Wegerer Scholz 59

symbol masonow

Pewnego dnia Philipp powiedział, że zaprosił na wieczór członka loży masonów z Wrocław. Zawsze wyobrażałam sobie masona jako bardzo tajemniczego człowieka, który zajmuje się magią i mistyka. Teraz byłem ciekawy, co jest prawdą o tym. Byłem prawie zawiedziony, kiedy okazało się, że ten dżentelmen był normalną osobą, którą znałem nawiasem mówiąc, ponieważ raz pomógł mi na ulicach, kiedy się zgubiłem.

Podczas rozmowy, którą odbyliśmy podczas kolacji, Philipp zadał wiele pytań na temat pochodzenia i nazwy masonów. Członkowie masonerii chcą się nawzajem zachęcać, ale także zachęcać ich styl życia, aby żyli sensownie i w pokoju ze sobą. Pan Reiser, nauczyciel w Gimnazjum Elżbiety, opowiedział o tym, jak swoje swoim braciom, atak nazywają się masonom między sobą, o filozofie Jacobie Böhme z Zgorzelec. Mógłbym o tym mówić, ponieważ pożyczałem i czytałem książkę "Die Morgenröte in Aufgang" od pastora Buchardi z Proszowa.

Dużo rozmawialiśmy o zasadach, które zostały podane w religii chrześcijańskiej dla ogólnego życia, w szczególności z dziesięcioma przykazaniami. Pan Reiser reprezentował pogląd, że można również dostrzec znaczenie i wartość większości przykazań, bez angażowania się w religię lub boga. Gdyby byl uznano, że dobrze jest na przykład nie kłamać komuś innemu, to też było dla ta osoba kojąco, działać na to uznanie. W rezultacie zwiększyła się jego wiara w siebie, a pytania o sens życia stały się lżejsze i łatwiejsze do odpowiedzi niż w przypadku religii. Był ostro przeciwny temu, aby ludzie trzymali się zasad przez strach przed Bogiem lub śmiercią.

Philipp słuchał uważnie i zgadzał się z wieloma uwagami pana Reisera. Kiedy pan Reiser zaprosił go na pożegnanie jako gościa na następnym spotkaniu, chętnie się zgodził. Po tym spotkaniu Philipp powiedział mi, że uważa masonów jako wspaniały. Tylko dzięki takim oświeconym i energicznym ludziom można oczekiwać postępu w naszych stosunkach międzyludzkich. Chciał zostać członkiem loży masońskiej Wroclawski, chociaż papież Klemens XII dwa lata temu ekskomunikował wszystkich masonów katolickich. Jednak na świętym krześle siedział teraz bardzo tolerancyjny papież Benedykt XIV. Wtedy chyba nie byłoby problemu.

Op een dag vertelde Philipp dat hij voor de avond een lid van de vrijmetselaarsloge uit Breslau had uitgenodigd. Een vrijmetselaar had ik me altijd voorgesteld als een heel geheimzinnige man die met tovenarij en mystieke zaken omgaat. Nu was ik dus nieuwsgierig wat er van waar was. Ik was bijna teleurgesteld, toen bleek, dat het bij deze heer om een normaal mens ging, die ik overigens al kende, omdat hij me een keer op straat netjes hielp, toen ik verdwaald was.

Tijdens het gesprek dat we tijdens het diner voerden, stelde Philipp veel vragen naar de oorsprong en de naam van de vrijmetselaars. De leden van een vrijmetselaarsloge willen elkaar door voordragen maar ook door hun levensstijl aanmoedigen om zinvol en in vrede met elkaar te leven. Mijnheer Reiser, een leraar aan het Elisabethgymnasium vertelde, hoe hij zijn broeders, zo noemen zich de vrijmetselaars zich onder elkaar, over de filosoof Jacob Böhme uit Görlitz verteld had. Hier kon ik over meepraten, want ik had vroeger van pastor Buchardi in Kunzendorf het boek: ‘Die Morgenröte in Aufgang’ geleend en gelezen.

We spraken veel over de regels die in de christelijke religie gegeven werden voor het algemene leven, met in het bijzonder de tien geboden. Mijnheer Reiser vertegenwoordigde de mening, dat men de zin en waarde van de meeste geboden ook kon zien, zonder zich met religie of god bezig te houden. Als men het ingezien had, dat het bijvoorbeeld goed was, om een ander mens niet voor te liegen, dan was het voor deze persoon ook rustgevend, hiernaar te handelen. Daardoor werd zijn zelfvertrouwen groter en de vragen naar de zin van het leven lichter en makkelijker te beantwoorden, dan als religies het doen. Hij was er fel op tegen om door angst voor god of de dood de mensen zich aan de regels te laten houden.

Philipp had aandachtig geluisterd en het met vele opmerkingen van mijnheer Reiser eens geweest. Toen mijnheer Reiser hem bij het afscheid uitnodigde, als gast aan de volgende bijeenkomst deel te nemen, stemde hij blij toe. Na die bijeenkomst vertelde Philipp me, dat hij de vrijmetselaars geweldig vond. Alleen door zulke verlichte en daadkrachtige mensen kon men vooruitgang in onze menselijke betrekkingen verwachten. Hij wilde lid worden van de Breslauer vrijmetselaarsloge, hoewel paus Clemens XII, twee jaar geleden nog alle katholieke vrijmetselaars geëxcommuniceerd had. Nu zat er echter een zeer tolerante paus Benedict XIV op de heilige stoel. Dan zou het wel geen probleem zijn.