Pertoltice - Berzdorf
Po
tym, kiedy przekazałem zaproszenie do Panów, po kilka
godzinach jeździłem, najpierw do Visnova i potem do
Pertoltice, gdzie chciałbym ponownie nocować. Wszędzie
byłem powitany uprzejmie i z szacunkiem. W Pertoltice, Pan z
tego domu zaprosił mnie aby wieczorem z całą jego
rodziną jeść, a potem mieliśmy ciekawą dyskusję na temat roli,
jaką który grali Panów Bohemski w czasie
wojen husyckich. Wszyscy mieli sympatię dla nowej myśli Hus, ale
potępili ekscesy, które zostały zapoczątkowane w imię religii i
przebudzenie się Bohemski nacjonalizmu. Teraz każdy
był szczęśliwy z obecnie spokojnej czasy i miał
nadzieję, że to teraz kontynuuje.
Powiedziałem im jedną z opowieści dziadka o Ulrich von Schaffgotsch i znalazłem zainteresowanych słuchaczy. Jak wdzięczny byłem mojego dziadka za tej wiele wieczorów które spędziliśmy razem, a które wpłynęły na mnie tak mocno. Najmłodsza córka z domu, miała około dziesięciu lat, teraz też chciała opowiedzieć jakiś historię. Powiedziała, że stoi pomnik koło domu, który nazywają "białą Johan". To pomnik o święte Jan Nepomucen. Pewnego dnia kiedy Husytów w gesty mgły chcieli napadać na wioskę, myśleli ze to pomnik był straszliwego ducha i uciekli. Tak, wieś została oszczędzona. Dziewczyna powiedziała to krótko historię z takim entuzjazmem, że każdy w końcu się wesoło klaskał w ręce.
Powiedziałem im jedną z opowieści dziadka o Ulrich von Schaffgotsch i znalazłem zainteresowanych słuchaczy. Jak wdzięczny byłem mojego dziadka za tej wiele wieczorów które spędziliśmy razem, a które wpłynęły na mnie tak mocno. Najmłodsza córka z domu, miała około dziesięciu lat, teraz też chciała opowiedzieć jakiś historię. Powiedziała, że stoi pomnik koło domu, który nazywają "białą Johan". To pomnik o święte Jan Nepomucen. Pewnego dnia kiedy Husytów w gesty mgły chcieli napadać na wioskę, myśleli ze to pomnik był straszliwego ducha i uciekli. Tak, wieś została oszczędzona. Dziewczyna powiedziała to krótko historię z takim entuzjazmem, że każdy w końcu się wesoło klaskał w ręce.
Nadat
ik de uitnodiging aan de heren had overhandigd, reed ik na enkele
uren verder naar Weigsdorf en dan naar Berzdorf, waar ik weer wilde
overnachten. Overal werd ik vriendelijk en met achting begroet. In
Berzdorf nodigde de Heer des huizes om ’s avonds samen met de hele
familie te eten, en we voerden een interessant gesprek over de rol,
die de Boheemse Heren in de tijd van de Hussitenoorlogen gespeeld
hadden. Zij allen hadden sympathie voor het nieuw denken van Huß,
maar veroordeelden de uitwassen, die in naam van de religie en het
ontwakende Boheemse nationalisme voortgekomen waren. Iedereen was nu
gelukkig over de nu vredelievende tijden en hoopten, dat het nu zo
blijven kon.
Ik
vertelde hen één van grootvaders verhalen over Ulrich von
Schaffgotsch en vond geïnteresseerde toehoorders. Hoe dankbaar was ik
mijn grootvader voor de vele avonden, die we samen doorgebracht, en
die me zo sterk beïnvloed hadden. De jongste dochter des huizes, ze
zal ongeveer tien jaar geweest zijn, wilde nu ook een verhaal
vertellen. Ze vertelde, dat langs het huis een beeld staat, dat men
de ‘witte Johan’ noemde. Het stelde de heilige Johan von Nepomuk
voor. Toen op een dag de Hussiten in de mist het dorp wilden
overvallen, hielden ze het beeld voor een verschrikkelijke geest en
waren weggevlucht. Zo dat het dorp gespaard bleef. Het meisje
vertelde dit kort verhaal met zoveel enthousiasme, dat iedereen aan
het einde vrolijk in de handen klapte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten