zondag 1 november 2015

Konstatin Wegerer 14

zamek Czocha

Ona mi powiedziała o wielkie przyjęcie, który jej ojciec organizował pięć lat temu w zamek Gryf. Ona miała możliwość obejrzenia, jak rycerze organizowali małe walki, i mogli wygrać jakiś nagrodzenie, rycerze mieli jej wdzięczność podniośli jej, a ona pocałowała jch na czole. Ale ona nie zrobiła tego z przyjemnością, ponieważ rycerze śmierdzieli z ich ust pachnieli na piwa i wina. Niestety w tym pocałowanie nie mogła uszczypnąć nos .

Późnej, wieczorem matka włożyła ją do łóżka, ponieważ impreza coraz było głośniejsze i to nie nic dla małych dziewczynek. Mimo to ona raz wychodziła z lóżko i patrzyła przez małe okienko w wielki sala. Pan od Czocha wspiął się na stole i chciał wiadro z winem w jednym raz wypić do dno. Jednak, w trakcie nagle upadł na plecy i spadł ze stołu na podłogę. Wstał jeszcze raz, spadł do tylu, przez drzwi z dużo hałasu z schody na dole. wtedy zauważyli, że Pan od Czocha w ostatnim upadku złamał sobie kark i umarł. W ten sposób impreza sie skończyła. 

Magdalena, którzy śmiali się głośno w pierwszej części swojej historii, robiła się poważna na końcu. Rozmawialiśmy o śmierci. Moim zdanie, Pan od Czocha zmarł dobrze, pełne zabawy i bez strachu. Magdalena widziała to nie więcej to samo. Przynajmniej nie widziałem żadnej kary od Boga z powodu zuchwały, taki jak katolickiego proboszcza z Gryfów powiedziała z ambony.



Zo vertelde ze me over een groot feest, dat haar vader vijf jaar geleden op burcht Greiffenstein gegeven had. Zij had mogen toekijken, als de ridders kleine gevechten hielden en daarvoor prijzen kregen, de ridders hadden haar als dank omhoog getild, en zij had ze dan op het voorhoofd gekust. Maar ze had het niet met plezier gedaan, want de ridders stonken uit hun mond naar bier en wijn. Maar ze had daarbij toch ook niet haar neus kunnen dichtknijpen.

Later op de avond had haar moeder haar naar bed gebracht, want het feest werd steeds luidruchtiger en dat was niets voor kleine meisjes. Ze was dan toch nog een keer opgestaan en had door een klein raampje in de zaal kunnen kijken. De heer van Tschocha was op een tafel geklommen en wilde een emmer met wijn in één keer leeg drinken. Daarbij viel hij echter plotseling achterover en viel van de tafel op de grond. Hij stond nog een keer op, viel achterover door een deur met veel herrie een trap af. Toen echter merkte men dat de heer van Tschocha bij de laatste val zijn nek gebroken had en gestorven was. Het feest was daarmee afgelopen.

Magdalena, die bij het eerste deel van haar verhaal nog luid lachte, was aan het slot ernstig geworden. We spraken over de dood. Ik was van mening dat de heer van Tschocha goed gestorven was, vol van plezier en zonder angst. Ook Magdalena zag het enigszins zo. In ieder geval zag ze er geen straf van God wegens overmoed in, zoals de katholieke pastoor van Greiffenberg het vanaf de kansel verkondigde.

Geen opmerkingen: