Nasze
wspólne życie we Wrocławiu nie rozwijało się tak ciężko, jak
się obawiała Marie-Louise. Natychmiast po naszym przybyciu została
objęta przez Wilhelmine, a także w swoim sercu. Dwie młode kobiety
dobrze się dogadywały od pierwszej minuty, a wkrótce w całym domu
zawsze rozległy się głośne śmiechy. Oboje, Abraham i ja, nie
moglibyśmy być bardziej szczęśliwi z tego powodu, staliśmy się
szczęśliwym kwartetem. Nasza radość osiągnęła szczyt, kiedy
Marie-Louise powiedziała pewnego wieczoru, że myślała, że jest
w ciąży. Kiedy zobaczyła to potwierdzone kilka dni później przez
inne wskazania, powiedziała również Wilhelmine. Odpowiedział:
„Ponieważ wczoraj ja też o mnie wiem, musimy to dziś uczcić
wraz z czwórką.
Zrobiliśmy to z entuzjazmem. Cały Wrocław nigdy nie był ozdobiony tyloma flagami tego dnia. Ulice były pokryte girlandami, a ludzie bawili się we wszystkich knajpach. Miało to jednak inny powód niż nasza własna partia: król Fryderyk przybył do Wrocławia po podpisaniu pokoju w Hubertusburgu. Został przyjęty z wielkim entuzjazmem przez całą populację. Był to prawdopodobnie największy festyn pokoju, jaki miasto kiedykolwiek widziało. Duże imprezy odbywały się również we wsiach na Śląsku.
Mijały letnie miesiące i obie kobiety stawały się coraz bardziej okrągłe. Abraham często bywał w Berlinie, więc dobrze, że Wilhelmine miała lojalną siostrę, jak dziś nazywała Marie-Louise. Podczas gdy dużo ruchu był w brzuchu Marie-Louise, Wilhelmine nie była już cięższa i wszystko pozostało spokojne w jej ciele. Martwiła się i poszła do lekarza, który ją uspokoił. Ale nagle zaczęły się bóle porodowe i kilka godzin później urodziła martwe dziecko. Chociaż myślała najgorsze od kilku dni, to wydarzenie sprawiło, że kompletnie upadła. Tak bardzo nie mogła się doczekać dziecka i teraz była zszokowana. Nawet Marie-Louise nie mogła jej pocieszyć. Przeciwnie, miałem wrażenie, że Marie-Louise zawsze była powodem, myśląc od jej nieszczęście.
Zrobiliśmy to z entuzjazmem. Cały Wrocław nigdy nie był ozdobiony tyloma flagami tego dnia. Ulice były pokryte girlandami, a ludzie bawili się we wszystkich knajpach. Miało to jednak inny powód niż nasza własna partia: król Fryderyk przybył do Wrocławia po podpisaniu pokoju w Hubertusburgu. Został przyjęty z wielkim entuzjazmem przez całą populację. Był to prawdopodobnie największy festyn pokoju, jaki miasto kiedykolwiek widziało. Duże imprezy odbywały się również we wsiach na Śląsku.
Mijały letnie miesiące i obie kobiety stawały się coraz bardziej okrągłe. Abraham często bywał w Berlinie, więc dobrze, że Wilhelmine miała lojalną siostrę, jak dziś nazywała Marie-Louise. Podczas gdy dużo ruchu był w brzuchu Marie-Louise, Wilhelmine nie była już cięższa i wszystko pozostało spokojne w jej ciele. Martwiła się i poszła do lekarza, który ją uspokoił. Ale nagle zaczęły się bóle porodowe i kilka godzin później urodziła martwe dziecko. Chociaż myślała najgorsze od kilku dni, to wydarzenie sprawiło, że kompletnie upadła. Tak bardzo nie mogła się doczekać dziecka i teraz była zszokowana. Nawet Marie-Louise nie mogła jej pocieszyć. Przeciwnie, miałem wrażenie, że Marie-Louise zawsze była powodem, myśląc od jej nieszczęście.
Ons
gezamenlijk leven in Breslau ontwikkelde zich niet zo moeilijk, als
waar Marie-Louise bang voor was geweest. Ze was meteen na onze
aankomst door Wilhelmine in de armen en ook in haar hart genomen. De
beide jonge vrouwen konden het meteen al vanaf de eerste minuut goed
met elkaar vinden, en al snel klonk er steeds een hartelijk lachen
door het hele huis. Wij beide, Abraham en ik, konden daarover niet
gelukkiger zijn, we werden een vrolijk kwartet. Onze vrolijkheid
bereikte een hoogtepunt, toen Marie-Louise op een avond zei, dat ze
dacht dat ze zwanger was. Toen ze dat enkele dagen later door andere
aanwijzingen bevestigd zag, vertelde ze het ook aan Wilhelmine. Die
antwoordde daarop: ‘Sinds gisteren weet ik het ook van mij, dit
moeten we vanavond met zijn vieren vieren.
Dat
deden we dan ook uitbundig. Heel Breslau was op die dag nog nooit
versierd met zoveel vlaggen. De straten waren overspannen met
guirlandes en in alle kroegen werd gefeest. Dat had echter een andere
reden, dan ons eigen feest: koning Friedrich kwam na het ondertekenen
van de vrede in Hubertusburg eerst naar Breslau. Hij werd met groot
enthousiasme ontvangen door de hele bevolking. Het was waarschijnlijk
het grootste vredesfeest, dat de stad ooit gezien had. Ook in de
dorpen in Silezië werden grote feesten gehouden.
De
zomermaanden vlogen voorbij, en de beide vrouwen werden ronder en
ronder. Abraham was vaak in Berlijn, en daarom was het goed, dat
Wilhelmine een trouwe zus had, zoals zij Marie-Louise tegenwoordig
noemde. Terwijl het in Marie-Louises buik het er als snel wild aan
toeging, werd Wilhelmine niet meer zwaarder en in haar lichaam bleef
alles rustig. Ze werd ongerust en ging naar een dokter, die haar op
haar gemak stelde. Maar plots begonnen de weeën, en enkele uren
later baarde ze een dood kind. Hoewel ze al een paar dagen het ergste
dacht, liet deze gebeurtenis haar volledig instorten. Ze had zich zo
op het kind verheugd en was nu zwaar geschokt. Zelfs Marie-Louise kon
haar niet troosten. Integendeel, ik had de indruk, dat Marie-Louise
steeds weer aanleiding voor haar was, om over haar ongeluk na te
denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten