Frieda en Alexander

Uitzicht vanaf de Scheibenberg of Tłoczyna 

Na de verdrijving van de duitse bevolking uit Blumendorf in juli en december 1946, bleef de 26 jarige Frieda Daniel in haar ouderlijk huis in Gotthardsberg wonen.

De nieuwe eigenaar van hun huis was Alexander Warawko, een poolse militair. De verdrijving in het onzekere was voor Frieda niet bepaald verlokkend. In je vaderland blijven, in een goed huis wonen en voldoende te eten hebben waren toch betere perspektieven. Misschien met Alexander als echtgenoot aan haar zijde? Was er in de 10 voorafgaande maanden dat Alex bij hun inwoonde al iets aan het opbloeien geweest?. Zeker was, dat voor Alex het alleen zijn ook moeilijk was. Hij kende Frieda intussen goed genoeg, en met haar kookkunsten was hij kennelijk ook tevreden. De alleenstaande poolse militairen werden toendertijd door de duitse inwoners mee verzorgt.

Begin 1947 bezocht Frieda haar ouders en zus in het Rheinland. Zeker heeft ze de mogelijkheid van een verhuizing met Alex naar het westen bekeken. Ze was toen al zwanger. Maar in het vernielde na-oorlogse Duitsland was er geen toekomst en Frieda ging terug naar Gotthardsber. Enige maanden later werd zoon Richard geboren. Later gevolgd door zoon Stefan.

In de jaren 50 zijn de Warawkows als zogenaamde “Spätaussiedler” alsnog naar Niederkassel-Mondorf in Duitsland verhuisd. 

 Frieda i Aleksander

Po wydalenie niemieckiej ludności z Kwieciszowic w lipcu i grudniu 1946 roku, 26-letni Frieda Daniel pozostała w domu rodziców na Boża Góra.

Nowe właściciel ich domu był Aleksander Warawko, polski żołnierz. Wydalenia do niepewności nie było uwodzicielska dla Frieda. Pozostań w swoim kraju, żyć w dobrym domu i mają co jeść były jeszcze lepsze perspektywy. Może z Aleksandrem jako męża przy jej boku? Czy tam w ciągu 10 miesięcy poprzedzających kiedy Aleks mieszkał razem z nimi, już coś się rozwijał? Był pewien, że dla Aleks być tam sam, również był trudne. On teraz dobrze znał Frieda i był zadowolony z jej gotowanie. Polscy żołnierze (kawalery) wówczas bezpośredni po wojna mieszkali u Niemców który dbali o nich.

Wczesnie 1947 Frieda odwiedził z rodzicami i siostrą w Nadrenii. Oczywiście, że patrzała na  możliwość prowadzenie z Aleksem na Zachodu. Ona była już w ciąży. Ale w zniszczonej postu - wojny Niemcy nie było przyszłości, i Frieda wrócił do Boża Góra. Kilka miesiąc później urodziła syna Richarda i później urodziła syna Stefana.

W latach 50.,  Warawkows jak tzw "Spätaussiedler jeszcze prowadzili się do Niederkassel-Mondorf w Niemcy.