Dziadek odpowiadał mnie obszernie, jak on cztery lat później ponownie spotkał młodego Magdalena von Zedlitz, kiedy była już żoną hrabiego Hansa von Schaffgotsch na zamek Gryf: "Jechałem z jazda do Gryf, aby zabrać tam gościem naszego Pana. Magdalena rozpoznała mnie od razu, gdy dojechaliśmy do górną podwórku zamek. Podeszła do mnie i przywitał mnie na konia z głośnym klaska na dłoni. Ponadto, mówiła do mnie: "Czy pamiętasz, co ci powiedziałem na Bobru? Znalazłem bardzo dobry męża, Hans Schaffgotsch, poślubiłem go natychmiast i jestem bardzo szczęśliwy! Mamy syna, ma na imię Johann Ulrich. Przyjdź zobaczyć! "
Innych jeźdźców patrzyli z zdumieniu, wysiadałem z mojego konia, a Magdalena i jej mąż Pan Hans von Schaffgotsch, odprowadzili mnie do domu. przyszliśmy w dużym jasnym pomieszczeniu, gdzie mamka mieszkała z małym niemowlę. Ona dała Magdalena dziecko na ramieniu, i Magdalena przycisnął ją miłością przeciwko nią. "Chciałbym mu karmić piersią, ale Hans chce że utrzymam smukłą sylwetkę. Więc, musiałem po dobre myślenie, podzielić moją miłość." To powiedziała Magdalena z wesołym śmiechem w twarz, i zauważyłem, że chrabia również był zadowolony ze swojej młodej żony.
Grootvader
heeft me ook uitgebreid verteld, hoe hij vier jaar later opnieuw de
jonge Magdalena von Zedlitz ontmoette, toen ze al met de graaf Hans
von Schaffgotsch op Greiffenstein getrouwd was: ‘Ik was met een
ruiter schare naar de Greiffenstein gereden, om een gast van onze
Heer af te halen. Magdalena herkende me meteen, toen we de bovenste
burcht hof binnen reden. Ze kwam op me toegelopen, en heeft me op mijn
paard met een luide handslag begroet. Daarbij riep ze me toe: ‘Weet
je nog, wat ik je aan de Bober zei? Ik heb nu een heel goede man,
Hans Schaffgotsch, gevonden, heb hem meteen getrouwd en ben zeer
gelukkig! We hebben een zoon, hij heet Johann Ulrich. Kom mee
kijken!’
Tot verbazing
van de andere ruiters steeg ik van mijn paard, en Magdalena en ook
haar man Heer Hans von Schaffgotsch, begeleidden me het huis in. We
kwamen in een grote lichte kamer, waarin een voedster met de kleine
zuigeling woonde. Deze gaf Magdalena het kind op de arm, en Magdalena
drukte het liefdevol tegen zich aan. ‘Ik zou hem graag zelf de
borst geven, maar Hans wil dat ik slank blijf. Ik moet dus na goed
nagedacht te hebben, mijn liefde verdelen.’ Dit vertelde Magdalena
met een vrolijk lachen in het gezicht, en ik merkte ook aan de graaf,
dat hij blij was met zijn jonge vrouw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten