De legende van de monnik

Wolfgangsbron

Op de Kemnitzkam boven Blumendorf, stond in vroeger tijden, een aan de heilige Wolfgang geweide kapel, die het reisdoel was, van veel bedevaartgangers, die tot van Hirschberg kwamen. Slechts weinig overblijfselen “spreken“ vandaag nog van zijn eenst bestaan. Vrouw Sage heeft in rijke mate haar altijdgroene ranken om de Wolfgangskapel geslingerd. 

Waar ze eens gestaan heeft, zou een grote schat verborgen liggen, de gaven, die eens door de bedevaartgangers geschonken zijn. Ook een gouden kruis, dat ooit de in de buurt staande denneboom; de Kruisden versierde zou ook daar begraven zijn. In alle tijden, waren er bevlogen mensen, die zich voornamen om de schat te bergen, doch nooit is het hen gelukt. Altijd was er een “vergissing“ in het spel die het vinden onmogelijk maakte. Een ieder, die bij de schatgraverij aanwezig was, stierf binnen de duur van het jaar. Heel zeker is het, dat een geest in de verschijning van een monnik de schat bewaakt. 

Tegen hem konden zelfs de rondtrekkende Breslauer koopmannen niet op, die gezamelijk met een geestelijke en een scherprechter er op uit trokken om de schat te bergen. Ook zij moesten onverrichter zake vertrekken.

Een bron in de buurt van de Wolfgangskapel, bij die de bedevaartgangers gewoon waren te rusten en hun voedsel tot zich te nemen, heet vandaag de dag nog de Neringsbron. Het water zelf werd wonderwerkende kracht toegeschreven. Men noemde de Neringsbron het Silezische Bethesda, die door een engel bewaakt werd. Ontelbare zieken zouden daar hun gezondheid terug gekregen hebben. 

De sage weet te berichten dat men er ontelbaar veel krukken en loopstokken gevonden zijn, die van hun ongemakken bevrijde mensen, als dank aan God achterlieten. De Kruisden is allang gebarsten. Op zijn plaats plantte men een jonge den die, dezelfde naam draagt.

Legenda od duchu zakonnika

Nad grzbietem Kamienica nad Kwieciszowicami, stały w dawnych czasach, kaplice poświęcone Świętemu Wolframowi. Były one celem wielu pielgrzymek, przybywających nawet  z Jeleniej Góry. Dzisiaj pozostały tylko ruiny, które są dowodem ich istnienie. Legenda mówi, że Saga swoimi zielonymi, ramionami obejmowała Kaplicę Wolframową. 

Tam, gdzie ona stała, został ukryty wielki skarb – dary, które kiedyś składali pielgrzymi. Ten złoty krzyż, który kiedyś dekorował świerk podobno zakopany jest niedaleko. Zawsze byli ludzie - pasjonaci który chcieli odnaleźć ten skarb, ale nigdy nikomu to się nie udało. Zawsze była jakaś przeszkoda, która to uniemożliwiała. Każdy, kto podejmował taką próbę, umierał w tym samym roku. Jedna rzecz jest pewna, duch zakonnika, który się pojawia w tym miejscu chroni ten skarb. 

Nawet nie mogli się sprzeciwić jego mocy wędrowni handlarze z Wrocławia którzy razem z księdzem i sędzią próbowali odnaleźć ten skarb. Oni też odeszli z niczym.

Źródło blisko Kaplicy Wolframowej, gdzie jedli i odpoczywali pielgrzymi, do dziś nazywa się Wolframowym Źródłem. Woda  ma moc uzdrawiającą. Wolframowym Źródłem też był nazywany Śląski Bethesda, który, jak głosi legenda, był chroniony przez anioła. Woda ze źródła wielu ludzi uzdrowiła. 

Saga mówi, że obok źródła znaleziono liczne dowody uzdrowień: kule i laski.  Świerk, na którym wisiał krzyż dawno już pękł. Na jego miejscu posadzono nowy, młody świerk, który nosi tą samą nazwę – Krzyżowy Świerk.