zaterdag 21 maart 2020

Wegerer Scholz 79

Katedra Wroclaski po wojna II

Kilka dni później, po krótkim oblężeniu, Friedrich weszło do Wrocławia. Nasz pułk rozbił obóz w zamkowym parku przed Brzezia na łące. Dwa dni później, to było cztery dni przed Bożym Narodzeniem, wziąłem tygodniowy urlop, ponieważ chciałem odwiedzić moją mamę w Wrocławiu. Nie widziałem jej od prawie roku. Teraz mogliśmy wspólnie świętować Boże Narodzenie.

Kiedy przyszedłem do domu księcia biskupa, byłem zszokowany, ponieważ musiałem konstatować, że wszystkie okna na parterze były zamknięte okiennicami. Musiałem kilkakrotnie zapukać do drzwi i zadzwonić, aż wreszcie otworzy się służący. Był jedynym mieszkańcem domu i dowiedziałem się od niego, co się tutaj wydarzyło w ostatnich dniach i tygodniach.

Kiedy Austriacy zajęli latem prawie cały Śląsk, również najechali na Breslau i zaczęli ponownie zakładać czysto katolicki austriacki rząd. Biskup Philipp Schaffgotsch rozlokował się w sensie przykazanie tolerancji od króla Fryderyka, że ​​duża liczba byłych urzędników austriackich może pozostać na stanowisku niezależnie od ich religii, ponieważ byli doświadczonymi i dobrymi urzędnikami państwowymi. Ci jednak rzucili się teraz, by wydalić wszystkich innych niekatolickich urzędników.

Philipp próbował mediować i był bardzo przychylny tym protestantom. Podczas przyjęcia u głównego dowódcy austriackiego Philipp chciał zwrócić na to uwagę. Został jednak odmówiony wjazd na dwór przez austriackiego oficera, ponieważ niesiono mu polecenie order czarnego orła, nadane mu przez Friedricha. Aby móc zrealizować swój plan, odejmował order. Mógł teraz wejść do pokoju i pomyślnie zrealizować swój plan. Zostało to po raz kolejny obwiniane przez kapituła katedry i skarżyli mu szkodliwe zachowanie dla kościoła. Zostali zmuszeni do śpiewania świątecznej pieśni kościelnej w katedrze z okazji okupacji austriackiej.


Enkele dagen later trok Friedrich na een korte belegering Breslau binnen. Ons regiment had in een slotpark iets buiten Brelau am Weide een kamp opgezet. Twee dagen later, het was vier dagen voor Kerstmis, nam ik een week vakantie, want ik wilde mijn moeder in Breslau bezoeken. Ik had haar al bijna een jaar niet meer gezien. Nu konden we samen Kerstmis vieren.

Toen ik bij het huis van de prins-bisschop kwam, schrok ik want ik moest vaststellen, dat alle ramen op de begane grond met luiken gesloten waren. Ik moest meermaals op de deur kloppen en roepen, totdat een huisknecht eindelijk open maakte. Hij was de enige bewoner van het huis, en van hem hoorde ik, wat zich hier in de laatste dagen en weken had afgespeeld.

Toen de Oostenrijkers in de zomer bijna heel Silezië bezet hadden, trokken ze ook Breslau binnen, en begonnen weer een zuiver katholiek – Oostenrijkse landsregering te installeren. Bisschop Philipp Schaffgotsch had zich in de zin van het tolerantiegebod van koning Friedrich ingezet, om een groot aantal van de vroegere Oostenrijkse ambtenaren onafhankelijk van hun religie in hun ambt konden blijven, omdat ze ervaren en goede staatsdienaars waren. Deze echter haastten zich nu, om alle overige niet katholieke ambtenaren te verdrijven.

Philipp probeerde te bemiddelen, en zette zich zeer voor deze protestanten in. Tijdens een ontvangst bij de Oostenrijkse hoofdcommandant wilde Philipp deze zelf zijn wensen onder de aandacht brengen. Hem werd echter door een Oostenrijkse officier de toegang tot de zaal geweigerd, omdat hij de door Friedrich aan hem verleende zwarte adelaarsorde droeg. Om zijn plan toch te kunnen doorvoeren, deed hij de orde af. Hij kon nu de zaal binnen en zijn plan succesvol uitvoeren. Dit werd hem nu weer kwalijk genomen door het domkapittel, en deze wierp hem schadelijk gedrag voor de kerk voor. Men dwong hem, in de dom uit gelegenheid van de Oostenrijkse bezetting een feestelijk kerklied te zingen.

Geen opmerkingen: