Podczas spanie leżałyśmy bardzo blisko siebie, przed zdjęliśmy wszystkimi ubraniami, bo bylo bardzo gorąco w domu. Ania życzyła mnie dobranoc, i natychmiast odwrócił się plecami. I ja, jeszcze długo nie spałem, plecy mi bolały, i te same myśli jak na Bobru znów poszedli w mojej głowie. Czy ja, tak naprawdę podjęłam właściwą decyzję? Z myślą, że robiłem najlepszym dla Magdalena, na koncu, zasnąłem.
Daarna bleef
ik nog een paar dagen bij Ania. Ik wilde eerst weer in de schuur
slapen. Daar had ze echter mijn ziekenbed al helemaal opgeruimd. In
het huis was tegenover de vuurplaats een breed slaaplager uit vellen,
die samen genaaid tussen boomstammen opgespannen waren. Daarop lagen
weer vellen, en men kon zich goed voorstellen, dat men in de winter,
het daaronder warm kon hebben. Nu in de zomer dienden ze als een
verdere zachte onderdeken. Ania liet me alles zien in haar kleine
huis, ze had in een pot, een krachtige soep bereid. Toen we uit de
pot lepelden, vertelde ze mij, dat haar ouders bij een
Hussietenoverval gedood waren. Ze had vroeger lange rode haren gehad.
Enkele mensen in het dorp waren daarom serieus van mening, dat ze een
heks was, ook omdat ze veel van kruiden wist. Bij de Hussietenoverval
had ze in het dorp enkele kinderen uit een brandend huis gehaald.
Daarbij zijn haar haren verbrand. Toen ze later bij het wassen in de
beek haar gezicht zag, had het korte haar, haar ook goed bevallen.
Sindsdien scheerde ze haar hoofd.
Tijdens het
slapen lagen we dicht bij elkaar, we hadden daarvoor alle kleren uit
gedaan, het was ook zeer warm in huis. Ania wenste me goede nacht, en
draaide me meteen de rug toe. Ik lag noch lang wakker, mijn rug deed
pijn, en dezelfde gedachten als bij de Bober gingen weer door mijn
hoofd. Had ik werkelijk de juiste beslissing genomen? Met de
gedachte, toch het beste voor Magdalena gedaan te hebben, viel ik in
slaap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten