Allereerst was er
natuurlijk voor het dagelijkse brood de bakker; Alfred Gotsche heette de beste
man. Behalve dat hij voor dag en dauw opstond om brood te bakken stond hij er om
bekend dat hij overheerlijke “Silesische Wassersammeln” maakte. Gotsche en zijn
voorganger Rudolph maakten ook de “Schaumfastenbrezeln” die men per “Schock” (60 st.)
verkocht. Je kon ze alleen maar kopen van half januari tot half maart in de
vastentijd. Ze waren heel lang houdbaar; je reeg ze aan een snoer, hing ze op
in de voorraadkamer, en al naar gelang de behoefte kon je ze gebruiken. Deze
“Schaumbrezelen” waren bruin en je knabbelde ze bij de koffie.
Je had ook nog de harde lichtbruine “Wasserfastenbrezeln”, die brokkelde je in de koffie met melk, suiker en een stukje boter en het geheel lepelde je naar binnen. Het maken hiervan was veel bewerkelijker en duurder omdat het deeg na het vormen gekookt werd en daarna op een rooster gebakken. Misschien dat de Blumendorfer bakker ze daarom zelf niet maakte. Gelukkig kwamen bakker Knauthe uit Rębiszów en bakker Kühn uit Stara Kamienica regelmatig met hun broodwaren door het dorp, zodat men toch deze lekkernij kon kopen.
Alfred had het slim bekeken, hij woonde centraal in het dorp, in één gebouw samen met de molenaar Böse. Het water om de molen aan te drijven kwam uit de daarvoor speciaal gegraven molenbeek.De resten van deze beek, kun je vandaag de dag nog vinden.
Je had ook nog de harde lichtbruine “Wasserfastenbrezeln”, die brokkelde je in de koffie met melk, suiker en een stukje boter en het geheel lepelde je naar binnen. Het maken hiervan was veel bewerkelijker en duurder omdat het deeg na het vormen gekookt werd en daarna op een rooster gebakken. Misschien dat de Blumendorfer bakker ze daarom zelf niet maakte. Gelukkig kwamen bakker Knauthe uit Rębiszów en bakker Kühn uit Stara Kamienica regelmatig met hun broodwaren door het dorp, zodat men toch deze lekkernij kon kopen.
Alfred had het slim bekeken, hij woonde centraal in het dorp, in één gebouw samen met de molenaar Böse. Het water om de molen aan te drijven kwam uit de daarvoor speciaal gegraven molenbeek.De resten van deze beek, kun je vandaag de dag nog vinden.
Chleb i nie tylko
Na dzienny chleb w latach trzydzieśći był w Kwieciszowice piekarza którzy nazywa się Alfred Gotsche. Oczywiście że wstał przed świtem do wypieku chleba, ale też był znany dla jego pyszne 'Sląska Wassersemmeln'. Gotsche i jego poprzednik Rudolph również robili 'Schaumfastenbrezeln'. Sprzedane byli na 'Schock' (60 sztuk). Można jekupić tylko od połowy stycznia do połowy marca e Wielkim Poście. Byli bardzo długi okres przydatności do spożycia, należy je gwintowane na sznurku powiesił je w spiżarni, oraz w zależności od potrzeb można z nich korzytać. Te 'Schaumbrezeln' były brązowe i gryżli je z kawie.
Też byli twardy, jasnobrązowy 'Wasserfastenbrezeln', ktłre kruszeli w kawę z mlekiem, cukrem i trochę masłem i jedli z łaskiem. Robić tej 'Wasserfastenbrezeln' było bardzo pracochłonne i droższe, ponieważ ciasto po kształtowanie byla gotowane i potem pieczone na siatce. Może dlatego piekarz z Kwieciszowic tej nie robiło. Na szczęście, piekarza Knauthe z Rębiszów i Kuhn z Stara Kamienica regularnie odwiedzili wieś z ich artykuły, aby mieszkancówmógł kupić ten przysmak.
Alfred był mądry, mieszkał w centrum miejscowośći, w jednym budynku z młynarz Bose. Woda na młyn do napędu pochodzi od specjalnie wykopanych strumyk. Resztki tego do dzisiaj są widny.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten