Stara Kamienica
Zamek w Stara Kamienica dał nowej rodziny też więcej przestrzeni życiowej niż było to możliwe w wąski zamek Gryf. Pani Eleonora zaszła w ciążę po ślubie i następnej wiosny urodziła w Stara Kamienica: córkę Anna Ursula. Tam kilka położnych i dziewice zadbali o noworodka, bo na początku była Pani Eleanora nadal bardzo zajęty odnowienie Państwie Gryf, Chojnik i Żmigród. Ale dodała coraz więcej z tych zajęci do jej męża, poświęcając swoją uwagę na dzieci. Skończyło jeden ciąży, zajęło tylko kilka tygodni, a rozpoczął się nowy ciąży. W ten sposób w Stara Kamienica w ciągu kilku lat, pięcioro dzieci, dwie córki i trzech synów poszli na świat.. Po bezproblemowe urodzeniu piątego dziecka, Pani Eleanor jeszcze chorowała w połóg. Położna, która do tej pory opiekowała się o Pani Eleonora , została zastąpiony przez lekarza z Wrocławia. Ale on też już nie mógł pomóc z puszczanie krwi i wcieranie. Gorączka poszła bardzo szybka, zbyt wysokie i Pani Eleanora ciągłe straciła przytomności z bólu. Na początku nas nie poinformowali nas na Gryf bo to było na początku listopada, a zima rozpoczęła się wcześnie z dużymi opadami śniegu. W końcu jednak wysłali posłańca.
Het
slot in Kemnitz gaf de nieuwe familie ook meer levensruimte, dan op
de enge burcht Greiffenstein mogelijk was. Vrouwe Elonora was na de
bruiloft zwanger geworden en had in Kemnitz het daarop volgende
voorjaar een dochter Anna Ursula gekregen. Daar zorgden meerdere
vroedvrouwen en maagden voor de nieuwgeborene, want in het begin was
Vrouwe Eleonora nog zeer druk met de vernieuwing van de
Heerschappen Greiffenstein, Kynast en Trachenberg. Maar ze droeg
steeds meer van deze bezigheden over aan haar echtgenoot en besteedde
haar aandacht aan de kinderen. Was er een zwangerschap voorbij, dan
duurde het maar een paar weken, en een nieuwe zwangerschap begon. Zo
kwamen in Kemnitz in de loop van enkele jaren vijf kinderen, twee
dochters en drie zonen ter wereld. Na de geboorte van het vijfde kind
goed doorstaan te hebben, werd Vrouwe Eleonora, nog in het kraambed
ziek. De vroedvrouw die tot dan voor de gezorgd had, werd vervangen
door een arts uit Breslau. Maar ook hij kon met aderlatingen en
inwrijvingen niet meer helpen. De koorts werd heel snel, veel te hoog
en Vrouwe Eleonora verloor steeds het bewustzijn van de pijn. In het
begin had men ons op de Greiffenstein niet van het gebeuren op de
hoogte gebracht, want het was begin november, en de winter was met
zware sneeuwval vroeg begonnen. Tenslotte zond men toch een bode.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten