zondag 10 januari 2016

Konstantin Wegerer 11

Dziadek powiedział akurat te starożytne, miłosną historię Hansa von Zedlitz i jego piękna Magdalena zawsze z niezwykłym oddaniem i wewnętrznej radości. Jeśli to była letnia noc, a on opowiedział mi historię po raz kolejny, mogłem widać jego twarz, zauważyłem, że czasami miał łzy w oczach. Myślałem, że może przypomniał sobie własnego dzieciństwa i uwodzenie babci. Ale kiedy zapytałem go kiedyś, nie chciał mi dać żadnej odpowiedzi. Powiedział tylko, że on może później, kiedyś powie. Czasami, kiedy ja po ta historia jeszcze nie chciałem iść spać, powiedział dziadka dodatkowo, jak on poznał  Magdalena von Zedlitz jako młoda dziewczyna podczas jej wizyty w Siedlęcin z ojcem Heinrich von Zedlitz z Podgórzyn?

"Byłem wtedy sługa jeździec od zaledwie osiemnaście lat, ale u mojego Pana widziane jak niezawodne i odpowiadany. Panów mieli dużo sprawy do dyskutowanie. Magdalena odwiedziła stajnie, i chciała na jeden z pięknych koni robić przejażdżkę. Mój Pan dał mi zadanie, aby jej towarzyszyć. Po drodze, po długim jazda galopem przez zalewowej Bobra, zrobiliśmy sobie przerwę, aby dać koniom odpocząć. Magdalena wtedy także osiemnaście lat, pytała mi wszystko o życiu w wieży rycerza, a potem powiedziała obszerne o swoje życie w Giersdorf. Powiedziała mi, że mieszkał księdza ewangelickiego na ich dużej posiadłości, który zrobił mszę w każdą niedzielę w małej kaplicy i zawsze dał ciekawy kazanie, który dał potem dużo do myślenie, przez długi czas. Magdalena był wychowywany przez matkę ewangelicznych, i zdawał sobie sprawę ze bardzo dobrze wie o różnic wiary. 
ja cicho i powściągliwy słuchałem jej, i kiwałem głowa kiedy zgodziłem sie z ją opinia. Ale jednak kiedy nie byłem przekonane jej zdaniem, to jej powiedziałem, otwarte i uzasadnione. Tak obydwoje gadaliśmy trochę podniecone i szybko zapomnieliśmy o różnicy klasowe. Ponadto, stało się coraz później, a ja musiałem nalegać na podróż powrotną. Magdalena zapewniła mnie na pożegnanie, że jestem wspaniały chłopiec. Ona byłoby szczęśliwa, jeśli więcej tego rodzaju chłopców były w jej kręgach, ponieważ będzie musi tam poślubić kiedyś.


Grootvader vertelde juist deze oude liefdesgeschiedenis van Hans von Zedlitz en zijn mooie Magdalena steeds met een opvallende toewijding en innerlijke opwinding. Als het een zomeravond was, en hij mij het verhaal weer een keer vertelde, kon ik daarbij zijn gezicht zien, en merkte ik, dat hem soms de tranen in de ogen stonden. Ik dacht dan, dat hij misschien aan zijn eigen jeugd en aan het verleiden van grootmoeder herinnerd werd. Toen ik hem er echter ooit eens naar vroeg, wilde hij mij geen antwoord geven. Hij zei alleen, dat hij er misschien later ooit over zou vertellen.
Soms, als ik na dit verhaal nog geen zin had om te gaan slapen, voegde grootvader er aan nog toe, hoe hij Magdalena von Zedlitz als jong meisje bij haar bezoek in Rüdersdorf met haar vader Heinrich von Zedlitz uit Giersdorf had leren kennen;

Ik was destijds een ruitersknecht van slechts achttien jaar, maar bij mijn Heer als zeer betrouwbaar aangezien. De Heren moesten veel bespreken. Magdalena had de paardenstal bezocht, en wilde met één van de mooie paarden een ritje maken. Mijn Heer gaf me de opdracht, haar te begeleiden. Onderweg, na een lange galoprit door de uiterwaarden van de Bober namen we een pauze, om de paarden wat rust te gunnen. Magdalena toentertijd eveneens achttien jaar oud, vroeg me van alles over het leven in de riddertoren en vertelde daarna uitvoerig over haar leven in Giersdorf. Zo vertelde ze, dat op hun grote landgoed een evangelische priester woonde, die in de kleine kapel elke zondag een mis deed en steeds een interessante preek hield, waarover men dan nog lang moest nadenken. Magdalena was door haar moeder evangelisch opgevoed, en was zich van de verschillen in de geloven zeer goed bewust. Ik heb stil en met terughoudendheid naar haar geluisterd, met haar ingestemd, als ik haar mening deelde. Was ik het echter niet van haar opvatting overtuigd, zo heb ik haar dat open gezegd en onderbouwd. Zo hebben we beide enigszins opgewonden gepraat en ook snel het standsverschil vergeten. Daarbij was het steeds later geworden, en ik moest op de terugrit aandringen. Magdalena heeft me bij het afscheid verzekerd, dat ik een prachtige jongen ben. Ze zou blij zijn, als er meer van zulk soort jongens in haar kringen verkeerden, want daar zou ze wel een keer in moeten trouwen.


Geen opmerkingen: