op burcht Greiffenstein gegeven had. Zij had mogen toekijken, als de ridders kleine gevechten hielden en daarvoor prijzen kregen, de ridders hadden haar als dank omhoog getild, en zij had ze dan op het voorhoofd gekust. Maar ze had het niet met plezier gedaan, want de ridders stonken uit hun mond naar bier en wijn. Maar ze had daarbij toch ook niet haar neus kunnen dichtknijpen.

Later op de avond had haar moeder haar naar bed gebracht, want het feest werd steeds luidruchtiger en dat was niets voor kleine meisjes. Ze was dan toch nog een keer opgestaan en had door een klein raampje in de zaal kunnen kijken. De heer van Tschocha was op een tafel geklommen en wilde een emmer met wijn in één keer leeg drinken. Daarbij viel hij echter plotseling achterover en viel van de tafel op de grond. Hij stond nog een keer op, viel achterover door een deur met veel herrie een trap af. Toen echter merkte men dat de heer van Tschocha bij de laatste val zijn nek gebroken had en gestorven was. Het feest was daarmee afgelopen.

Magdalena, die bij het eerste deel van haar verhaal nog luid lachte, was aan het slot ernstig geworden. We spraken over de dood. Ik was van mening dat de heer van Tschocha goed gestorven was, vol van plezier en zonder angst. Ook Magdalena zag het enigszins zo. In ieder geval zag ze er geen straf van God wegens overmoed in, zoals de katholieke pastoor van Greiffenberg het vanaf de kansel verkondigde.