Wegerer Scholz 73

Plan fort Swidnica

W północnych Niemczech angielska – niemiecka armia została pokonana przez silniejszych Francuzów w czerwcu. W Prusach Wschodnich trzy razy silniejsi Rosjanie pokonali niewielką armię pruską w Großjägerndorf. Szwedzi wylądowali na Pomorzu. Duńczycy nie mogli już zaopatrywać Fryderyka w żołnierzy. Przez to wróg weszli do Berlina w październiku i szantażowali 200 000 talerów z miasta. Jednak marszałek Seydlitz był w stanie wypędzić wroga z miasta ze swoimi jeźdźcami, ale Rosjanie schwytali wszystkich pruskich kadetów i przywieźli ich do Rosji. Prusy zostały więc pozbawione swego wojskowego potomstwa.

Dwie francuskie armie połączyły się w Turyngii, a Friedrich musiał walczyć z Roßbachem w listopadzie z tą podwójną armią. Wybrał nową aranżację swoich oddziałów, której przeciwnik nie zrozumiał od razu. Wykorzystał tę wynikającą z tego swobodę ruchów, aby szybko dostosować się do sytuacji, która powstała w wyniku ataku, gdzie wróg był zawsze zaskoczony i źle zareagował. W ten sposób osiągnął chwalebne zwycięstwo. Stracił tylko 156 ludzi, przeciwnik miał 10 000 zabitych, a 8 000 mężczyzn stało się jeńcami wojennymi.

Już miesiąc później jego mała armia znajdowała się na Śląsku. Możemy wreszcie połączyć się razem. Austriacy osiągnęli już wielki sukces na Śląsku pod dowództwem generała Dauna, wzięli fortecę w Świdnica i wkroczyli do Wrocławia. Teraz Friedrich pojechał ze swoją armią do Wrocławia. Austriacy musieli opuścić swoją już zamieszkałą zimową rezydencję w twierdzy Świdnica i przygotować się do bitwy pod Wrocławia.

Odkrywcy meldowali nam ruchy Austriaków. Sam byłem dobrze poinformowany, ponieważ zostałem ordonans przez naszego dowódcę pułku. Kiedy dotarliśmy do Sulinowo 5 grudnia, cała armia austriacka stała tam jako tarcza na cztery mile szerokości, od Mrozów na północy, za Sakschicz na południu, blokując wszystkie drogi do Wrocław.

In Noord-Duitsland was een Engels-Duits leger in juni door de sterkere Fransen verslagen. In Oost-Pruisen hadden driemaal sterkere Russen een klein Pruisisch leger bij Großjägerndorf verslagen. In Pommeren landden de Zweden. De Denen konden Friedrich helemaal geen troepen meer leveren. Zo trok de vijand in oktober Berlijn binnen en persten 200.000 taler van de stad af. Maarschalk Seydlitz kon de vijand weliswaar met zijn ruiters uit de stad verdrijven, maar de Russen hadden alle Pruisische kadetten gevangen genomen en naar Rusland gebracht. Pruissen was daardoor van zijn militaire nakomelingen beroofd.

Twee Franse legers voegden zich samen in Thüringen, en Friedrich moest met dit dubbel grote leger in november het gevecht aangaan bij Roßbach. Hij koos voor een nieuwe opstelling van zijn troepen, die de tegenstander niet meteen doorhad. Hij benutte deze daardoor ontstane bewegingsvrijheid, om snel zich telkens aan de ontstane situatie aan te passen door aan te vallen, daar waar de vijand telkens verrast was, en verkeerd reageerde. Zo bereikte hij een glansrijke zege. Hij had slechts 156 man verloren, de tegenstander had 10.000 doden en 8.000 man waren krijgsgevangenen geworden.

Al een maand later stond zijn klein leger in Silezië. We konden ons eindelijk samenvoegen. De Oostenrijkers hadden onder generaal Daun al groot succes geboekt in Silezië, ze hadden de vesting in Schweidnitz ingenomen, en waren Breslau binnen gemarcheerd. Nu trok Friedrich met zijn leger richting Breslau. De Oostenrijkers moesten hun al betrokken winterverblijf in vesting Schweidnitz verlaten en zich voorbereiden op de slag om Breslau.

Verkenners hadden ons de bewegingen van de Oostenrijkers gemeld. Ik was zelf goed geïnformeerd, omdat ik ordonnans van onze regimentscommandant was. Toen we op 5 december de plaats Borne bereikten, stond daar het hele Oostenrijkse leger als een schild van 4 mijl breed, vanaf Nippern in het Noorden tot achter Sagschutz in het zuiden en versperde alle wegen naar Breslau.