donderdag 19 juni 2014

Magdalena 13

U handlarz Kachel był jeszcze dużo ruch. Przed nami rozładowali jeszcze dwa wozy który przyjechali z Legnicy. Dlatego pojechaliśmy do skraju placu, i rozprzęgaliśmy nasze konie. W dużej stajni mieścili się kolo dwadzieścia koni. Jednak wszystkie zaplanowane miejsca były zajęte. Napady przez Husytów w Bohemia była głównym zagrożeniem dla handlu miedzy Saksonia i miast w Bohemia. Dlatego, drogi przez Śląsk wiele intensywniej byli wykorzystywane. Chłopak który pracował w stajni pokazał nam klepisku w innym stodoły, który mogliśmy używać dla nasze konie jako stajnie. Hans i Jörg i dawali ich  jedzenie i wodą , a potem ja z Hansem poszliśmy do głównego budynek , gdzie powitał nas Pan Kachel. On mi pytał o ojca i matkę, i jak poszło podróż. Najpierw powiedział mu o spotkaniu z ludzi z Zgorzelec. W pierwszej chwili uśmiechnął się, ale zaczął się śmiać, gdy usłyszał , że wszystko Zgorzelcowi zostali wzięty do niewoli przez Gotsche Schoffa. Ale kiedy powiedzieliśmy mu o spalonego karczmie na drodze do Jelenia Góra, wyciągnął bardzo poważną minę.

"Teraz Husytów na pewno idą przez góry do nas. Wtedy będziemy wysłać nasze samochody z towarzystwo uzbrojony ludźmi. Będę jeszcze dzisiaj złożyć wniosek u gildii dziś. Ty, Szymon razem z Hansem możesz spać w pokoiku na górze naszego domu. Myślę, że cała moja rodzina będzie się cieszyć, kiedy jesz z nami. Jörg na pewno chce spać z innymi sługi furmani w stodole. U wóz, tu nikogo musi zostać, oni as w na mój plac, tak bezpieczne, jak na kolana u Abrahama"


Podobało mi, jak szybko i z jaką pewność Pan Kachel dał swój instrukcje. Znał wszystkie sługi furmani  mieszkając blisko i daleko z nazwą, a za to był kochany i respektowane przez wszystkich. Spojrzał na naszych listach towarowych, i powiedział nam, w którym hala jutro musimy rozładować. Część towarów miał jechać do Wrocławia, druga część była dla okolice Jelenia Góra i przeznaczony do podziału przez innych przedsiębiorców.


Bij handelshuis Kachel was het nog een drukte van belang. Voor ons waren nog twee wagens uit Liegnitz aangekomen, die afgeladen werden. Wij reden daarom naar de rand van de hof, en spanden onze paarden uit. In de grote paardenstal pasten wel twintig paarden. Toch waren alle voorziene plaatsen bezet. De rooftochten van de Hussiten in Bohemen waren een groot gevaar voor de handel van Sachsen naar de Bohemische steden geworden. Daarom werden de wegen door Silezie nu veel intensiever gebruikt. Een staljongen verwees ons naar de dorsvloer in en een kleine schuur, waar we onze paarden stallen konden. Hans en Jörg verzorgden ze met voer en water, daarna ging ik met Hans naar het hoofdhuis, waar ons heer Kachel begroette. Hij vroeg naar mijn vader en moeder, en hoe het ons onderweg gegaan was. Als eerste vertelden we hem over de ontmoeting met de Görlitzer. In het begin glimlachte hij, maar begon luid te lachen, toen hij hoorde dat alle Görlitzer door Gotsche Schoff gevangen genomen waren. Maar toen we hem vertelden van de afgebrande herberg aan de weg naar Hirschberg, trok hij een heel ernstig gezicht.

‘Nu komen de Hussiten zeker ook over het gebergte naar ons. Dan zullen we onze wagens in de toekomst ook alleen maar met bewapende begeiding laten rijden. Ik zal vandaag nog een voorstel bij het gilde indienen. Jij, Symon, kan met Hans in het kleine kamertje boven in ons huis slapen. Ik denk dat mijn hele familie er zich op zal verheugen, als je met ons mee eet. Jörg slaapt zeker het liefst met de andere voerknechten in de schuur.  Bij de wagen hoeft hier niemand te blijven, die zijn in mijn hof, zo veilig als in Abrahams schoot’

Mij beviel het, hoe snel en met welke zekerheid heer Kachel zijn aanwijzingen gaf. Hij kende alle voerknechten van dichtbij en ver weg met naam, en was daardoor bij iedereen geliefd en geacht. Hij bekeek onze vrachtlijsten en gaf ons aan, in welke hal we morgen moesten afladen. Een deel van de waren zou verder naar Breslau gaan, een ander deel was voor de omgeving van Hirschberg bestemd en zou onder andere handelaren verdeeld worden.

Geen opmerkingen: