pranie leży w ogród szkoła (koło 1936)
15 lutego 1426
Ojciec znowu jest w Zittau. On ukończył mediacji między barona rozbójnika w zamek Birkenstein i miasta Görlitz z sukcesem. Więźniowie mogli wrócić zdrowy do swoich rodzin.
Ale gdy usłyszał, co się stało podczas jego nieobecności w Zittau i z Magdalena, poszedł prosto do burmistrza i zwołać następnego dnia pilne posiedzenie Rady, tak jak jest jego prawa jako sędzia miasta. Na posiedzeniu Rady, powiedział Radnych o postępie spraw dotyczących przymusowego postawienie dziewica w klasztorze i podpisania odczytane protokołu. Panowie słyszeli przez pogłoski o tym, ale nie chcieli wierzyć, że to prawda. Ojciec międzyczasie zawołał ten żołnierz miasto jako świadek. Który stwierdził, że rzeczywiście on na rozkaz Ojca Ignacego zabrał naszą dziewicę do klasztoru. On w tego sprawa nie widział żaden winy, ponieważ on twierzdił, że Duchowny, który przeczesz był, było tak samo wart jak Panowie tutaj. Wtedy sędziowie wybuchnęli w śmiechem. Ojciec jeszcze raz wyjaśniła nielegalność działanie Ojca Ignacego. Przedstawiciel klasztoru, w radzie miasta, powiedział po czytanie protokołu , że nie mógł ani zaprzeczać ani potwierdzić protokół, on chciał pierw na ten temat naradzić z przeorem klasztoru. Jeden Radnych miasta przypomniał jednak, że trzeba było być bardzo ostrożnym z Panów rady biskupiej w klasztorze i księdza z Rzymu. Papież miał dużo moc i dużo przyjaciół, ponadto oni złożyli jakiś specjalną przysięgę. Mój ojciec poleciał i ryknął;
Panowie, nasze stary prawo musi mimo to pozostać prawnym, w naszym miasto ludzi musiał liczyć na to. Panowie nie daj się tyranizować przez tego jedyna mężczyzna, nie ważne jaki kostium on nosi. Obron się przeciw taki działanie"
15
februari 1426
Vader is weer in Zittau. Hij heeft de bemiddeling tussen
de roofridder in de vesting Birkenstein en de stad Görlitz
succesvol afgesloten. De gevangenen konden gezond naar hun families
terugkeren.
Toen hij
echter hoorde, wat zich tijdens zijn afwezigheid in Zittau en met
Magdalena afgespeeld had, ging hij meteen naar de burgemeester en
liet voor de volgende dag een dringende raadszitting beleggen, zoals
zijn recht als rechter van de stad is. Op de raadszitting vertelde
hij de heren over de gang van zaken omtrent de gedwongen
voorgeleiding van de maagd in het klooster en het ondertekenen van
het voorgelezen protocol. De heren hadden via geruchten hierover
gehoord, maar wilden niet geloven dat het waar was. Vader had
inmiddels de stadshuurling als getuige op laten draven. Die
verklaarde, dat hij daadwerkelijk in opdracht van pater Ignatius onze
maagd naar het klooster gebracht had. Hij was zich daarbij helaas
niet van schuld bewust, want hij geloofde, dat de geestelijke heer,
die hij toch was, net zo veel waard was als de heren hier. Daarop
barsten de raadsheren in lachen uit. Vader schilderde daarop nogmaals
de onrechtmatigheid van pater Ignatius. Een vertegenwoordiger van het
klooster, in de stadsraad, zei dat hij het voorlezen van het protocol
noch bevestigen noch ontkennen kon, hij wilde daarover eerst met de
prior van het klooster beraadslagen. Een stadsraadslid maande echter,
dat men heel voorzichtig met de heren van de bisschoppelijke raad in
het klooster en de pater uit Rome moest omgaan. De paus had veel
macht en veel vrienden, bovendien had men een bijzondere eed
afgelegd. Mijn vader vloog op en brulde;
Mijne heren,
ons oude recht moet desondanks recht blijven, men moet hierop in deze
stad kunnen vertrouwen. U mag zich toch niet door deze ene man, in
welk kostuum hij ook verschijnen mag, zo laten tiranniseren. Verweer
u tegen zulk handelen’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten