De zandweg die naar de 'Ohrfeigenstein' voert.
Net boven de
Steinberg (waar men de steengroeve wil maken) was een plek met veel goede weidegrond. Niet ver van de 'Schafschwemme'. De grond daar was zelfs
gedraineerd. Tegenwoordig groeien er allemaal bomen en struiken.
In de toenmalige zandweg lag een enorm grote platte steen. Die steen noemde
men de “Ohrfeigenstein”. Deze steen heette zo omdat de zonen bij die steen door
vader gevraagd werd waar de grenzen van de verschillende percelen grond liepen en wie de eigenaren van die percelen waren.
Wisten ze het antwoord niet dan kregen ze
een oorvijg. Helaas loopt de weg tegenwoordig iets anders, en de 'Ohrfeigenstein' is (nog) niet meer gevonden.
Kamień 'klaps na uszach'
Trochę nad Steinberg (tam gdzie chcieli robić kamieniołom) było miejsce z dużą ilością dobrego pastwiska. Nie daleko od 'Schafschwemme'. Ziemia tam była nawet drenowane. Obecnie wszystko tam jest zrośnięty z drzewa i krzaki.
W ówczesnej polnej drodze leżał ogromny płaski kamień. To kamień został nazwany "Ohrfeigenstein". Ten kamień został nazwany tak dlatego, bo tam ojców pytali synowie, gdzie są granice działek i kim są właściciele tych działek.
Kiedy nie znał dobry odpowiedz, dostał klapsa na uszach. Niestety, droga dzisiaj prowadzi trochę inaczej, i "Ohrfeigenstein" (jeszcze) nie został znaleziony.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten