Po ślubie w kościele Stara Kamienicki gośćmi poszli do wielkiej sali zamku aby szczęśliwy parę wyrazić swoje gratulacje. Kiedy rodzina z Pertoltice stała przed dla pary, mała córka Elizabeth nagle klęknęła przed Pani Eleanora i zapytała, gdzie był Konstantin. Ona już szukał wszędzie w Stara Kamienica, a on obiecał jej w Pertoltice że on będzie powiedzieć jej kilka fajne historie. Pani Eleonora od razu wiedział, od kto chodzi. Wzięła dziewczynkę na kolanach i powiedziała jej całą sprawę o moja rana.
Goście weselni byli bardzo zaskoczeni tym przerwaniem złożyć gratulacje, a potem zwrócił się do rodziców z powodu tej długiej rozmowy. Pani Eleanora najpierw chciała pocieszyć sobie Elisabeth, że na pewno kogoś odpowie jej wiele historii, ale Elizabeth nie chciała o tego słuchać. Pani Eleanora znała to bardzo dobrze z jej Eleonora i na końcu proponowała że cala rodziny w drodze powrotnej do Pertoltice pójdzie razem do Gryf, aby ja córka, jak uzgodniono jeszcze może powiedzieć historie. Zamek, przeczesz był teraz jeszcze pusty, ponieważ rodziny Schaffgotschów i Hohenzollernów i duża liczba pracowników nadal pozostanie kilka dni w Stara Kamienica. Z tym Pan von Berzdorf wziął pismo od Pani Eleanora, które potwierdził to wszystko dla wódz zamku. Powiedział tez, że starszy brat Elżbiety był na koniu, a już pojechał do domu, do Pertoltice, aby tam rozpocząć pracę wiosenne.
Na de
trouwerij in de Kemnitzer kerk gingen alle gasten in de grote zaal
van het slot bij het bruidspaar hun gelukswensen uitspreken. Toen de
familie uit Berzdorf voor het paar stond, knielde de kleine dochter
Elizabeth plotseling voor Vrouwe Eleonora en vroeg waar Konstantin
toch was. Ze had hem al overal in Kemnitz gezocht, hij had haar in
Berzdorf beloofd, noch enkele mooie verhalen te vertellen. Vrouwe
Eleonora wist meteen om wie het ging. Ze nam het kleine meisje op de
schoot en heeft haar het hele voorval omtrent mijn verwonding
verteld.
De
bruiloftsgasten waren erg verbaasd over deze onderbreking van de
felicitaties en vroegen later de ouders naar de reden van het lange
gesprek. Vrouwe Eleonora wilde eerst zelf Elisabeth troosten, dat ze
later zeker van iemand vele verhalen zou horen, maar Elisabeth wilde
hier niet van horen. Vrouwe Eleonora kende dat heel goed van haar
Elisabeth en stelde ten slotte voor, dat de familie op de terugweg
naar Berzdorf ook bij de Greiffenstein langs zou gaan, zodat ik de
dochter, zoals afgesproken toch de verhalen kon vertellen. De burcht
was nu toch helemaal leeg, want de families Schaffgotsch en
Hohenzollern en een groot deel van het personeel zouden nog enkele
dagen in Kemnitz blijven. Daarbij haalde de Heer von Berzdorf een
schrijven van Vrouwe Eleonora tevoorschijn, die dit alles bij de
burchthoofdman bevestigde. Hij vertelde ook, dat Elisabeths oudere broer
te paard was, en nu al naar huis, naar Berzdorf gereden was, om daar
met het voorjaarswerk te beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten