zaterdag 25 juni 2016

Konstantin Wegerer 35 (Raspenava)




Pomyślałem, że najlepiej jest iść z powrotem do Raspenawa. Rzuciłem siodło na moim ramieniu,  powiesiłem skórzana torba i ruszyłem z powrotem. Byłem smutny i przygnębiony, że straciłem wierne zwierząt. Tak szybko mój dotąd szczęśliwy podróże zmieniło w smutny koniec. Już robilo się ciemno, kiedy przyjechałem na gospodarza tej rano w Raspenawa.

Powiedziałem ich, co się ze mną stało, i bezpośredni dostalem przyjazna pomoc. Oczywiście, mogłem spędzić tu noc, a oni dają mi nowego konia na powrót. W pomywalnia natychmiast postawili duża wanna z ciepłą wodą, gdzie wziąłem kąpiel aby znowu ogrzać mnie. Kiedy umyłem się w gorącej wodzie i wmasowałem moje mięśnie, nagle spojrzeli na mnie czworo dzieci, dwóch chłopców i dwie dziewczynki z otwartego okna i zaczeli śmiać się wesoło. Dla nich to był podobno dość powszechne, aby zobaczyć mnie w wannie, moja nagość ich w ogóle nie przeszkadza. Na początku jednak wstydziłem się trochę, ale wtedy wstałem w wannie i wycierałem całe moje ciało od góry do dołu. Nagle uderzyło mnie, strumyk zimnej wody. Chłopiec wziął łyk zimnej wody u źródła na zewnątrz i pryskał go na mnie. Najpierw u dzieci było wyczekujący cisza, ale kiedy zacząłem się śmiać głośno, zostało to entuzjastycznie przyjęty. Nagle zniknęli wszystkie cztery, ale po chwilka padli cztery strumyki na mnie. Tak więc pozwoliłem sobie jakiś czas, od przodu i od tyłu, od lewej do prawej opryskiwać przez dzieci. Nagle brzmiał donośny głos żeński na zewnątrz i wszystkie cztery zniknęli w jednej chwili. Dostałem już jakieś suche i ciepłe ubranie, i czułem się wkrótce znowu dobrze, ale teraz wyraźnie zauważyłem moje zmęczenie. Przed zaśnięciem, jeszcze pomyślałem znowu o moim dobrym koniem który straciłem w tym dniu. Potem jednak wróciła myśl o tej wesołych dzieci, i ponownie cieszyłem się z tego doświadczenia. Przypomniałem sobie o opowieści dziadka, który opowiadał o wojen husyckich, które często musiałem przerwać ponieważ opowieściami o nadużycie kobiety, bo po prostu nie mogłem już to słuchać. Jak to cudowny, że możemy teraz żyć w tym spokojnym czasie, a dzieci mogą dorastać beztroski i radosny.


Ik dacht dat het, het beste was, om naar Raspenau terug te lopen. Ik gooide het zadel over mijn schouder, hing de velzak om en begaf me op de terugweg. Ik was bedroefd en terneergeslagen, ik had mijn trouw dier verloren. Zo snel had mijn tot zover gelukkige rit een treurig einde gekregen. Het was al donker aan het worden, toen ik bij de gastgevers van vanmorgen in Raspenau aankwam.

Ik vertelde wat me gebeurd was, en kreeg ogenblikkelijk vriendelijke hulp. Vanzelfsprekend kon ik hier de nacht doorbrengen, en ze zouden me een nieuw paard meegeven voor de terugrit. In de waskeuken van de hof werd meteen een grote kuip met heet water klaar gemaakt, waarin ik een bad nam om me zo weer op te warmen. Toen ik me in het hete water waste en mijn spieren masseerde, keken me plotseling vier van de kinderen , twee jongens en twee meisjes, vanuit een open raam aan en begonnen vrolijk te lachen. Het was voor hen blijkbaar heel gewoon mij bij het bad toe te kijken, mijn naaktheid stoorde hen geenszins. In het begin had ik toch wel schaamtegevoelens, toen echter ging ik rechtop in de badkuip staan en droogde mijn hele lichaam van boven naar beneden af. Plotseling trof me daarbij een straal koud water. Een jongen had buiten bij de bron een mondvol koud water gehaald en en spoot dit naar mij. Eerst was er bij de kinderen een verwachtingsvol zwijgen, toen ik echter luid begon te lachen, werd dat enthousiast ontvangen. Plots waren ze alle vier verdwenen, maar na enkele ogenblikken daalde vier stralen op me neer. Zo liet ik me enige tijd, dan eens van voren en dan weer van achteren, van links naar rechts door de kinderen afspuiten. Plotseling klonk er buiten een luide vrouwenstem en waren ze alle vier in een oogwenk verdwenen. Ik had al enkele droge en warme dingen gekregen om me aan te kleden, en voelde me al snel weer goed, maar merkte nu ook duidelijk mijn vermoeidheid. Voor het inslapen dacht ik nog eens aan mijn goed paard, dat ik op deze dag verloren had. Dan echter kwamen weer de vrolijke kinderen in me op, en ik genoot nog een keer van die belevenis. Ik moest aan de verhalen van grootvader denken, waarin hij over de Hussietenoorlogen vertelde, waarbij ik hem vaak bij de verhalen over het vrouwenmisbruik onderbrak, omdat ik gewoonweg niet meer toehoren kon. Het was toch wonderbaar, dat we nu in deze vredige tijd leven, en kinderen onbezorgd en vrolijk kunnen opgroeien.

Geen opmerkingen: