odlewanie cyna
Jako ostatni, musiałem przedstawić go cały rodziny Pana od Raspenava. Pan od Raspenava już znal od odwiedziny na Gryf. Opisał go tylko w kilku słowach, ale utrafione, dzięki czemu można nawet namalować jego portret. Zdawał się że kiedy on myśli o człowieku, on po prostu zobaczył go na własne oczy. Potem charakteryzował wielkość i budowę ciała bardzo systematycznie, podobnie jak malarz też to rysował. Nawet on typowa cecha Pana od Raspenava zauważył, pan od Raspenava kiedy mówił, często miał lewa ręka pod kątem na plecach, lekko pochylony do przodu, odbijając się na czubkach palców. Tak został dokładny obraz Pana od Raspenava na moich oczach, jak poznałem go kilka dni temu. Teraz, ja opisałem mu dzieci rodziny von Raspenava i mistrz odlewanie cyna, Pan Anders. Hans Ulrich słuchał uważnie wszystkich opisów i poprosił czasami o pewnymi drobiazgami, które jeszcze brakowali na swój obraz.
Jechaliśmy pod górę przez Giebułtów i mieliśmy w Hejnice przerwie, bo zdobyliśmy najwyższe góry. Znalem okolice już dość dobrze, dlatego mogliśmy podjąć pewne skróty, kiedy główna droga przez stromość dla wielki wozów był dłużej. Kiedy przyjechaliśmy do Raspenava, zostaliśmy przywitani przez dzieci z głośnymi okrzykami radości. Oni najchętniej widzieli, aby zobaczyć, że znów siedziałbym w wielkiej wannie. Wyjaśniłem Hans Ulrich, o byłego ogrzewający kąpiel po silnej burzy. Jednak wydawało się, że on nie miał ochoty, przez dziewcząt, o jego wiek, być opryskiwane.
Als laatste
moest ik hem de hele familie van de heer von Raspenau voorstellen. De
heer van Raspenau kende hij al van een bezoek aan de Greiffenstein.
Hij beschreef hem met weinig maar treffende woorden, zodat men er
zelfs een portret van had kunnen schilderen. Hij scheen aan een mens
te denken en hem dan precies voor zich te zien. Vervolgens
karakteriseerde hij de grootte en bouw van het lichaam heel
systematisch, als een schilder dat ook zou tekenen. Zelfs een typisch
trekje van de heer van Raspenau was hem opgevallen, de heer van
Raspenau stond tijdens het spreken vaak de linkerarm onder een hoek
op zijn rug, een beetje naar voren neigend, op de toppen van de tenen
te wippen. Zo ontstond een precies beeld van de heer Raspenau voor
mijn ogen, zoals ik hem enkele dagen geleden had leren kennen. Nu
beschreef ik hem de kinderen van de familie von Raspenau alsmede de
tingietmeester Anders. Hij luisterde aandachtig naar alle
beschrijvingen en vroeg af en toe naar bepaalde kleinigheden, die hij
in zijn beeldvorming nog miste.
We
waren via Gebhardsdorf bergopwaarts gereden, en hielden in Heinersdorf
pauze, nadat we de hoogste bergen overwonnen hadden. Ik kende de
omgeving al vrij goed, zodat we enkele afkortingen konden nemen, als
de doorgaande weg wegens de grote stijging voor wagens een grotere
omweg vormde. Toen we in Raspenau aankwamen werden we door een
grote kinderschaar met luide vreugdekreten begroet. Ze hadden het
liefst gezien dat ik meteen weer in de grote badkuip ging zitten. Ik
verduidelijkte Hans Ulrich, het toenmalige opwarmbad na het zware
onweer. Hij scheen echter helemaal geen zin te hebben, om zich door
de meisjes, die ongeveer zijn leeftijd hadden, te laten afspuiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten