Wegerer Scholz112 Berthelsdorf

Siedlce

Świetnie się spędzaliśmyczas razem, od wczesnego rana do późnej nocy robiliśmy wszystko razem, bez względu na to, czy spacerowaliśmy w ogrodzie, czy odbywaliśmy większą wycieczkę wozem w okolice Herrnhut. Odwiedziliśmy znane rodziny Zinzendorfów lub mniejsze grupy Braci w Morawscy w Zittawa i Zgorzelec, więc zostaliśmy tam przez kilka dni, aby wziąć udział w przyjęciach i uroczystościach. Gdybyśmy rozstali się wieczorem, a Marie-Louise obiecała myśleć o mnie przez długi czas, wiedziałbym dokładnie, co miała na myśli. Oboje byliśmy bardzo zadowoleni z tych wzajemnych czułości, które były niemal niezbędne dla naszego życia. Oboje z niecierpliwością czekaliśmy na nadchodzące małżeństwo, aby być tam jeszcze bardziej intensywnie i rozmawialiśmy o tym bardzo otwarcie.

W tym czasie dotarły do ​​mnie złe wieści, że car Piotr został zdeponowany, a nawet uduszony rozkazem swojej żony. Ona sama wstąpiła na tron ​​jako Carycy Katharina II. Jako jeden z pierwszych czynów nakazała żołnierzom zaprzestanie walki, nawet przeciwko Marii Teresie w Austrii. To zmieniło sytuację wojenną ze szkodą dla Prus, ale także dało większą szansę na pokój.

Na tej podstawie musiałem wrócić do Wroclaw nieco wcześniej niż planowałem. Zgodziłem się z Marie-Louise, że chcemy wziąć ślub w tym roku, najlepiej w okresie Bożego Narodzenia. Boże Narodzenie zawsze było świętem naszej osobistej miłości do nas, a teraz chcieliśmy się pobrać w tym czasie.

W połowie lipca opuściłem Berthelsdorf, ponownie najszybszą drogą przez Jelenia Góra. Tylko chcialem omijać twierdzy Świdnica zajmowanej przez Austriaków, zrobiłbym wielki łuk. Po pierwsze, kiedy przybyłem w pobliżu Świdnica, chciałem pojechać do północnej wioski Siedlce, aby odwiedzić i poinformować rodzinę Abrahama. Słyszałem jednak, że zaobserwowano tam duże ruchy wojsk austriackich. Wybrałem więc drogę na południe od Świdnica. Okazało się to jednak niedobry wyborem.

We hadden een geweldige tijd met elkaar, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat deden we alles samen, of we nu in de tuin wandelden, of met mijn wagen een groter uitstapje in de omgeving van Herrnhut maakten. We bezochten bekende families van de Zinzendorfs of kleinere groepen van de Broedergemeente in Zittau en Görlitz, zodat we daar een paar dagen bleven, om aan feesten en festiviteiten deel te nemen. Als we ’s avonds uit elkaar gingen, en Marie-Louise me beloofde, om nog lang en teder aan me te denken, dan wist ik precies, wat ze daarmee bedoelde. We waren beide zeer blij over deze wederzijdse tederheden, ze waren bijna noodzakelijk voor ons leven. We keken beide uit, naar het aanstaande huwelijk, om dan nog intensiever er voor elkaar te zijn en we spraken daar zeer open over.

In die tijd bereikte me het slechte nieuws dat tsaar Peter was afgezet, en op bevel van zijn vrouw zelfs gewurgd was. Ze had zelf als tsarina Katharina II de troon bestegen. Als een van de eerste handelingen had ze bevolen dat de troepen, geen gevechtshandelingen meer zouden doen, dus ook niet tegen Maria Theresa in Oostenrijk. Dat veranderde weer de oorlogssituatie ten nadele van Pruissen, maar bracht ook een grotere kans op vrede.

Op grond hiervan moest ik iets eerder dan gepland, terug naar Breslau reizen. Met Marie-Louise had ik afgesproken, dat we dit jaar nog wilden trouwen, het beste in de kersttijd. Kerstmis was voor ons altijd het feest van onze persoonlijke liefde geweest, en nu wilden we in deze tijd trouwen.

Midden juli vertrok ik uit Berthelsdorf, weer via de snelste route over Hirschberg. Alleen om de door de Oostenrijkers bezette vesting Schweidnitz zou ik een grote boog maken. Eerst wilde ik, in de buurt van Schweidnitz aangekomen, naar het noordelijk gelegen dorp Zedlitz rijden, om familie van Abraham te bezoeken en te informeren. Maar ik hoorde, dat daar grote Oostenrijkse troepenbewegingen gezien waren. Dus koos ik een weg, die zuidelijk van Schweidnitz lag. Dat bleek echter de verkeerde keuze te zijn.