Kronika Kwieciszowice dawna Blumendorf

Kwieciszowice to jedna z najstarszych wioski w regionie, założona prawdopodobnie w drugiej połowie 1200 roku na Zittawa – Jelenia Gorski Szlak handlowe. Pierwsza wzmianka w dokumentach historycznych w 1305 roku.

Nie zmienia to faktu, że ludzie prawdopodobnie zamieszkiwali te tereny już wcześniej. Znaleziska znane są z epoki lodowcowej sprzed 25 000 lat, więc jest całkiem możliwe, że w tym czasie ludzie polowali tutaj na niedźwiedzia jaskiniowego. Miejsce, w którym kiedyś stała Kaplica Wolfganga, byłoby miejscem kultu celtyckiego, o którym mówisz około 100 lat przed Chrystusem. Ale przed chrystianizacją regionu czczono bogów górskich, takich jak „der weisse Flins”. Ten popularny bóg trzymał pochodnię w jednej ręce i lwa na ramionach.

Chrystianizacji wsi na obszarze między Lubaniem a Jelenią Górą dokonał ksiądz Hendrik Brodatego około 1211 roku.

Przed 1600 rokiem mieszkali tu ludzie tacy jak zleka dzwonkowa i Sillingi. Ludy słowiańskie przybyły na te tereny około 900 roku naszej ery. Około 1600 roku przez długi czas panowali tu polscy królowie Piastowie. Piastowie sprowadzali w te rejony ludzi z całej Europy; Holendrzy za rekultywację terenów podmokłych, Flamandowie i Frankowie jako rolnicy, Walończycy za wiedzę o tkactwie, Włosi za znajdowanie kamieni szlachetnych, a Tyrolczycy za wiedzę o leśnictwie górskim, w celu rozwoju kraju. Piastowie coraz ściślej związali się ze szlachtą niemiecką i około 1163 r. księstwa śląskie oddzieliły się od Polski.

13 czerwca 1449 roku nadworny notariusz królewski Laurentuis Scholz, syn zmarłego Johannesa Scholza z Kwieciszowice, ma wystawiony w Legnica przywilej.

Co najmniej od końca 1500 roku aż do tuż przed II wojną światową Kwieciszowice i okolice należały do ​​hrabiów von Schaffgotsch. Istnieje dokument z 1530 r., w którym napisano, że Ulrich von Schaffgotsch kupuje od klasztoru w Lubomierz kawałek lasu. Dodaje ten las do gminy Kwieciszowice.

W 1550 roku Kwieciszowice wydaje się być gminą silniejszą od Proszowej, gdyż w tym czasie, gdy wszystko osadzono w kopytach konne rycerskich, Kwieciszowice otrzymał jedną czwartą kopyta konne (± 5 ha), Kunzendorf tylko jedną ósmą (około 2,5 ha).

W wojnie z Turkami Kwieciszowice zapłacił podatki w 1572 roku, aby pomóc sfinansować wojnę, kwota 386 talarów.

Kilka źródeł wspomina, że ​​uprawa winorośli istniała tu do połowy XVII wieku ze względu na łagodny mikroklimat. Po wojnie trzydziestoletniej z lat 1618 - 1648 uprawa zniknęła. Niektórzy historycy w to wątpią, ludowa nazwa Weinberg (Winne to po niemiecku łąka) doprowadziła do zamieszania i została przekształcona w częściej wymienianą uprawę winorośli, ale uprawa winorośli na 51 równoleżniku na wysokości 500 m, a także na północnym zboczu góra jest mało prawdopodobna.

Ludzie chodzili do kościoła w Proszowej. W 1602 roku Matz Sammler, soltys Kwieciszowicki i jego koledze z Proszowej finansowali odlanie dzwonu do nowego kościoła.

Około 1606 r. pisze lokaj i prawa ręka Hansa Ulricha von Schaffgotscha Konstatin Wegener; W Kwieciszowice znajduje się piękna nowa karczma, stara karczma stała się za mała ze względu na wzmożony handel. Młody, nowy właściciel postawił obok starego domu duży nowy budynek z wieloma pokojami i duża sala.

W 1692 r. wieś należała do Friedeberger Scharfgericht (dzisiejszy Mirsk). Później wyroki sprawiedliwości sprawowano w Gerichtskretscham w samym Kwieciszowice.

Około 1700 roku powstała kolonia Kamienne/Kwieciszowice lub Steinhäuser. Hetman hrabiego hrabiego Schaffgotsch Dulcius von Wallenberg buduje Karczma KamiennelubSteinkretscham, zwany tak ze względu na leżące tam wiele dużych kamieni. Wkrótce sa 9 domów.

Wielka powódź w 1702 r. zniscze 9 domów i 3 stodoły oraz zniszczyła 15 pól uprawnych. (ok. 5 ha) była też nieznana liczba zgonów.

Na początku 1700 roku na Lehden (teraz Boza Gora) zbudowano 22 domkow lub Häuslerstellen. Są to drobni dzierżawcy bez własnej ziemi. Rolnicy ci dzierżawili ziemię od hrabiego. Wieś nazywała się Lehdenhäuser. W 1730 r. Lehdenhäuser otrzymuje imię pierworodnego syna hrabiego Antona Schaffgotscha Gottharda; Gotthardsberg.

5 lutego 1706 Georg Gütter kupuje Karczma Kamienne/Steinkretscham za 1000 marek od hrabstwo.

Gottfried Menz z Kwieciszowice z hrabstwo Gryfow jest w 1713 r. proboszczem w Gross Wandriss.

24 października 1734 r. córka Martina Theunera z Kwieciszowice, która spożywała Wieczerzę Pańską w kościele w Gierczyn, zmarła nagle od zawal została tam pochowana po kazaniu pogrzebowym.

Około 1740 Boza Gora/Gotthardsberg nazywa się Neu Blumendorf, Steinhauser Radmerig.

W 1783 roku wdowa Anna Rosita Buettlerin z domu Menzel i jej spadkobiercy muszą stanąć przed sądem w Gryfowie za fałszywe zgłoszenie własnej śmierci, w wyniku czego niesłusznie otrzymała 150 Reichstalerów.

Również w 1783 roku przypadek rzadkiej płodności. 25 listopada rolnika Seifertin urodził trojaczki; dwóch synów i córka.

W 1783 r. spłonął młyn wodny. Nie wiadomo, czy byl to młyn mączny, czy tzw. Deskowy.

Książka o Śląsku Zimmermanna w 1786 r. stwierdza; Kwieciszowice 3 ½ mil od Lwowek obejmuje 8 rolników, 16 ogrodników i 64 dzierżawców. Do tego miejsca należy wieś z 8 dzierżawcami i karczmą, zwaną potocznie Koloni Kwieciszowice. Obejmuje to również Boza Gora z kilkoma kominkami. Ludność 506. Wieś jest własnością hrabiego Schaffgotsch.

1787, tego dnia wspomnianego w Blumendorf am Kahle Berge, bardzo stary człowiek, od dawna pogrążony w melancholii, utopił się w studni.

W niedzielę 1 kwietnia przypada 50-lecie kościoła ewangelickiego. Pastor Ephraim Gottlieb Kuenzel pisze o tym książkę.

Ratusz pod zarządem Dominium Greif spłonął w 1795 r. Dominium przekazuje niewielką ilość drewna. Odbudowany ratusz zostaje otwarty w 1802 r. W 1812 r. powstaje nowy ratusz. Kwieciszowice ma wtedy 3 mosty i 4 ulice.

W 1817 r. hrabia Schaffgotsch kupuje „Scharferbergsche Haus” i przebudowuje go na nowe leśnictwo w Boza Gora za 1655 talarów wraz z 25 polami Scheffel, 3 łąkami i 2 sadami. Obecny pensjonat Iwenica.

1.09.1818 Hausler Carl Wagenknecht wiesza się.

Z okazji 100-lecia kościoła w Gryfow bierze ślub 6 par z Kwieciszowice i przyjmuje chrzest 9 dzieci. Pech dla ratusza. Ratusz, już dwukrotnie zniszczony przez pożar, ponownie płonie, w 1842.

W 1846 Kwieciszowice; 1 szkoła ewangelicka, 75 domów, 1 tartak, 2 młyny wodne i 1 garbarski (do mielenia kory dębowej na pył garbarski). Byly sklep pozywce. Istnialo wtedy około 470 mieszkańców, w tym 8 rolników, 10 ogrodników i 86 dzierżawców.

Budowę linii kolejowej rozpoczęto w 1864 r. W 1866 r. wieś została podłączona do sieci kolejowej; Berlin–Zgorzelec–Jelenia Gora–Wroclaw. Stacja znajdowała się niedaleko Dolny Kwieciszowice lub Niederdorfu i została zbudowana w 1905 roku. Później tor został zelektryfikowany. W czerwcu 1945 r. linia trakcyjna i drugi tor zostały rozebrane przez białoruskich robotników przymusowych i wywiezione do Rosji. Ci Białorusini w wieku 40-50 lat, częściowo w futrzanych czapkach haftowanych, otrzymywali bardzo mało jedzenia, często chodzili od domu do domu i żebrali o jedzenie. W zamian za jedzenie i picie śpiewali melancholijne rosyjskie piosenki, zwane też burłakami. Przybyli jako ochotnicy, ale z powodu zmienionej sytuacji politycznej nagle stali się robotnikami przymusowymi.

W 1870 r., po wojnach niemiecko-francuskich, w Kwieciszowice powstał związek „militarne”. Coroczne festyny ​​strzeleckie odbywały się w Karczma kamienne w Koloni Kwieczisowice.

12-10-1885 3 nad ranem spali dom sluga garbarz Glaubitz ab.

Ochotnicza Straż Pożarna Kwieciszowicki powstała w 1895 roku. Kupili wóż strażacki i zbudowali ochotnica. Wcześniej mieli wspólną straż pożarną z gminą Prodzowej.

11-7-1908 Samobójstwo dziecka. W Koloni Kwieciszowice niedaleko 12-letni syn karcmarz Urbana odebrał sobie życie przez powieszenie. Został znaleziony martwy w stodole przez swojego ojca. Nie udało się ustalić, co doprowadziło chłopca do śmierci. ,

Warmbrunner Nachrichten lun Cieplicki Wiadomosci 10-4-1910: Proszowej. Również w tym roku pan Hrab Friedrich Schaffgotsch zwrócił się do potrzebujących we wspólnotach Proszowej, Kwieciszowice i Boza Gora, za pośrednictwem pastora dr. Hahn z Mirsk do dystrybucji datków.

Podczas wojny światowej 14/18 14 żołnierzy Kwieciszowicki zginęło lub zgłoszono zaginięcie. Obok szkoły wstal dla nich pomnik.

Według spisu z 1925 r. liczy 389 mieszkańców, w tym 188 mężczyzn i 201 kobiet; 356 mieszkańców to protestanci, a 33 katolicy.

Na początku lat 20. Kwieciszowice przyjął uciekinierów z Poznania, Prus Zachodnich i Górnego Śląska.

W latach trzydziestych region ten został odkryty turystycznie. Kwieciszowice był popularnym uzdrowiskiem klimatycznym ze względu na mikroklimat.Wiele osób prywatnych wynajmowało pokoje ludziom z dużych miast. Tak zwany „Sommerfrischler”.

Klub kolarski „Wanderlust Blumendorf” został założony w 1922 roku. Organizowano głównie turystykę krajoznawczą. W 1924 r. zakupiono sztandar stowarzyszenia. W 1936 r. w związku z postępującą motoryzacją i zmianami ustrojowymi stowarzyszenie zostało rozwiązane.

1939-45 Większość mężczyzn została powołana do służby w Wehrmachcie. W rolnictwie zastępują ich Polacy, a później mężczyźni z Ukrainy. W 1940 r. kwaterowano w nim 10 jeńców francuskich i 9 belgijskich. Armia Czerwona wkracza w maju 1945. W czasie II wojny światowej 35 żołnierzy Blumendorferów zginęło na froncie, w niewoli lub zaginęło. 1 lipca 1945 Śląsk przechodzi pod panowanie polskie, Blumendorf staje się Kwietniewem, Gotthardsberg Jaroszycami, Steinhäuser Koloni Kamienne. W 1946 roku nazwy zmieniają się na wzgl. Kwieciszowice i Boża Góra i Koloni Kwieciszowice..

Jak wszędzie w regionie, w ziemi występują wszelkiego rodzaju skały, rudy i minerały. W 1946 r. Rosjanie poszukiwali uranu na Steinbergu Gora Kamnniene, kolo droga do Proszowej. Na szczęście nie znaleźli wystarczających kwot Niestety do dzisia roznych firm próbują otworzyć kamieniołom do wydobywania lycytu.

W czerwcu 2007 roku odbylo się pierwsze i ostatnie spotkanie byłych i obecnych mieszkańców Kwieciszowic.

ciąg dalszy nastąpi.....