Magdalena uit Blumendorf 55

Potem poszedłem do doradcy znany do mnie i zapytał go, czy rada miasta pracował w tej sprawie. Jednak, że została odrzucona. To znaczy że, cały spraw było coś od Ojca Ignacego, i nie miał znaczenia. Chciałem wrócić do naszego sądu, gdzie odszedłem około godzinę temu. Na poł droga sługa podszedł do mnie i powiedział mi, i powiedział że Magdalena zniknęła. Słyszałem w sądzie, że inna dziewczyna słyszała o protokół w klasztorze. Chciała, iść do naszego ogrodu, ale nigdy nie dotarła ​​powiedział inna dziewczyna. Osiadłem konia i pojechałem przez brama Kobiet z miasta. W tym kierunku Magdalena uciekłaby, pomyślałem. Patrzyłem uważnie, w lewo i prawo, za każdym krzakiem i drzewa, za każdym domu i ogrodzenia. Sprawdziłem każdy woź, który pojechała. Ale po kilku godzinach musiałem wrócić. Przejeżdżałem tak daleko aż ona nie mogła chodzić. Mała iskierka nadziei miałem, że będzie je odnaleźć w sądzie kiedy wrócę. Ale tam nie była widziany. Było jeszcze trochę czasu do zmierzchu, więc pojechałem jeszcze raz, teraz w kierunku przeciwnym do Seifersdorf na drodze do Bautzen. Może po prostu nie chciała iść tam, skąd ona wyjechała? Ale tutaj tez wszystko było na próżno wyszukiwania. Wróciłem do domu, akurat przed zamkniecie bramy. I znów poszedłem do klasztoru. Okno otwierali dla mnie, ale kiedy poznali moją twarz, szubko zamknęli.

Teraz siedzę i myślę. Jak mogę znaleźć Magdalenę? Gdzie ona może być? Dlaczego nie została jeden z jej znaków? Czy ona przewidziała  taką pułapkę? Nie wierzę w to, bo tu zna tylko ludzi, którzy są dobrze do nią, i uczciwe do niej. Czy ona usłyszała o księdza z Rzymu?

Vervolgens liep ik naar een mij bekende raadsheer en vroeg hem, of de raad van de stad met deze aangelegenheid bezig was. Dat werd echter ontkend. Dus was de hele gang van zaken iets van pater Ignatius, en had geen betekenis. Ik wilde terug naar onze hof, waar ik ongeveer een uur geleden vertrokken was. Een knecht kwam me tegemoet en vertelde me dat Magdalena verdwenen was. Ik hoorde in de hof, dat ze van een andere meid over het protocol in het klooster gehoord had. Ze wilde naar onze tuin gaan, maar was daar nooit aangekomen, zei weer een andere meid. Ik zadelde een paard en reed door de Vrouwenpoort de stad uit. In die richting zou Magdalena op de vlucht slaan, dacht ik. Ik keek ingespannen, naar links en naar rechts, achter elke struik en boom, achter elk huis en elk hek. Ik controleerde elke wagen die ik voorbij reed. Maar na enkele uren moest ik omkeren. Ik was zo ver gereden, als zij niet kon lopen. Een klein sprankje hoop had ik nog, dat ik ze weer in de hof zou aantreffen. Maar daar was ze niet meer gezien. Er was nog een beetje tijd tot de schemering, daarom reed ik er nog een keer op uit, nu in de tegenovergestelde richting naar Seifersdorf op de straat naar Bautzen. Misschien wilde ze juist niet daarheen, vanwaar ze gekomen was? Maar ook hier was alle zoeken vergeefs. Ik keerde naar huis terug, nog net voordat de stadspoorten gesloten werden. Ik ging nogmaals naar het klooster. Het venstertje werd voor me opengedaan, maar toen men mijn gezicht herkende, werd het weer dichtgeslagen.

Nu zit ik hier en denk na. Hoe kan ik Magdalena vinden? Waar is ze toch? Waarom heeft ze niet een van haar tekens achter gelaten? Had ze zo’n val aan zien komen? Dat geloof ik niet, want hier kent ze alleen maar mensen, die het goed met haar menen, en eerlijk tegen haar waren. Had ze van de pater uit Rome gehoord?

Magdalena 54

ogród szkolny

 

 



12 lutego 1426

Dziś coś strasznego się stało. Dziewica, która pracowała w ogrodzie przy mur miasta, został zmuszony przez żołnierz miasta, iść z nim natychmiast do klasztoru. Tam czytali jej protokół, który miała podpisać jako świadek. Kiedy została zwolniony, ona odpowiadała o jej doświadczenie w klasztorze bezpośrednio do innych dziewic w naszym domu. W protokół pisało że, w dom handlu Hansa Feuring żyje nieochrzczone kobieta o imieniu Magdalena. Ona jest żoną Symon Feuring syna Hansa Feuring. To było pewne, że ona nie jest ochrzczone, a więc nie była chrześcijaninem. Jednak miała na sobie krzyż, który w związku jest widziane jak bluźnierstwo. Nie była w stanie mówić, co może być postrzegane jako kara od Boga już podane do tej kobiety. Kobieta powinna pojawić się bezpośrednio przed sądem. Ponieważ obecny sędzia w Zittau jest nazywane Hans Feuring, sprawa sądowa ma być prowadzone przez księdza Ignacego w klasztorze.

To było niebywały! Jak mogli Magdalena tak upokorzyć! Czy to teraz jest ta srogi rozprawę księdza Ignacego, od który mówi Sebastian? Jak mogli wykorzystać nieobecność ojca na podróż mediacji, aby wyzwolić ludzi, aby go zwolnic z urzędu sędziego! Wszedłem do klasztoru. Na moim pukanie otworzyli jakiś okienko, ale kiedy powiedziałem przyczynę mojego pukania, że chciałem natychmiast porozmawiać z księdzem z Rzymu, najpierw zostali mi na zewnątrz na ulicy, a po jakiś czas powiedzieli mi że pan nie chce być przeszkadzano, on się modlił.

 

12 februari 1426

Vandaag is er iets verschrikkelijks gebeurd. Een maagd, die in de tuin bij de stadsmuur werkte, werd door een stadshuurling gedwongen, meteen met hem naar het klooster te gaan. Daar werd haar een protocol voorgelezen, dat zij als getuige moest ondertekenen. Toen ze daarna weer werd vrijgelaten, had ze haar belevenis in het klooster ook direct aan de andere maagden bij ons in de hof verteld. In het protocol stond, dat in het handelshuis van Hans Feuring een ongedoopt wijf met de naam Magdalena ophield. Deze zij met de zoon van Hans Feuring, Symon Feuring getrouwd. Het was zeker, dat ze niet gedoopt, en dus geen christen was. Ze droeg echter een kruis, wat daardoor godslastering voorstelde. Zij was niet in staat te praten, wat men kon zien als al een straf van God aan dit wijf gegeven. Het wijf moet direct voor een rechter verschijnen. Daar de huidige rechter in Zittau deze benoemde Hans Feuring is, moet de rechtszitting door pater Ignatius in het klooster gevoerd worden.

Dat was een ongehoordheid! Hoe kon men Magdalena zo vernederen! Was dit nu het harde optreden van pater Ignatius, wat Sebastian aangekondigd had? Hoe kom men de afwezigheid van mijn vader ten behoeve van een bemiddelingsreis, om mensen te bevrijden, misbruiken, om hem uit het rechtersambt te zetten! Ik liep naar het klooster. Op mijn kloppen werd wel het venstertje geopend, maar toen ik de reden van mijn kloppen vertelde, dat ik meteen de pater uit Rome wilde spreken, liet men mij eerst buiten op straat staan, en na enige tijd werd mij gezegd, de heer wilde niet gestoord worden, hij was aan het bidden.



Magdalena 53

Byłem u moim przyjacielem Sebastianem w klasztorze. Kiedyś długo razem w naszym posesja lub przed bram miasta wędrowaliśmy, i mogliśmy spędzać godzinami dyskutować o najróżniejszych kwestiach. Jednakże, od póki on odszedł do klasztor i jest nowicjusz, on robił się bardzo jednostronny. Wiele pytań są teraz dla niego nie do myślenie. Ale on dostaje przez panów rady biskupiej zawsze prawdomówni wiadomości o tym, co wydarzyło się w świecie. Tak,powiedział mi, że cesarz nadal walczy razem z Turcy u granicę swojego królestwa,  z króla Węgier. On niewiele dbał o jego cesarstwo. Książęta starali się tylko o swoje interesy, jak nasz gubernator Hans von Polenz. Nikt nie chciał słuchać. tego, co miał lud do powiedzenie. Miast w Lausitz jednak utworzyli unii  w walce z husytów, ale tu również każdy miał na myśli tylko własnej korzyści.

Po opowieści mu o moim szczęśliwym życiu z Magdalena, jeszcze powiedział mi, że do klasztorze, przyjechał jakiś Ojciec Ignacy z Rzymu. Papież Martin słuchał, że niektórych obywateli Zittau, nie żyli wedlug przysięgi religijnej. To miał zbadać Ojca Ignacego, i dac odstępcy surowy kary. Sebastian najwyraźniej miał rozmowa bardzo pogłębione z nim i nagle zamknął usta, jak gdyby już powiedział mi zbyt wiele. Sebastian jest bardzo wyobcowany ze mnie, ale ja wciąż jeszcze go odwiedzam, bo prosił mnie o to.

Ik was bij mijn vriend Sebastian in het klooster. Vroeger hebben we samen veel in onze hof of voor de poorten van de stad rond gezworven, en konden we urenlang bekvechten over de meest verschillende vragen. Echter sinds hij het klooster is in gegaan, en novice is, is hij erg eenkennig geworden. Veel vragen zijn nu voor hem niet meer om over na te denken. Maar hij krijgt via de heren van de bisschoppelijke raad steeds waarheidsgetrouwe berichten, over wat er in de wereld gebeurd. Zo verklaarde hij mij, dat de keizer nog steeds samen met de Turken aan de grens van zijn rijk, de koning van Hongarije bezig houd. Hij bekommerde zich maar weinig om zijn rijk. De landsvorsten probeerden hun eigen schaapjes op het droge te brengen, zo ook onze landvoogd, Hans von Polenz. Voor de bevolking had niemand van hun een oor. De steden van de Lausitz hadden weliswaar in de strijd tegen de Hussieten een bond gevormd, maar ook hier had ieder alleen maar aan zijn eigen voordeel gedacht.

Nadat ik hem over mijn gelukkige samenleven met Magdalena verteld had, vertelde hij me nog dat in het klooster een Pater Ignatius uit Rome aangekomen was. De paus Martin was ter oren gekomen, dat enkele Zittause burgers, het niet zo nauw met de religie eed namen. Dat moest de pater onderzoeken, en daar hard tegen optreden. Sebastian had blijkbaar al een zeer diepgaand gesprek met hem, en hield plotseling zijn mond, alsof hij me al teveel verteld had. Sebastian is zeer van me vervreemd, maar ik blijf hem toch steeds bezoeken, omdat hij me dit gevraagd heeft.

Magdalena 52

wnętrz szkoła 1933

 

10 lutego 1426

Znowu długo nie pisałem w tym zaszyta. Ja ostatnio czas żaden podróże handlowe nie robiłem, ponieważ handlu w Śląsk i Bohemy zatrzymała całkowicie, przez duży straty związanych z gwałtowi napady Husytów. Na szczęście, już połączyliśmy kontaktów z Lipska i Norymbergi przez przygotowanie do handlu w ołów.

Ojciec dwa tygodnie temu pojechał razem z Hansem do twierdzy Birkenstein w Haida. On jest tam do negocjowania w imieniu rada Görlitz z kapitana zamkiem Bernharda von Bleuda. On wziął do niewolo kilku ludzi z miasta Görlitz, którzy walczyli przeciwko Husytów, w drodze powrotnej i uwięził pod wątpliwymi zarzutami. On teraz chce wyłudzić wysoki okup od miasta. Miasto wielokrotnie bezskutecznie pertraktowała. Teraz mój ojciec, którzy jest znane u starej Bohemski szlachty jako uczciwy i nieprzekupny sędzia, musi pertraktować. W konsekwencji, Wszystko co on słuchał od pan Bernhard von Bleuda, rzucił złe światło na tego były wiejski szlachetny, który zdobył jako kapitan zamku zdobyła szczególną moc. Dzisiaj widocznie on jest baron rabuś, a nie boje się oszustwa i kłamstwa. Jego spowodowane przez głupstwo i ubóstwa wydaje się nie znają granic, ponieważ jego wymagania do miasta Görlitz są nie do przyjęcia. Mimo to ojciec poszło, i ma nadzieję, że wrócę w ciągu kilku dni.

Dziś Hans wróciło i wziął kilka rzeczy dla taty. Cala długa droga jechał w galopie, który normalnie trwał dwa dni, i to tylko na krótko zatrzymał się w karczmach, na to, że nie  dać uwaga na łobuzie, który mogli napadać na niego. Gdzie są tej czasie, w których można wejść bez przeszkód do karczma. Kto może oddać je do nas?

 

10 februari 1426

Alweer heb ik lang niet in dit schrift geschreven. Ik heb de laatste tijd geen reizen meer gemaakt, want de handel naar Silezië en Bohemen is door de veelvuldige en met zware verliezen gepaard gaande overvallen van de Hussieten bijna helemaal stil gevallen. Het was goed, dat we door de voorbereidingen van de loodhandel al connecties met Leipzig en Nürnberg aangeknoopt hadden.

 

Vader is twee weken geleden met Hans naar de vesting Birkenstein bij Haida gereden. Hij moet daar in opdracht van de raad van Görlitz met de burchthoofdman Bernhard von Bleuda onderhandelen. Die had enkele mannen van de stad Görlitz, die tegen de Hussieten gevochten hadden, op hun terugweg overvallen en onder twijfelachtige beschuldigingen gevangen genomen. Hij wil nu een hoog losgeld van de stad afpersen. De stad heeft al meermalen tevergeefs onderhandeld. Nu moet mijn vader dus, die bij de oude Boheemse adel als eerlijk en niet omkoopbare rechter bekend staat, onderhandelen. Alles wat hij over heer Bernhard von Bleuda te weten was gekomen, wierp geen goed licht op deze vroegere landedelman, die als burchthoofdman een bijzondere macht gewonnen had. Hij is nu blijkbaar tot een roofridder geworden, en schrikt voor leugens en bedrog niet terug. Zijn, zeker door domheid en armoede ontstane hebzucht schijnt geen grenzen te kennen, want de eisen aan de stad Görlitz zijn onacceptabel. Toch is vader gegaan en hoopt, binnen enkele dagen terug te zijn.

 

Vandaag is Hans terug gekomen en heeft een paar dingen voor vader gehaald. Hij was de lange weg in galop gereden, waarvoor men normaal twee dagen nodig had, en was slechts kort bij herbergen gestopt, want anders zou hij nog één of ander gespuis aan kunnen trekken en tot een overval kunnen verleiden. Waar zijn de zekere tijden gebleven, waar je nog ongehinderd een herberg kon binnen gaan? Wie kan ze ons terugbrengen?